STAAT EN MAATSCHAPPIJ

DE BEZWAREN
De vorige week hebben wij het een en ander medegedeeld over de voornemens der Regeering inzake de arbeid van gehuwde vrouwen en toen met deze voornemens onze instemming betuigd.
Dat echter naast instemming ook stemmen zouden opgaan tegen de plannen der Regeering, was te verwachten.
Het gaat bij deze dingen om de vraag, hoe men staat tegenover huwelijk en gezin en of men deze grondpijlers van het maatschappelijk leven ziet bij het licht van Gods Woord en van de Christelijke zede, dan wel, dat men het beginsel aanvaardt van de emancipatie, d.i. van de gelijkstelling van de vrouw met den man.
Zoo staat ook ten aanzien van het vraagstuk van den arbeid der gehuwde vrouwen de moderne-tegenover de Christelijke levensbeschouwing.
Natuurlijk wil men in eerbied voor het gezin en voor het huwelijk niet achterstaan bij wièn dan ook. Men ziet zelfs in gezin en huwelijk fundamenteele elementen in de maatschappelijke samenleving, doch sluit dat uit — zoo vroeg nog dezer dagen de Nieuwe Rotterdamsche Courant — dat het aan de betrokkenen zelf moet worden overgelaten, of zij haar werkzaamheden in het gezin, dan wel in een onderneming willen zoeken ?
Daaruit spreekt het principe van hen, die een opvatting verdedigen van het huwelijk en het gezin, lijnrecht ingaande tegen de ordinantiën Gods.
De beroepsgelijkheid van man en vrouw : moet dezelfde zijn.
Dat het loslaten van het principe, dat de gehuwde vrouw voor het gezin is en zij haar levenstaak niet heeft te zoeken op het kantoor of in de werkplaats, zich komt te wreken, blijkt schier dagelijks.
Er is toch een causaal verband tusschen de arbeid van de gehuwde vrouw en de ontwrichting van het gezinsleven. Wat komt er b.v. terecht van de opvoeding en verzorging der kinderen, wanneer de moeder het grootste deel van den dag buiten het gezin verblijft ? De kinderen ontberen de zedelijk-geestelijke en de lichamelijke zorgen der moeder in de jaren, waarin zij daaraan het meest behoefte hebben. De moeder is niet in staat de taak uit te oefenen, voor welke God haar bestemd heeft.
De Overheid heeft hier een roeping te vervullen als dienaresse Gods.
Het verbod van arbeid van gehuwde vrouwen is niet — wat van feministische zijde beweerd wordt — een aanslag op de vrijheid en de onafhankelijkheid van de vrouw. Integendeel, wat de Overheid met haar voorstellen wil bereiken, is de vrouw hare werkelijke vrijheid en onafhankelijkheid als moeder van het gezin terug te geven. De vrouw wordt toch geen onrecht gedaan, wanneer zij in de plaats wordt gesteld, die haar als gehuwde vrouw toekomt.
In het gezin is voor de gehuwde vrouw de natuurlijke, van God gegeven plaats.
En daarom kan niemand, die in het huwelijk en het gezin de fundamenteele elementen ziet in de maatschappelijke samenleving en die aan het huwelijk en het gezin eerbied willen betoonen, bezwaar maken, als de Overheid door het treffen van maatregelen om de gehuwde vrouw te verbieden arbeid te verrichten, voorzoover dit niet beslist noodzakelijk is, het huwelijks-en gezinsleven wil eer en.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen