WAT DE PERS TE LEZEN GEEFT

De Wekker, Christelijk Gereformeerd Weekblad, stelt de Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten (ds. Kersten c.s.) in zooverre op één lijn, dat ze over „Verbond en Verkiezing" verkeerd oordeelen. „Al meer wordt duidelijk, hoe de Gereformeerde Kerken evenals de Gereformeerde Gemeenten de leer van het eeuwig genade ver bond, of het vertoond alleen met de uitverkorenen opgericht belijden en verbreiden", staat er in het no. van 25 Dec. 1936. Als bewijzen geeft , De Wekker" dan o.a. de volgende citaten :
Dr. Kuyper schreef voor jaren : „Maar volhardt iemand desniettemin in de opinie, dat een kind zou mogen gedoopt worden, zonder dat daar bij zijn Verkiezing ondersteld werd, dien zeggen wij aan, dat hij met geen eerlijke consciëntie in de Gereformeerde Kerken blijven kan”.
Dat deze bespiegelende verbondsleer school maakt, blijkt — aldus „De Wekker" — uit de brochure, die pas geschreven werd door dr. A. Kuyper Jr., van Rotterdam, getiteld : „I n e n om. het verbond". Daar lezen we :
„Alle kinderen der gemeente zijn in het verbond, de weldaden des verbonds zijn echter alléén voor de uitverkorenen. Zal ik dus voor mij zelf de weldaden des verbonds mogen aannemen en daarin rusten, dan moet ik weten, of ik een uitverkorene ben, en dat kan eerst, wanneer ik mij zelf bevind, dat God de weldaden des verbonds in mij uitgewerkt heeft”.
In „De Wachter", Orgaan van de Gereformeerde Kerken ten bate van de Theologische School te Kampen, van 18 Dec. j.l. wordt dezelfde leer verdedigd, dat wij de kinderen des verbonds hebben te beschouwen als „gekenden des Heeren”.
We lezen daar :
„We hebben de kinderen des verbonds te zien als kinderen des Heeren, als dezulken, aan wie God Zijn beloften heeft gegeven. Het zijn geen heiden-kinderen, maar kinderen des Heeren. Daarom ook moeten we hen beschouwen als te zijn het eigendom des Heeren, de gekenden des Heeren”.
Dr. Kraan schrijft In zijn brochure over „Gereformeerde verbondsbeschouwing en opvoeding” :
„Zij (n.l. de ouders) mogen gelooven, dat hun kinderen vooral de eerste van de beloften, betreffende de wedergeboorte deelachtig zijn, terwijl deze wedergeboorte met de christelijke opvoeding in het nauwste verband staat.
Ontbreekt ze, dan mist ook de opvoeding haar voornaamste doel en vrucht. Want opvoeding is onmogelijk, als zij niet rusten mag in en uitgaan van de geestelijke gaven, welke God in Zijn bijzondere genade verleent”.
„Deze bespiegelende verbondsleer" — aldus „De Wekker" — „geeft aan de uitverkiezing een plaats, die niet naar de Schrift en niet naar de leer des verbonds is.
Zoowel voor de Gereformeerde Kerken als voor de Gereformeerde Gemeenten heeft het verbond slechts waarde voor de uitverkorenen.
Het verschil tusschen de Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten is alleen, dat de één begint met het kind en de ander met den volwassene, maar dat maakt geen verschil, wanneer het raakt het karakter van het verbond der genade, want bij heide ligt de waarde van het verbond in de subjectieve gesteldheid van den bondeling. De Gereformeerde Kerken onderstellen de wedergeboorte om in het verbond te zijn — en de Gereformeerde Gemeenten stellen de wedergeboorte om in het verbond te komen.
Beide Kerken huldigen een subjectivisme, dat bij de secten als Dooperschen en de Labadisten thuis hoort”.
„De Wekker" verwijst dan naar Artikel 34 van onze Ned. Geloofsbelijdenis, „waar ons iets anders geleerd wordt”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen