Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

TACTIEK GEEN BEGINSEL

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

't Is bekend, dat de Sociaal Democratische Arbeiders Partij zich in den laatsten tijd bijzonderlijk op twee punten nieuw heeft georiënteerd, namelijk op de landsverdediging en op de monarchie.
Stonden de Sociaal-Democraten tot voor korten tijd nog op het standpunt van „geen man en geen cent" voor de defensie — de eenzijdige, nationale ontwapening in haar meest consequente toepassing doorgevoerd — dit standpunt werd prijsgegeven door het aannemen van een nieuwe defensie-paragraaf in het strijdprogram, waarin de verdediging des lands wordt aanvaard.
Zoo ging het ook met het inzicht der Socialisten ten aanzien van de waarde der monarchie. De onverzoenlijke houding, welke de Sociaal-Democraten gewoon waren tegenover het Koninklijk Huis in te nemen, werd opgegeven. Thans wordt de Koningin als Staatshoofd de verschuldigde eerbied gebracht, de nationale feestdagen worden niet meer als onnutte dingen beschouwd, van het Wilhelmus houdt men zich niet meer afzijdig en de nationale driekleur behoeft niet meer voor de roode vlag plaats te maken.
Nu moge men deze wijziging in sinds lange jaren beleden opvattingen der Sociaal-Democraten loffelijk en prijzenswaardig achten, voel vertrouwen wekt de wijziging van de denkbeelden intusschen niet.
Immers wordt de leer van den klassenstrijd nog altijd door de Socialisten consequent beledien ; zij blijven de staking nog immer als politiek wapen goedkeuren ; met de revolutionaire actie dor partijgenooten in België en Frankrijk stemmen zij.nog steeds in ; de Sociaal-Democraten gaan er mee accoord, dat in het Socialistische Frankrijk en Denemarken de Christelijke arbeiders gedwongen worden hun vakorganisaties te verlaten en zich aan te sluiten bij de revolutionaire bonden, op straffe van anders geen werk en brood te hebben.
Dat de gewijzigde opvatting er bij de Sociaal-Democraten nog niet diep in zit, doch beïnvloed wordt door utiliteits-(nuttigheids) overwegingen, is op het laatste Paaschcongres der partij nog eens duidelijk gebleken.
Eerstens wat de landsverdediging betreft, was het de bekende Sociaal-Democraat, de heer Van der Kieft, die in den breede betoogde : „dat hij het ongeoorloofd achtte om de Nederlandsche weerbare mannen in het veld te sturen tegen een aanvaller als Duitschland". Naar de dagbladen mededeelen, werd de rede van den spreker onder ademlooze spanning aangehoord ; een gedeelte van het congres applaudiseerde heftig.
In de tweede plaats, de waarde voor ons staatkundig leven van de monarchie der Oranjes. Over deze waarde hadden een paar vooraanstaande Sociaal-Democraten zich in zeer gunstigen zin uitgelaten. Zij vertolkten daarin een betere opvatting, dan tot nog toe had gegolden, met betrekking tot het Koningshuis. Daartegen werd nu op 't Paaschcongres geprotesteerd, met het gevolg, dat een voorstel tot afkeuring, van de wijze waarop vooraanstaande leden der partij zich uitlieten omtrent de gewenschtheid van den huldigen staatsvorm, werd ingediend, welk voorstel nota bene werd aangenomen met 1004 tegen 872 stemmen.

Men ziet uit beide feiten, dat wat reeds van den beginne af omtrent de nieuwe oriëntatie van de Sociaal-Democraten gedacht werd, juist was, dat de koersverandering meer taktiek dan principe was. In het beginsel kwam geen ommekeer, doch het inzicht veranderde, omdat de omstandigheden zich wijzigden.
't Fascisme en Nationaal-Socialisme brachten in de positie van de Sociaal-Democraten wijziging. Zij zagen in, dat een krachüge landsverdediging en de handhaving van de constitutie, gedragen door Oranje, meer waarborgen schenkt voor de veiligheid van den Staat, dan ontwapening en de monarchie vervangen door de republiek.
De Sociaal-Democraten zijn van oordeel, dat nu het Fascisme en het Nationaal-Socialisme gevaarlijk worden, het leger en de monarchie goede diensten kunnen bewijzen.
Doch mochten de omstandigheden zich weer eens komen te wijzigen, dan is het best mogelijk, dat de Sociaal-Democraten — en dit heeft het Paaschcongres weer eens uitgewezen hun program opnieuw wijzigen en zich tegen de weermacht en de monarchie uitspreken.
Het Socialisme is niet nationaal, doch internationaal.
Het was de vrees, die de Sociaal-Democraten er toe bracht om hun roode program te wijzigen.
Tusschen tactiek en beginsel ligt een diepe klove.
Met tactiek brengt men het niet ver.
Alleen beginselen werken op den duur door. Zij zijn het vaste fundament, waarop Staat en Maatschappij alleen tot ontwikkeling kunnen komen, en dan wel die beginselen, die ons in Gods Woord zijn geopenbaard.
 

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 april 1938

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's

STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 april 1938

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's