Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Rondblik buiten de Grenzen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Rondblik buiten de Grenzen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Bezorgdheid voor het lot der in Polen vertoevende Duitschers heette de aanleiding tot de Duitsche straf-expeditie, gelijk ook reeds eerder bescherming van bloedverwante minderheden als motief voor Duitsche agressie gold.
In dit opzicht blijkt de Sovjet-regeering al heel spoedig wat van haar nieuwe Duitsche vrienden geleerd te hebben. „De Sovjet-regeering kan ook niet onverschillig blijven voor het feit, dat de met haar bloedverwante Oekraïners en Witrussen, die op het gebied van Polen leven en uitgeleverd zijn aan de willekeur van het noodlot, zonder bescherming blijven". Aldus lezen we in de officieele nota, welke Moskou publiceerde, twee uur voordat de Sovjet- Russische troepen Zondagochtend Polen binnenvielen. De motiveering had in Berlijn opgesteld kunnen zijn. Ondanks het feit, dat de Sovjet-Unie nog slechts enkele jaren geleden een niet-aanvalsverdrag met Polen sloot, hetwelk tot 1945 van kracht zou zijn, ondanks het lidmaatschap van den Volkenbond ook, wordt Polen op de meest-brutale wijze door Rusland aangevallen. Rusland kon natuurlijk moeilijk beweren, zooals in dergelijke omstandigheden nog wel eens gebruikelijk is, dat zijn rijk door Poolsche soldaten bedreigd werd. Inplaats daarvan werd nu aan den onzekeren toestand van Polen een motief tot aanvallen ontleend. Voorbarig werd geconstateerd „dat de Poolsche Staat en zijn regeering in feite opgehouden hebben te bestaan" en daardoor de verdragen, die tusschen de Sovjet-Unie en Polen bestonden, hun geldigheid hadden verloren. De felle, schoon minmachtige tegenstand, waarop de Russen bij hun inval in Polen stuitten, bewijst reeds dat de Poolsche Staat nog allerminst had opgehouden te bestaan. Maar de geheele „motiveering" is zóó voos, dat men zich afvraagt waarom Moskou zich eigenlijk nog tracht te rechtvaardigen en maar niet zonder-meer tot den aanval overging of de loopende verdragen gauw-eventjes heeft opgezegd
Het Duitsche Nieuwsbureau heeft verzekerd, dat het optreden der Russische troepen niet in strijd was met letter of geest van de tusschen Duitschland en de Sovjet-Unie gesloten niet-aanvalsverdragen. Men leest zeker niet teveel tusschen de regels door, wanneer men concludeert dat de jongste actie afgesproken werk was, tusschen Berlijn en Moskou. Officieel blijft Rusland echter zijn neutraliteit, ten opzichte van het groote wereldconflict, handhaven. De Russische aanval zal niet zoozeer bedoeld zijn als hulp aan Duitschland, dan wel om nu reeds op de begeerde Poolsche gebieden beslag te kunnen leggen. Reeds tijdens de Britsch-Russische onderhandelingen heette het, dat Moskou slechts tot het non-agressie-pact wilde toetreden, wanneer Rusland de gebieden, welke het na den oorlog verloor, terug zou krijgen. Blijkbaar kon Moskou met Londen hierover geen overeenstemming bereiken. Maar wat het niet kreeg als loon voor het steunen van de nonagressie, schijnt het nu te zullen ontvangen als gevolg van de Duitsche agressie. Wat doen de middelen er toe ?
Voorzoover de situatie thans te beoordeelen is (héél ver is dat niet !) heeft Rusland voor het sluiten van het non-agressiepact met Duitschland gunstige voorwaarden weten te bedingen. Nadat Duitschland eerst het spit afgebeten had, konden de Russen zonder veel risico 't oostelijk deel van Polen binnenvallen. Ze zullen daar wel blijven tot een definitieve verdeeling tusschen de beide overwinnaars in kannen en kruiken is. Van te voren had Duitschland van Japan gedaan weten te krijgen, dat het een wapenstilstand sloot met Rusland, zoodat Rusland rustig in Europa kon opereeren, zonder voor de Japansche bedreiging in Oost-Siberië zorg te koesteren. De Japansche actie om „het Chineesche zusje" van de communistische overheersching te bevrijden, schijnt dus wel eenig uitstel te kunnen gedoogen. Het is echter duidelijk, dat hiermede de quaestie-China nog niet opgelost is. In hoeverre de netelige situatie in het Verre Oosten door den Europeeschen oorlog zal worden beïnvloed, is een van de vele dingen, welke we slechts kunnen afwachten. Uiteraard is hierbij van groot belang wat de Vereenigde. Staten doen zullen. Reeds 14 dagen nadat de oorlog uitgebroken is, blijkt overduidelijk dat Amerika zich niet veroorloven kan om, als belangstellende toeschouwer, de gebeurtenissen in het oude werelddeel gade te slaan. Onze tijd kent geen „splendid isolation".
Het ligt in de lijn der Duitsche politiek, dat de Duitsche pers het voorstelt alsof de oorlog nu binnenkort een einde kan nemen. De Duitschers hebben hun doel in Polen immers bereikt. De Polen hebben den strijd weliswaar nog niet opgegeven, ook Warschau is nog niet volledig in Duitsche handen, doch een en ander schijnt thans nog slechts een kwestie van tijd. Ook de Duitschers zullen echter wel weten dat de overwinning van Polen nog niet het einde van den oorlog beteekent. Engeland zal den strijd voortzetten. Een strijd, welke niet slechts vóór Polen, doch vooral tegen Duitschland werd begonnen. Van het Engelsch-Fransche front beteekende Polen niet meer dan een onderdeel. En dan nog het meest-kwetsbare, dat men daarom moest laten schieten, teneinde tegen den aanvaller een sterk offensief te kunnen voorbereiden.
Rusland heeft laten weten, gelijk reeds gezegd, dat het zich in den oorlog met Duitschland neutraal wenscht te houden. Het heeft in Polen slechts ingegrepen om eigen belangen te verzekeren. Deze verklaring heeft voor Moskou het voordeel, dat het nu verder, zonder zich direct in den strijd te wikkelen, de gebeurtenissen kan afwachten. En Engeland schijnt er, onder de tegenwoordige omstandigheden, niet op gesteld te zijn om die Russische neutraliteit in haar ware beteekenis te ontmaskeren. Het zou anders weinig moeite hebben gekost om Rusland tot kleur-bekennen te bewegen. Had Polen, op het moment dat de Russische troepen zijn grenzen schonden, aan Rusland den oorlog verklaard, dan zou het Britsch-Fransche bijstandspact ook tegen de Sovjetregeering in werking' zijn gekomen. Nu kan Londen formeel in de neutraliteit van Rusland berusten. Desondanks levert de Russische houding nieuwe moeilijkheden op voor de geallieerden._ Te vreezen staat, dat de kleine Staten in het Zuid-Oosten van Europa nu minder dan ooit neiging zullen gevoelen om iets ten gunste van Londen te ondernemen. De Russische actie zal met name op Turkije indruk maken. Het had in de eerste helft van Mei een accoord met de Engelschen gesloten en zich op die wijze in het „front tegen agressie" geschaard. Toen scheen het alsof men ook Rusland voor dit vredesfront zou kunnen winnen. Maar nu is de positie der Turken gevaarlijker geworden. Want de Russen zullen niet dulden, dat de Turksche regeering de Dardanellen open stelt voor de Britsche vloot, zoodat deze in de Zwarte Zee zou kunnen komen om de Roemenen te helpen en via dit land de Polen bij te staan.
Ook in dit opzicht zullen we ons echter maar niet aan voorspellingen wagen. De berichten van Fransche en Engelsche zijde zijn zoo weinigzeggend, dat men zich nauwelijks een voorstelling van hun plannen kan maken. Geheimhouding van plannen is in oorlogstijd uiteraard een eerste vereischte. Maar als men nu ziet dat de Britsche admiraliteit een gevoelig verlies in eigen gelederen als dat van het tot zinken brengen van de „Courageous", aanstonds wereldkundig maakt, doch men van die zijde van actie tegen den vijand nauwelijks rept, vraagt men zich af, waar Engeland en Frankrijk nog langer op wachten.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 september 1939

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's

Rondblik buiten de Grenzen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 september 1939

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's