Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Communisme

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Communisme

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Inleiding.

Inleiding.

Nauwelijks is de tweede wereldoorlog ten einde of een nieuw gevaar bedreigt de vrede der volkeren. Vijf lange jaren heeft de wereld geworsteld terwille van de vrijheid. Veel bloed en tranen heeft het gekost om het totalitaire Nationaal Socialisme ten onder te brengen. Niet spoedig zal deze titanenstrijd worden vergeten.

Rusland stond hierbij aan de zijde der geallieerden. Helaas, niet om de vrijheid der volkeren te verzekeren, maar alleen omdat het door het nationaal-socialistische Duitsland was aangevallen, waarmede het eerst een verdrag had gesloten. Neen, wij zijn nog niet vergeten, hoe de Russische Beer zijn klauwen destijds heeft uitgestoken naar het kleine Finland. Nog minder kunnen wij vergeten, hoe Rusland in de tijd van zijn vriendschap met het Derde Rijk de oostelijke helft van Polen in bezit nam. Deze rampzalige feiten hadden de wereld al voldoende kunnen waarschuwen voor de imperialistische strijdlust van het Communisme, dat immers niet zal rusten aleer de ganse wereld aan de voeten van het rode Moskou zal liggen. Dat bleek ook niet minder duidelijk uit de communistische penetratie in het Oosten der wereld.

Veel propaganda werd immers gemaakt in Japan, China, Australië en Indië. Dat ligt verankerd in het communistisch ideaal, dat eerst ten volle verwerkelijkt kan worden, wanneer alle volkeren der aarde onder eenzelfde stelsel gebracht zijn, het communistische !

Intussen heeft de practijk van het Nationaal- Socialisme ons al héél wat geleerd, vooral wat de tactiek van een totalitair systeem betreft.

Wij kunnen een stelsel dan ook nooit beoordelen naar bepaalde maatregelen, die zich immers bij de omstandigheden aansluiten, maar wij zullen dieper moeten graven. Het gaat in de eerste plaats om de levens- en wereldbeschouwing, waaruit zulk een stelsel als het Nationaal-Socialisme en het Communisme leeft. Daaruit kunnen wij consequenties trekken.

Dan ook alleen kunnen wij eerlijk zijn in ons oordeel over het Communisme. Ook het Christendom mag immers niet beoordeeld worden naar het gedrag van bepaalde „christenen", maar alleen, naar de leer van Christus.

Zo nu staat het ook met het Communisme. De practijk der communisten is immers een uitvloeisel van hun leer. Zij hebben wel terdege een "leer" en ook een  "geloof".

Wanneer wij dus iets over het Communisme willen zeggen, zullen wij in de geschiedenis moeten teruggaan, want het Commyinisme is al oud.

ledere grote beweging in de wereldgeschiedenis vindt zijn oorsprong in ideën van bepaalde filosofen. Zelf hebben zij hun leerstelsel niet in practijk kunnen brengen, want dit kan alleen geschieden door mensen, die een politieke rol spelen in de Staat, waardoor zij op een gegeven moment de macht in handen krijgen en hun idealen kunnen verwezenlijken.

Zo heeft Hitler b.v. de gedachten van de filosoof Nietzsche in practijk weten te brengen. In Rusland zijn het Lenin en Stalin geweest, die de consequenties van de leer van Karl Marx in practijk brachten.

Om enig inzicht te krijgen in het Communisme van onze tijd, zal het dan ook nodig zijn ons te bezinnen op de levensbeschouwing van Marx.

Wij zullen beginnen met de persoon van Marx en Lenin naar voren te brengen, om vervolgens een en ander op te merken over het Marxisme.

Daarna willen wij een beschouwing wijden aan de Communistische Maatschappij, waarbij wij zullen zien hoe men denkt over de zedelijkheid, de godsdienst, over de mens en het gezin in deze Maatschappij, om dan tenslotte te eindigen met een algemene beschouwing. Wij zullen daarbij echter voor ogen moeten houden, dat het doel van ons onderzoek louter is het Communisme te confronteren met het Evangelie van Christus, opdat wij weten hoe wij als christen moeten staan tegenover het Communisme.

Naam.

Communisme komt van een latijns woord (communis), dat duidt op gemeenschap. Wanneer wij echter spreken over het Communisme als economisch stelsel, dan moet worden gedacht aan gemeenschappelijk bezit tegenover privaat-bezit. Zo gezien, bestond dit Communisme reeds dertien eeuwen vóór Christus op het eiland Creta. Ook de filosoof Plato, die omstreeks 300 voor Christus leefde, verdedigde dit Communisme. Iets hiervan vinden wij ook in de eerste gemeente te Jeruzalem. Hier is echter een groot verschil te constateren met het huidige Communisme. In Jeruzalem verkocht ieder vrijwillig zijn bezittingen om aan de armen mede te delen, maar dit geschiedde geheel vrijwillig. Men noemt dit wel verbruiks-communisme. Het grote verschil kan als volgt worden weergegeven : De eerste christenen zeiden :  "al het mijne is het uwe", gedrongen door de liefde van Christus. Het huidige Communisme zegt daarentegen : „al het uwe is het mijne". Daarom wordt dwang gebruikt, waarbij het bezit aan de rechtmatige eigenaar wordt ontnomen.

Later vinden wij iets van het Jeruzalemse Communisme terug in de kloosters b.v. Tegen dergelijke vormen van gemeenschap is weinig van christelijk standpunt in te brengen, hoewel die ook tot misbruik kunnen leiden. Reeds onder het volk van Israël werd een al te groot privaat-bezit tegengegaan door de instelling van het jubeljaar, waarbij de bezittingen weer terugkwamen aan dp oorspronkelijke eigenaar.

Het Evangelie stelt zich dan ook evenzeer tegen de geest van een ongebreideld kapitalisme, waarbij ook niet gedacht wordt aan het gebod der naastenliefde. Dit zullen wij ook openlijk moeten erkennen in onze strijd tegen het huidige Communisme, want dit is van mening, dat de Kerk tegen het Communisme is uit voorliefde voor het kapitalisme.

Ontstaan. Het huidige Communisme vindt zijn bakermat in de Franse revolutie. Vooral de Encyclopedisten Diderot en d' Alembert beheersten de geest, van deze revolutie, daar zij het materialisme en in nauwe samen­ hang daarmee het atheïsme propageerden. Marx en Engels hebben hieruit de consequenties getrokken. De consequente aanhangers van het Marxistisch Socialisme noemen zich communisten. Lenin heeft bij de revolutie van 1917 in Rusland het Marxisme zo streng mogelijk toegepast, doch daarover later.

Karl Marx. Marx werd 5 Mei 1818 geboren uit een Joodse familie. Zijn vader werd protestant. Marx studeerde eerst rechten, daarna filosofie. Hij ging over tot het Socialisme en werkte samen met Engels, die grote invloed op hem oefende. In 1847 trad hij toe tot de Communistenbond en nam een groot aandeel in het Communistisch Manifest. Hij stond als filosoof sterk onder invloed van Hegel en Feuerbach. Een beruchte uitspraak van Marx luidt: ,,Godsdienst is opium voor het volk", terwijl hij er van uitging, dat het bewustzijn van de mens bepaald wordt door zijn maatschappelijke positie. („Het maatschappelijk zijn bepaalt het bewustzijn"). Hij stierf 14 Maart 1883.

Lenin. Lenin werd in 1870 geboren. Zijn vader was een kleine grondbezitter. Als student reeds brak hij met alle godsdienst. Zijn broer werd gefusilleerd, omdat hij bij een aanslag op de Tsaar betrokken was.

Lenin organiseerde in Rusland de arbeidersbeweging. Zijn doel was de vernietiging van de Tsarenregering. Hij werd echter verbannen. Door toedoen van de Duitsers, die hoopten dat daardoor het leger verzwakt zou worden, keerde Lenin in 1917 uit Zwitserland terug.

Met enkele getrouwen wist hij de macht in handen te krijgen. Zijn aanhangers werden Bolsjewiki genoemd (meerderheidslieden), in tegenstelling met de Mensjewiki, die in de minderheid waren.

Lenin werd nu de algemeen erkende leider van deze beweging. Hij wilde nu zonder omwegen het Communisme doorvoeren, maar het gevolg was een algehele ontreddering en hongersnood. Nu volgde hij een andere tactiek. De N.E.P. (nieuwe economische politiek) werd ingevoerd. Particuliere handel werd weer toegestaan en het buitenlands kapitaal werd opgeroepen tot deelneming aan Ruslands opbouw. Hiermede trad het communistische Rusland weer in kapitalistische banen. Het komt in feite dan ook neer op een uitgesproken Staatskapitalisme. Intussen bleef de macht aan de Communistische partij.

Aanvankelijk ontwikkelde zich een vreselijke godsdiensthaat. Vele priesters van de Russisch orthodoxe Kerk werden vermoord en de bezittingen der Kerk werden genaast. Boven de Iberische kapel naast het Kremlin werd geschreven: ,,Godsdienst is opium voor het volk". Door zijn heftig karakter en fel. leven was Lenin spoedig gesloopt en stierf in 1924 onder vele pijnen. Zijn lichaam werd gemummificeerd en in vol ornaat ten toongesteld in het Mausoleum bij het Kremlin.

Jaarlijks defileren duizenden langs zijn praalgraf. Zijn verering grenst aan een nieuwe religie. Lenin was dan ook de Messias van het Communisme in Rusland.

Hij heeft inderdaad het Marxisme uiterst consequent doorgevoerd en ontwikkeld. Stalin werd zijn opvolger.

(Wordt vervolgd).

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 april 1948

De Waarheidsvriend | 6 Pagina's

Communisme

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 april 1948

De Waarheidsvriend | 6 Pagina's