Hulde en dankbaarheid

1898-1948

Temidden van onze bewogen dagen, vol van spanningen en dreigingen in het wereldgebeuren van onze tijd heeft ons volk zich opgemaakt om op feestelijke wijze het vijftig jarig regeringsjubileum van H. M. Koningin Wilhelmina te gedenken.

Vijftig jaren. De ouderen weten nog, dat de jonge Prinses de regering aanvaardde. Kind en kleinkind hebben niet anders geweten dan Koningin Wilhelmina. Zij hebben geen andere Vorst of Vorstin op de Troon gekend. Onder de gezegende regering van onze Koningin werden de banden met het Huis van Oranje hechter aangebonden en dit heeft mede zijn aanleiding gevonden in de moeilijke tijden, die Volk en Vorstin hebben doorgemaakt, doch niet minder in de persoon van onze in binnen en buitenland geëerde en beminde Landsvrouwe.

De langdurige regeringsperiode van H.M. Wilhelmina valt schier geheel in de 20ste eeuw, die in de wereldgeschiedenis een buitengewone betekenis heeft vanwege de grote veranderingen, die zich voltrekken in de beweging der volkeren. Twee wereldoorlogen brachten verschrikking en ellende over de ganse aarde en lieten een ontstellende verwarring achter, terwijl de gewenste rust en vrede vergeefs worden gezocht. Nieuwe dreigingen en spanningen verontrusten de harten, die verlangen naar een stil en gerust leven.

Zij, die de geestelijke ontwikkeling der negentiende eeuw hebben gevolgd en wier blik verder reikte dan die van de gewone man, hebben reeds tegen de wending der eeuw hun waarschuwende stem laten horen en gewezen op de crisis, die aanstaande was. En niet alleen zij, maar ook de eeuvoudige godsvrucht heeft er besef van gehad, dat zware tijden hun schaduw vooruit wierpen bij de toenemende afval van het geloof en daaraan gepaard gaande ontkerstening. De ervaring heeft wel geleerd — indien ook maar geleerd — dat de hoge vlucht der moderne, wetenschap en de technische ontwikkehng der moderne cultuur gevaar loopt de geestelijke draagkracht te verliezen, welke de eerste voorwaarde is voor de instandhouding van de saamleving. Geen cultuurleven zal de vitale krachten der rehgie kunnen ontberen, welke schuilen in de gehoorzaamheid aan Gods geboden. De verachtering van het geloof der vaderen, dat zijn kracht putte uit het levende Woord van God, is een der ontstellende tekenen van onze tijd.

Indien wij ons volksleven zien in het licht van het wereldgebeuren gedurende de laatste halve eeuw, dan hebben wij redenen om ook ons volk terug te roepen tot de Wet en het getuigenis en alle krachten in te spannen om daaraan met woord en daad mede te werken. Immers ook in ons volk werken de ontbindende krachten van de moderne geest en niet het minst hebben wij te waken tegen een vermenging van Christendom en modernisme. Maar nog eens, indien wij ons volksleven zien in het licht van het wereldgebeuren gedurende de laatste halve eeuw, — dan kan niet worden ontkend, dat met name in de laatste wereldoorlog ons volk werd geslagen en in grote ellende en verdrukking werd gedompeld, waarvan de gevolgen nog zwaar op ons drukken, — maar niemand ook zal ontkennen, dat wij redenen tot grote dankbaarheid hebben, als wij de jaren van de gezegende regering van Koningin Wilhelmina aan onze berinnering laten voorbij gaan. De Heere God heeft ons volk in Haar regering door alle moeite en gevaar, door alle strijd en verdrukking heen, rijk en menigvuldig gezegend en nauw aan Haar en het Koninklijk Huis verbonden. Hij heeft ons met Oranje wederom bevrijd van de tyrannie. Daarom mengen wij ook onze hulde en dankbaarheid in de veelstemmige huldiging van Koningin Wilhelmina bij de herdenking van Haar vijftigjarig regeringsjubileum.

Wij eerbiedigen Haar wens om de Kroon, zovele jaren met ere en toewijding gedragen, aan de Kroonprinses, thans onze Koningin Juliana, toevertrouwd te zien. Wij begroeten onze jonge Koningin met hartelijke hulde en als wij de Koningin-Moeder aanbevelen in de voorbede der gemeente, opdat de Heere Haar in de avond des levens moge omringen met Zijn gunst, dragen wij ook H.M. Juliana op aan de Troon der genade.

Dankbaarheid vervult ons, wijl de Heere ons deze jonge Vorstin uit het doorluchtige Huis van Oranje schenkt. De tijden zijn zwaar en de Koninklijke taak, die Haar wacht, zal grote wijsheid, moed en geestelijke kracht vragen. Treffend was het uit de mond der Koningin te vernemen, hoe zij Haar en ons volk de nagedachtenis van Juliana van Stolberg, de vrome moeder van de Vader des Vaderlands, in herinnering riep. Wij werden daarbij herinnerd aan de grondlegging van ons nationale leven, aan dagen van geestelijke kracht en standvastig geloof.

Wanneer die kracht in ons volk mag vernieuwd worden, is er geen vrees temidden van de woeste baren der volkerenzee. Want alle dingen zijn in de hand des Heeren. Zo God voor ons is ; wie zal dan tegen ons zijn ?

Vivat regina !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen