UIT DE HISTORIE
JOHANN STURM
Een paedagoog uit den tijd der Reformatie.
Al is Sturm geen theoloog geweest — toch heeft hij beteekenis gehad voor het Gereformeerd Protestantisme.
Al was hij geen rasechte Calvinist — toch is zijn relatie met het Calvinisme niet te ontkennen.
Johann Sturm werd in 1507 te Schleiden in den Eifel geboren. Zijn vader was rentmeester van den Graaf van Manderscheid, met wiens kinderen Johann opgroeide.
Ongeveer 1521 ging Sturm naar het het. Hieronymus-instituut te Luik, een stichting van de Broederschap des Gemeenen Levens. De school was voortreffelijk georganiseerd en heeft Sturm voor een deel als model gediend voor de inrichting, die hij later te Straatsburg gesticht heeft. Van Luik ging bij naar Leuven, waar hij zijn studie voltooide.
Hierna was hij werkzaam als uitgever van Grieksche boeken. Voor zaken-aangelegenheden te Parijs zijnde, kwam hij in aanraking met de voornaamste vertegenwoordigers van het Fransche humanisme, dat een „Bijbelschen" inslag had. Ook gaf hij hier colleges over Cicero en Demosthenes, waaruit men zijn geest opmaken kan.
Door den omgang met Bucer, en het lezen van diens geschriften wendde Sturm zich gedaan. Het niet-Tsjechische volksdeel wordt, volgens Hess, vreeselijk mishandeld in dezen staat, die een haard van gevaren voor den vrede in Europa is geworden. Het is duidelijk dat Hess op deze manier niet medewerkt om een vreedzame oplossing van het minderheden-probleem te verkrijgen. Het is, alsof hij met leedwezen ziet dat er, dank zij mede de vreedzame bemoeiingen van het buitenland, eenige kans komt op overleg tusschen de regeering van Praag en de Sudeten-Duitschers. De verhoudingen zijn echter nog allesbehalve gezuiverd, zoodat onbesuisde redevoeringen als van dezen Duitschen Staatsman, de gemoederen opnieuw in beroering kunnen brengen. Zoo gezien kan men aan Hess' hoogdravende verheerlijking van Adolf Hitler als vredes-apostel helaas niet zoo veel waarde hechten. Iemand die den vrede wil dienen, moest juist in deze gespannen tijden, beter op z'n woorden letten.
Toch is de algemeene verwachting dat Duitschland niet tot een gewapende inval in „den Tsjechischen leugen-staat" zal overgaan. Blijkbaar laat de tamelijk-standvastige houding van Engeland en Frankrijk, niet na om indruk te maken. Men weet dat met name het Britsche Rijk langzamerhand zijn militaire achterstand inhaalt. Frankrijk komt ook een beetje op adem. En in Londen schijnt men nu toch heusch niet van plan om de gebeurtenissen verder kalm af te wachten en over .zich te laten komen. Men is, naar veler oordeel, reeds veel te ver dezen weg opgegaan.
Nog dezer dagen sprak Eden : „Door een politiek van concessies tegenover geweld kan men tijdelijk een bevrediging bereiken, doch op die manier zal de vrede niet van langen duur zijn ; het is een ernstig zelfbedrog te meenen, dat dit zou kunnen".
Eden is Chamberlain niet. En in Berlijn is men al reeds kriebelig geworden dat deze ex-minister weer aan 't woord kwam. Maar men weet dat men toch ook met Chamberlain op moet passen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 juni 1938
De Waarheidsvriend | 10 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 juni 1938
De Waarheidsvriend | 10 Pagina's