De Heidelbergsche Catechismus

IV. Welke zijn de oorzaken der zonde ?
God is van geen enkele zonde de oorzaak. Dit blijkt : 1. uit de getuigenissen der Schrift: „En ziet, het was zeer goed" (Gen. 1 vs. 31) ; „Want Gij zijt geen God, die lust heeft aan goddeloosheid ; de booze zal bij U niet verkeeren" (Ps. 5 vs. 5). „Verre zij God van goddeloosheid en de Almachtige van onrecht". (Job 34 : l'O. 2. God is het meest en volkomen goed en heilig. 3. God verbiedt in Zijn Wet alle zonden. 4. God straft alle zonden ten strengste, o. God verwoest niet Zelf Zijn beeld in den mensch.
De eigenlijke en daarom ook de aanleidende oorzaak der zonde is de wil der duivelen en der menschen, waardoor zij vrijwillig van God zijn afgevallen en zich van het beeld Gods hebben beroofd. „Maar door des duivels nijdigheid is de dood in de wereld gekomen". (Bock der Wijsheid 2 vs. 24). „Gij zijt uit den Vader den duivel, en wilt de begeerten uws vaders doen ; die was een menschenmoorder van den beginne, en is in de waarheid niet staande gebleven : want geene waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreekt, zoo spreekt hij uit zijn eigen : want hij is een leugenaar, en de vader der leugen". (Joh. 8 : 44) „Die de zonde doet, is uit den duivel : want de duivel zondigt van den beginne. Hiertoe is de Zoon van God geopenbaard, opdat Hij de werken des duivels verbreken zou" (1 Joh. 3 VS. 8). „Door éénen mensch is de zonde in de wereld ingekomen". (Rom. 5 vs. 12).
De oorzaak van de eerste, zonde of van den val der eerste ouders in het paradijs, waren de duivel, die den mensch aandreef tot zondigen, èn de wil van den mensch, die vrijelijk zich van God afkeerde en tot den duivel henen neeg. De oorzaak, die in Adam en zijn nakomelingen de erfzonde werkt, is de eerste val \an Adam : , , Want gelijk door de ongehoorzaamheid van dien éénen mensch velen tot zondaars zijn gesteld geworden". (Rom. 5 vs. 19). Van alle de dadelijke zonden bij de nakomelingen is erfzonde de oorzaak. , , Ik dan doe dat zelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont" (Rom. 7 vs. 17). „Daarna de begeerlijkheid ontvangen hebbende, baart zonde ; en de zonde voleindigd zijnde baart den dood". (Jak. 1 VS. 15). Ook zijn er nog toevallige oorzaken, die den mensch tot zondigen aanzetten : „Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht". (Rom. 7 vs. 8). Van zich zelven zijn dit de duivel en de booze menschen.
De oorzaken van de dadelijke zonden die volgen, zijn de dadelijke zonden die vooraf gaan, omdat de Schrift leert, dat God de zonden met zonden straft, en dat de zonden, die volgen, straffen zijn voor de zonden, die vooraf gaan : ,,daarom heeft hen God ook overgegeven in de begeerlijkheden hunner harten lot onreinigheid. — Als die de waarheid Gods veranderd hebben in de leugen, en het schepsel geëerd en gediend hebben boven den Schepper, die te prijzen is in der eeuwigheid.
— Daarom heeft hen God overgegeven". (Rom. 1 VS. 24—27)., „En daarom zal hen God zenden een kracht der dwaling, dat zij de leugen zouden gelooven". (2 Thess. 2 : 11) Omdat het menschelijke verstand, trotsch zijnde allerhande dingen uitdenkt, opdat het de oorzaken der zonde van zich op God zou schuiven en aldus zich zelf verontschuldigen, moeten wij nu hier eenigszins breedvoeriger over de oorzaken der zonde handelen en de ijdele voorwendselen in oogenschouw nemen. Sommigen leiden de oorzaak der zonde af uit den loop der sterren. Ze zeggen : ik heb gezondigd, omdat ik onder een ongelukkig gesternte geboren ben. Anderen, zoo ze zondigen en daarover berispt worden, antwoorden : niet ik, maar de duivel heeft er de schuld van, dat ik dit kwaad bedreven heb. Nog anderen, alle verontschuldigingen nalatende, werpen de schuld rechtstreeks op God terug, zeggende : God heeft het zoo gewild, want wilde Hij het niet, zoo had ik niet gezondigd. Nog weer anderen zeggen : God kon het verhinderen ; Hij heeft het niet gedaan ; dus werkt Hij ook zelf mijn zonde.
Het is geenszins iets nieuws, dat de menschen met deze en andere voorwendselen zich zelf zoeken te verontschuldigen, lasterende tegen God. Immers reeds onze voorouders brengen, toen ze gezondigd hadden en door God van de bedrevene zonden werden beschuldigd, de zonde, door hen zelven bedreven, op anderen over, en belijden de waarheid niet openhartig. Adam schuift de zonde op zijn vrouw, maar tegelijk eigenlijk op God zelven. Want hij zegt : „De vrouw, die Gij bij mij gegeven hebt, die heeft mij van dien boom gegeven, en ik heb gegeten". Hel is dus alsof hij zeggen wil, zoo Gij mij haar niet hadt gegeven, ik hadde niet gezondigd. De vrouw intusschen verwijt het kwaad enkel aan den duivel : „de slang heeft mij bedrogen en ik heb gegeten".
Deze meeningen aangaande den oorsprong van hel kwaad zijn onwaar, goddeloos en te verafschuwen ; het zijn zware beschuldigingen tegen God en beleedigen Zijn majesteit, waarheid en rechtvaardigheid. De natuur van den mensch is toch de oorzaak van de zonde niet. God heeft deze goed en volmaakt geschapen : „En God zag al wat Hij gemaakt had en ziet, het was zeer goed". Het is geen wezenseigenschap van den mensch, die de zonde doet, maar een bijkomstige hoedaniglieid door den val ; hoewel na den val deze hoedanigheid, als straf op de zonde, een natuurlijke is geworden, in onze natuur opgenomen, omdat we nu allen in zonde ontvangen en geboren worden. „En wij zijn van nature kinderen des toorns, gelijk ook de anderen". (Efeze 2 vs. 3).
(Wordt voortgezet.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen