De vorige wereldoorlog (1914-1918)

IV.
De opmarsch der Duitschers ging snel. Het ging door België, met schending van de neutraliteit van dat land ; maar het doel was : zoo spoedig mogelijk invallen in Frankrijk en doordringen tot het hart van dat land en zoo de Franschen onschadelijk te maken, dan kon men zich met sterke strijdmacht geven tegen Rusland.
Binnen enkele dagen was het grootste deel van België in handen van de invallers : het Belgische leger trok zich terug op Antwerpen en de Schelde-linie. De overwinnende Duitsche troepen marcheerden naar Brussel, namen Namen en Dinant en trokken zuidelijk naar de Fransche grens.
Een Fransche legermacht, versterkt met Belgen en Engelschen, trachtte den vijand tusschen Bergen en Charleroi tegen te houden, maar in een bloedige slag werd zij gedwongen zich terug te trekken. De Duitschers drongen Frankrijk binnen en rukten voort tot in de nabijheid van Parijs. Daar, aan de Marne, hield het leger der Franschen stand : de opperbevelhebber, generaal Joffre („de overwinnaar in de Marne-slag" later genoemd) gaf den 6den Sept. '14 het bevel tot den aanval ; zes dagen woedde het gevecht in al z'n bloedige hevigheid — toen was de opmarsch der Duitschers tot staan gebracht en waren hun legers gedwongen, een eind terug te trekken. Zij poogden de zee te bereiken en de zeehavens te veroveren, vanwaar uit Engeland kon worden bedreigd. 7 Oct. begonnen zij Antwerpen te bombardeeren — wat in ons Vaderland heel duidelijk vernomen werd door het gerommel van het geweldig geschut.
In die dagen begon de groote massa van Belgische vluchtelingen de Nederlandsche grens over te trekken. Verschrikt en uitgeput, beangst en berooid, vonden zij een veilige wijkplaats binnen onze grenzen. En toen twee dagen later Antwerpen veroverd werd en enkele duizenden Engelsche en Belgische soldaten over de Nederlandsche grens werden gedrongen, werden dezen hier ontwapend en geïnterneerd, d.w.z. in kampen ondergebracht en hier te lande gehouden tot de oorlog voorbij zou zijn.
Bijna het geheele Belgische gebied was nu in Duitsche handen. Alleen in een klein hoekje aan de Zuidelijke-Westgrens, hield Koning Albert, achter de onder-water-gezette IJserlinie, aan het hoofd van zijn troepen stand.
Na deze spannende en opwindende dagen van snel oprukken, van heen en weer golvende strijd, veranderde de oorlog van karakter. De tegenover-elkaar staande legers groeven zich in in de loopgraven, die hoe langer hoe meer werden versterkt, die gemaakt werden tot schuilplaatsen van beton, beveiligd met uitgestrekte prikkeldraadversperringen er vóór aangebracht en verdedigd door infanterie met machinegeweren.
De bewegings-oorlog was stellings-oovlog. Aan het Oostelijk front was intusschen veel meer beweging gekomen. Half Augustus hadden de Russen een inval gedaan in Oost- Pruisen. Voor hun geweldige legers waren de Duitsche troepen, die de grenzen verdedigen moesten, geweken : de overmacht was te groot geweest.
Toen werd tot bevelhebber van de Duitsche strijdmacht aan dat front benoemd generaal Von Hindenburg (de groote veldmaarschalk, later Duitschlands Rijkspresident), een man, uit Oost-Pruisen geboortig, die met het land en het terrein daar uitstekend bekend was. Hij wist de troepen van den Tsaar in twee groote veldslagen — bij Tannenberg èn bij de Masurische Meeren — terug te dringen en het Duitsche grondgebied van vijanden te zuiveren !
De Oostenrijkers waren minder gelukkig dan hun Duitsche bondgenooten : zij hadden een inval gedaan in Polen, maar moesten terug trekken, toen de Russen de grens van Oost-Gallicië en Boekowina overschreden — en ook in Servië konden zij het veroverde Belgrado niet behouden, maar moesten de Serviërs hun hoofdstad weer afstaan.
Wisselende oorlogskansen aan alle zijden. Gelukkig bleef Nederland door Gods sparende genade buiten den oorlogsbrand, hoewel niet buiten de oorlogsellende.
(Wordt voortgezet.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen