Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

UIT DE HISTORIE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE HISTORIE

WILLIBRORD

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

WILLIBRORD
DE eerste Evangelieprediker in ons land
I.

In de nummers, die ons in dezen jaargang nog resten, willen wij een schets geven van het leven en werk van den eersten Evangelieverkondiger in ons land.
Aan de verzoeken, om de samenvatting van Luthers verklaring van Paulus' Brief aan de Galaten voort te zetten, hopen wij reeds in het eerste nummer van den nieuwen jaargang gevolg te geven.
Het zou echter als een nalatigheid te kwalificeeren zijn, wanneer wij geen aandacht schonken aan Willibrord, den apostel der Friezen, wiens sterfdag deze week (7 Nov.) 1200 jaar geleden was.
Zeer te recht hebben allerlei christelijke richtingen dezer dagen hun aandacht aan dezen Evangelieprediker gewijd, en door het organiseeren van een belangrijke tentoonstelling te Utrecht, welke helaas door de tijdsomstandigheden vroeger gesloten moest worden, dan in de bedoeling lag, heeft men 's mans beteekenis in het juiste licht willen stellen.
In zijn „Handboek der geschiedenis van het Vaderland" schrijft niemand minder dan Groen van Prinsterer : „Christelijke zendelingen kwamen hier reeds in de achtste eeuw : sommigen althans, mannen vol des geloofs en des Heiligen Geestes, die hun zielen overgegeven hadden voor den Naam van onzen Heere Jezus Christus, namelijk Willibrord en Bonifatius zijn door hun ijver en zelfopoffering bekend. — Zoo ging ook in de Nederlanden het licht op voor het volk, dat in duisternis wandelde, en hetgeen woonde in het land der schaduwe des doods".
Een rechtvaardiging heeft de behandeling van Willibrords persoonlijkheid in het licht dezer uitspraak wellicht niet van noode. Hoeveel er bij hem ook te vinden zal zijn, dat met de doorgaande leer der Heilige Schrift niet in overeenstemming is te brengen, vast staat, dat hij de boodschap des Evangelies gebracht heeft onder omstandigheden, welke het heidendom dier dagen kenmerken. Hoewel wij steeds in onze artikelen gewoon zijn, om afwijkingen van Schrift en Belijdenis op de kaak te stellen, zullen wij dit in deze artikelenreeks niet doen, omdat het geen zin heeft, critiek te oefenen op hen, die onder zoo totaal andere verhoudingen de boodschap des heils hebben gebracht. Het zou onredelijk zijn, om bij Willibrord de kennis van de Waarheid Gods Ie verwachten, waarin Gods Kerk zich thans mag verheugen. We zouden de zegeningen, die de Heere in, den loop der eeuwen geschonken heeft, miskennen, wanneer wij in de achtste eeuw gereformeerde beschouwingen verwachtten.
Wij stemmen dan ook in met de woorden van Prof. Dr. M. van Rhijn te Utrecht, als hij aan het slot van een beschouwing over Willibords leven tot deze conclusie komt : „Ongetwijfeld zou er voor degenen, die het Evangelie door Luther en Calvijn beter hebben leeren, verstaan, op de prediking van Willibrord allerlei aan te merken zijn geweest. Bij de beoordeeling van zijn werk ontgaat ons echter de lust, om er aanmerkingen op Ie maken. De hoofdzaak is immers, dat Willibrord, met groot gevaar voor eigen leven en met opoffering yan rust en veiligheid, naar onze gewesten is gekomen, om daar het Evangelie van Christus te brengen".
De omgeving, waarin Willibrord heeft geleefd, vraagt voor een goed begrip van zijn werk allereerst onze aandacht.
In het begin der.zevende eeuw stelden de Franken onderscheidene pogingen in het werk om onder de Friezen het Christendom ingang te doen vinden. Men weet, dat de Friezen, die deze streken bewoonden, nog heidenen waren. Aanvankelijk scheen het, alsof de pogingen der Franken succes zouden hebben, doch weldra bleek het tegendeel.
Een overwinning, die de Friezen op de Franken behaalden, bracht met zich, dat ook op godsdienstig, gebied de wil van de eersten zegevierde.
Op allerlei manieren werd de ontwikkeling van het Christendom bestreden. Ons volk viel in volslagen heidendom terug, en de vooruitgang, welke in geestelijk opzicht aanvankelijk mocht worden geboekt, werd weldra te niet gedaan.
De door koning Dagobert te Utrecht gestichte Christelijke kerk werd vrijwel verwoest.
In den persoon van bisschop Wilfried kwamen evenwel de Angelsaksische Christenen na eenigen tijd in contact met de heidensche Friezen. Een gelukkige samenloop van omstandigheden was oorzaak, dat deze Wilfried in Friesland voet aan wal zette, hoewel zijn reisdoel de Paus te Rome was.
Aldgild, de koning der Friezen, die door een wetgeving en aanleg van dijken het goede voor zijn volk zocht, was wonderlijkerwijze Wil­fried, de Engelsche zendeling, niet ongenegen, hetgeen dezen aanleiding gaf, om zooveel hij kon te getuigen van het Evangelie, zooals hij dat had leeren kennen.
Nadat Wilfried het land der Friezen weer had moeten verlaten, kwamen er andere zendelingen vanuit Ierland en Engeland naar deze gewesten.
Toch viel er helaas, ondanks sommigen oprechte toewijding, weinig te bereiken. Over 't algemeen wilden de Friezen van de „nieuwe leer" niet weten.
Waren tot het einde der zevende eeuw meerdere pogingen, om het Evangelie in deze landen wortel te doen schieten, mislukt, — in het jaar 690 werden er uit Engeland twaalf mannen gezonden, die de zaak met nieuwen moed en nieuwe energie zouden aanvatten.
Aan het hoofd van deze zending stond Willibrord, die met méér zegen de verbreiding des Evangelies zou bevorderen, dan zijn voorgangers vermocht hadden, hoewel het ook hun niet aan liefde voor het Evangelie had ontbroken.
Willibrord komt de eer toe, zoo zegt Robidé van der Aa, het eerst in deze streken de Christelijke Kerk te hebben gesticht.
Op welke wijze hij dat deed, zullen wij in het volgend artikel zien, na eerst iets omtrent zijn jeugd en levensgeschiedenis, vóórdat hij naar ons land kwam, te hebben verhaald.
Een opgave van literatuur volgt in het laatste artikel.
 

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 november 1939

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's

UIT DE HISTORIE

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 november 1939

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's