Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

UIT DE SCHOOLWERLD

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE SCHOOLWERLD

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

HARM
De onderwijzeres van de eerste klas neemt op de lagere school een zeer belangrijke plaats in.
Niemand denke, dat elke willekeurige onderwijzeres deze plaats kan innemen. Men is een geboren onderwijzeres voor de aanvangsklasse of men is 't niet. Ze heeft verscheidene gaven, die de anderen missen. Haar werk is 't belangrijkste. Ze legt de grondslagen voor alle kennis. Of die goed of slecht gelegd zijn, daarvan plukken haar vijf opvolgers de zoete of de bittere vruchten.
De onderwijzeres van de aanvangsklas, waar Harm zit, is er een met al die onderscheidene gaven. Ze heeft een onuitputtelijke belangstelling voor Harm's verhalen van de kat, die vier jonge katjes heeft, van den groentenman, die hem zoo maar voor niets dezen dikken wortel gegeven heeft, van vader, die zóó sterk is, dat hij je met één hand op z'n hoofd zet. „Jou ook", voegt hij er aan toe, „'s kijke, o ja, makkelijk, jou ook !" Ze heeft een grenzenloos geduld met Harm's menigvuldige afdwalingen onder 't lezen, als ze bij den laatsten regel zijn en Harm wijst onverstoorbaar het eerste woord aan. Ze heeft de eindelooze barmhartigheid, zoolang op Harm's rekenwerk te turen, tot ze uit de onmogelijkste omgekeerde stoeltjes vieren heeft erkend en de meest gedrochtelijke vijven onderscheiden heeft van de nog meer wanstaltige achten.
Als men over de moeilijkheid van het ontcijferen dezer hiëroglyphen heen is, is Harm's werk meer dan voldoende.
Harm voelt zich volkomen veilig, vaag voelend, dat hier in zekeren zin dezelfde regels gelden als thuis : ieder mag zich de weelde veroorloven, er sommige, niet al te hinderlijke, eigenaardigheden op na te houden. Harm weet zooveel van de juffrouw als de juffrouw van hem. En toen die een paar weken geleden, vóór 't eindigen, tegen de kinderen zei: „Jongens, maken jullie een beetje voort in de kleedkamer, want ik moet met den trein mee", keerde Harm, die juist voor een vergrijp tegen de schoolwetten met z'n handjes op zijn rug in een hoek stond, zich onmiddellijk om en vroeg over z'n schouder heen : „Waar moet je nou weer naar toe ? "
.......En nu is Harm verhoogd. Er is niets met hem aan te vangen. De „meester" van de tweede begrijpt niet, dat hij niet is blijven zitten. Hij voert niets uit. Hij kijkt, zielig verlangend, naar de deur van de eerste klas. Eén van de katjes is van morgen uit de goot gevallen. En heeft zich niet bezeerd. Een wonderlijk ding, nietwaar, maar 't kon den meester niets schelen. Hij staat op 't bord voor niet-opletten. Tweemaal. Dat is een half uur schoolblijven. En. door z'n werk is een groote, roode streep gehaald, met „onleesbaar" er onder.
Als de onderwijzeres van de aanvangsklas even in de tweede moet zijn, ziet ze z'n doodongelukkige gezichtje, voelt ze z'n blik vol intens verlangen.
Ze buigt zich even over hem heen. „Je vindt 't toch wel prettig, Harm, in de tweede klas? "
Als hij haar arm voelt om z'n schouders, komen de tranen. Hij antwoordt niet, wijst wanhopig naar z'n schrift, knikt stom in de richting van 't bord.
.......Als ze weggaat, weet ze, dat ze een klein stukje gezien heeft van de wereldsmart.
Harm, jongen, want dit is 't begin. En als je grooter wordt, ga je merken, dat er maar heel, hèèl weinig menschen zijn, die belangstelling hebben voor onze verhalen. En dat er nóg minder menschen zijn, die .geduld hebben met onze menigvuldige afdwalingen. En dat bijna niemand de barmhartigheid heeft, zoolang op ons broddelwerk te turen, dat de einduitkomst nog goed blijkt. Als je dan je hand maar legt in de hand van Hem, die met goddelijk geduld en met eindelooze barmhartigheid uit het broddelborduurwerk van ons leven Zijn patroon onderkent en onze ziel de veilige haven wil binnen leiden.

[Uit: »Moment-opnamen« door A. M. Emous]

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 juli 1936

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's

UIT DE SCHOOLWERLD

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 juli 1936

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's