Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

MEDITATIE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MEDITATIE

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Pilatus nu, willende der schare genoeg doen, heeft hun Bar-abbas losgelaten en gaf Jezus over, als hij Hem gegeeseld had, om gekruisigd te worden. Markus 15 vers 15.

De Heere Jezus gaf eens een schitterend getuigenis van Johannes den Dooper. Immers dit verklaarde Hij : „Wat zijt gij uitgegaan in de woestijn te aanschouwen ? Een riet, dat van den wind ginds en weder bewogen wordt ? Maar wat zijt gij uitgegaan te zien ? Eenen mensch, met zachte kleederen bekleed ? Ziet, die zachte kleederen dragen, zijn in der koningen huizen. Maar wat zijt gij uitgegaan te zien ? Een profeet ? Ja, Ik zeg u, ook veel meer dan een profeet" (Matth. 11 vers 7—9).
De Dooper is volkomen het tegenbeeld van den Rechter Pontius Pilatus, en deze van den eerstgenoemden.
De wegbereider wijst op het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt; de stadhouder wijst het Lam af.
In Pilatus ontmoet ge den man in het huis des konings, met zachte kleederen bekleed. Van dezen geldt ook tevens de kenmerkende verklaring : „een riet, van den wind ginds en weder bewogen". Pilatus is de steeds weifelende. Nu eens schijnt hij diep getroffen door de onschuld van Jezus en moet hij krachtens de uitspraak zijner conscientie ronduit verklaren, geen schuld in dezen mensch te vinden ; dan weer tracht hij, ziende den onwil en vijandschap dier Overpriesters, zich uit de moeilijkheid te redden door Jezus tegenover Barabbas, een bekenden moordenaar, te plaatsen, en wil, door een beroep te doen op den reehtvaardlgheidszin van het volk, Jezus en zichzelf redden. Als een riet wordt hij heen en weer bewogen. Getrokken en aangetrokken tot de zuivere onschuld des Heeren ; betrok er in de onzuivere machtsbegeerte van de leidslieden des volks, die, het koste wat 't koste, Jezus in handen willen hebben.
De heiden Pontius Pilatus, beeld van den natuurlijken mensch, poogt eenerzijds het goede, dat hij ziet, te behouden en wordt toch, desondanks, anderzijds van het kwade overwonnen. En per slot van rekening is hem de gunst des volks en de handhaving van eigen positie meer waard dan de handhaving van de eer en rechtvaardigheid des Heeren.
Pilatus wordt dan ook in dit geestelijk-zedelijk conflict ten zeerste in het nauw gebracht; langzaam maar zeker gaat het, tegen de ernstige waarschuwing zijner vrouw, die als een Godsopenbaring hem in de ooren klonk, van de aanvankelijk gewilde vrijlating des Heeren onder den aandrang van de woedende menigte tot de overgave.
Pilatus verwart zich hoe langer hoe meer in den strik van leugen en onrecht, nadat hij eenmaal zijn positie als Rechter laat beheerschen, niet door recht en gerechtigheid, maar door .den wil des volks.
De man, met zachte kleederen bekleed, wordt als een riet heen en weer bewogen door den wil des volks. Daarom geeft hij tenslotte, met verkrachting van recht en waarheid, Jezus over.
Hij wil de schare genoeg doen. Pilatus is een speelbal geworden in de hand des volks.
Laf en zedeloos laat hij, die het recht van Godswege heeft te bestellen en te handhaven, de gerechtigheid los, om tegen de uitspraak van zijn geweten den Onschuldig-verklaarde over te leveren, 't Wordt hem waarlijk met gemakkelijk gemaakt. De eerst zoo gelukkig schijnende tegenstelling : Jezus—Bar-abbas, wordt eene zeer ongelukkige.
Deze rechter moet nu ter wille des volks Barabbas loslaten. Ook hij kan geen twee dingen tegelijk doen. God en den Mammon dienen kan nooit. Met Jezus in het midden is alle compromis, alle vergelijk uitgesloten.
Hier is hooger bestel. De bekende moordenaar moet geplaatst worden tegenover Hem, in Wiens mond geen bedrog werd gevonden, opdat de volstrekte tegenstelling tusschen licht en duisternis, waarheid en leugen, zou aan den dag treden.
De mensch is van nature een tegenstander van deze elkander uitsluitende beginselen ; hij voelt zoogenaamd nog wel wat voor waarheid en recht, maar houdt intusschen toch stevig vast aan leugen en bedrog.
Zoo wordt die moordenaar vrij verklaard. De bestrijder van Jezus zal nooit anders dan dit doen en moeiten doen. Ook in onzen tijd zal de bittere vrucht van den val, ook in de beginselen toegepast door de machthebbers dezer eeuw, uitkomen in een vrij-verklaren van bedrijvers van goddeloosheid en zedeloosheid. Niet zonder reden roept de Psalmdichter den oversten des volks toe:
»O Vorsten, wilt de wet der wijsheid hooren ; Eer gij God zelven Zijn Gezalfde hoont«.
De steeds weifelende moet toch eindelijk beslissen. Hij heeft zoo lang mogelijk deze beslissing uitgesteld, ontweken, totdat ten leste de ontzettende beslissing komt.
Twee dingen moet Pilatus doen : hij moet Barabbas loslaten en Jezus overgeven. En deze twee zijn onlosmakelijk met elkander verbonden.
Er is geen ontkomen aan dit dilemma. Met een ijzeren consequentie dwingen de feiten Pilatus tot de keus.
De mensch, wie hij ook zij, zal tegenover Jezus geplaatst, niet verloren gaan, of hij heeft eerst Jezus verworpen en Bar-abbas verkoren.
De goddelooze Jezus-verachter en verwerper zal zijn deel hebben met den Vorst der duisternis, die een menschen-moorder is van den beginne.
Door Bar-abbas los te laten, moet Pilatus Jezus over-geven. Zoo voltrekt Pilatus het, geestelijk vonnis des doods over zichzelf. De over-gave van Jezus door hem raakt hem zelf het meest. Schijnbaar mag hij zich verheugen in 'de volksgunst ; innerlijk wordt zijn geweten verontrust en is eer leen worm, die niet sterft.
Ontzaglijk uur, waarin deze rechter voor zichzelf de poort der hel ontsluit, om den hemel voor eeuwig te vinden toegesloten.
Hier vindt ge de zonde tegen den Heiligen Geest; hier blikt ge in een eeuwige afgrond.
Jezus gaat den weg naar het kruis niet, of Hij is eerst krachtens rechterlijk vonnis tot den kruis-dood verwezen.
Daarin ligt goddelijk bestel en hemelsche wijsheid. De Heidelbergsche Catechismus geeft terecht op de vraag : „Waarom heeft Hij onder den rechter Pontius Pilatus geleden ? '' dit juiste antwoord : „Opdat Hij, onschuldig onder den wereldlijken rechter veroordeeld zijnde, ons daarmede van het strenge oordeel Gods, dat over ons gaan zoude, bevrijdde".
Immers naar het bekende woord van den profeet Jesaja zal Zion door recht verlost worden en hare wederkeerenden door gerechtigheid.
Hier is meer dan Pilatus alleen : hier is de volvoering van het verlossings-plan Gods.
Ja, Jezus moet tot den kruisdood — schoon onschuldig — verwezen, opdat Bar-abbas — de schuldige — vrij uit zou gaan.
Zoo rechtvaardigt - de Heere nog immer den goddelooze. En hierop ziende, staat de door God begenadigde vol heilige verwondering stil en roept met den apostel Paulus uit: „O, diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods ! Hoe ondoorzoekelijk zijn Zijne oordeelen, en onnaspeurlijk Zijne wegen;
Want wie heeft den zin des Heeren gekend ? Of wie is Zijn raadsman geweest ?
Of wie heeft Hem eerst gegeven en het zal hem wedervergolden worden ?
Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen". (Ram. 11 vers 33—36).
W.

v. d. W.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 maart 1936

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's

MEDITATIE

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 maart 1936

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's