MEDITATIE

In welk een droevige gemoedstoestand de discipelen van Christus hebben verkeerd, toen Hij op die onvergetelijke Vrijdag gestorven en begraven was, kunnen wij ons nauwelijks indenken. Zeker, zo zij geloofd hadden in Zijn woord, dan was hun veel smart gespaard en hadden zij in stil vertrouwen uitgezien naar de openbaring van Zijn heerlijkheid. Nu echter hadden zij door Zijn dood het dierbaarste verloren ; was met Hem hun hele toekomstverwachting in het graf gedaald.

Toch brandde in hun harten nog de liefde, die hen deed vragen, wat zij nog voor hun Meester doen konden. Zo kochten de vrouwen specerijen om Zijn lichaam naar de gewoonte dier dagen te balsemen, opdat het bederf zo lang mogelijk geweer zou worden.

Nauwelijks begon het morgenlicht op de eerste dag der week aan te breken, of zij waren reeds de stadspoort uit om aan het vurig verlangen van haar hart te voldoen. Hoe goed deze liefde ons doet, toch waren zij te bestraffen, omdat zij zich niet lieten leiden door het geloof, dat zich houdt aan het Woord Gods. Helaas, zijn zij niet de laatsten geweest, die zich lieten leiden door het gevoel, in plaats van door het geloof. Hoeveel minder onrust en dwaling zou er zijn in de gemeente des Heeren, als wij geloofden, als wij ons als arme en verloren zondaars geheel verlieten op de Heere en Zijn Woord.

Nu dit niet het geval is, worden de vrouwen in haar goed bedoelen teleurgesteld, want zij vinden, bij het graf gekomen, het zo vurig begeerde lichaam van Jezus niet in plaats daarvan ontdekken zij in de grafspelonk de lichtende gedaante van een engel, die tot haar zegt: ,,Vreest gij lieden niet, want ik weet, dat gij zoekt Jezus, die gekruisigd was".

Zij behoeven niet te vrezen als de wachters, want zij zoeken Jezus. Er is alleen reden tot vrees, als zij niet geloven en naarmate zij ongelovig blijven. Het geloof schrikt niet, al komt het in plaats van een engel, de duivel tegen, want de gemeenschap met Christus is een schild, dat beveiligt.

Dan gaat de engel verder : „Hij is hier niet, want Hij is opgestaan, gelijk Hij gezegd heeft. Komt herwaarts, ziet de plaats, waar de Heere gelegen heeft".

Hij is hier niet. Nog meer letterlijk vertaald : Hij is niet hier. Mensen, hoe durft ge uw Heer, op deze dag, in een grafkelder te zoeken ! De Levende bij de doden ! Hij heeft uw kruiden niet meer nodig !

Ach, hoevelen hebben de Heere Jezus gezocht daar, waar zij Hem stellig dachten te vinden, en waar Hij niet was ; waar Hij naar Zijn eigen woord niet kón wezen.

Hij is niet hier ! Waar dan ? Is Hij gestolen ? Neen, want Hij is opgestaan !

Hij is opgestaan ! Hier hebben we in drie woorden de Paasboodschap, die het eerst de vrouwen in de oren klonk. Welk een verrassing ! Zij zochten een dode Jezus en vinden een levende Heiland. Dat is het feestfeit, dat wij nu weer gedenken tot onze vertroosting en geloofsbemoediging.

Doet de Heere niet nog altoos zo met de Zijnen ? Hij maakt de Zijnen beschaamd vanwege hun ongeloof, door hen met Zijn zegen te overladen. Hij ontneemt hen vaak het éen, om hen het veel betere in de plaats te geven. Hij ontneemt hen vaak de wrakke grond, waarop zij bouwen en geeft er een vast fundament voor in de plaats.

Hij is opgestaan ! Hoort gij het, bekommerde en kleinmoedige lezer, die tobt met uw moeiten, uw zonden, die treurt, alsof wij een dode Verlosser hebben ? Hij leeft; de Heere Jezus met Zijn hart vol ontferming ! Ook nu doet Hij u vernemen Zijn opstanding, opdat ook gij geloven moogt en gelovende, het leven in Hem hebben zult.

Steeds zijn er velen geweest, die dit heerlijk evangelie der opstanding hebben trachten te verwijzen naar het rijk der fabelen en vrome bedriegerijen. De vorst der duisternis heeft steeds gepoogd om dit heilsfeit krachteloos te maken. Maar voor hen, die naar Gods raad geroepen zijn uit de duisternis tot het licht, is het ontwijfelbaar zeker, dat de Heere verrezen is uit het graf en dat de Zijnen Hem met hun ogen hebben gezien, met hun oren gehoord en met hun handen getast.

Hij is opgestaan ! Het graf kon Hem niet houden. Dat is het begin van de nieuwe; schepping, het onverderfelijk leven. Het is het teken, dat de Vader het werk des Zoons heeft aangenomen, 't Is den Joden een ergernis en de Grieken een dwaasheid, maar hen, die geroepen zijn, beiden Joden en Grieken, is het een kracht Gods tot zaligheid ; een iegelijk, die gelooft.

Door Zijn kracht is de dood vernietigd en de hel overwonnen. De treurnis vliedt weg en zalige vreugde komt er voor in de plaats, want de vrouwen weten het nu, en wij met haar, dat Hij, de Christus, voor haar en ons heeft geleden en gestreden ; is gestorven en begraven.

Het leven moge nu nog hard zijn, vol zorgen en smarten ; ons hart moge zwak zijn en vol ongerechtigheden, de duivel moge machtig zijn, maar wij weten : Jezus is Overwinnaar en in Hem zijn ook wij, zo wij geloven, meer dan overwinnaars.

Hij is opgestaan, gelijk Hij gezegd heeft. Deze laatste woorden zijn een zachte bestraffing voor de vrouwen. Gelijk Hij gezegd heeft. O, vrouwen, waarom hebt gij Zijn woord niet geloofd ? Hoeveel verdriet zoudt ge u hebben bespaard. Gij zoudt er aan hebben vastgehouden : niet 't schrikkelijk kruis, maar het open graf zal het einde zijn. Ja, dat komt ervan, lezer, als wij ons laten leiden door de mensen of ons bedriegelijk hart, inplaats van te luisteren naar des Heeren Woord.

Komt herwaarts, ziet de plaats, waar de Heere gelegen heeft. Met deze woorden nodigt de engel haar en in haar ons, niet zo maar weg te gaan, maar zich nauwkeurig er van te overtuigen, dat, wat hij zeide, waar was. De Heere vordert van niemand een blind geloof, maar Wil, dat wij Zijn Woord zullen onderzoeken. Zie het maar; daar heeft Hij gelegen. Hij, die hemel en aarde gemaakt heeft, in een graf. Hij, die licht uit licht is, in de duisternis. Hij, die het Leven is, in de plaats des doods. Hij voor ons.

Maar nu is het graf ledig. Nu is de zonde verzoend, weggedaan voor eeuwig. Weg is de straf, en het oordeel en de dood en de hel! Nu is de weg tot het Vaderhart Gods gebaand. De hemel is weer open. Het leven ons bereid. Christus is gestorven voor onze zonden, maar opgewekt tot onze rechtvaardiging. Nu mogen, kunnen wij opstaan uit ons zondegraf. Nu weten wij, dat ook ons graf eens ledig zal worden bevonden, want wij zullen opstaan, om eeuwig bij Hem, die dierbare Christus te zijn.

Kunt gij dat óok reeds zeggen, lezer ? Ken uw zonde en vlucht met uw berg van misdaad en met de dood in uw hart tot die Levensvorst! In Hem hebt ge alles, wat een ellendig zondaar behoeft. Gelooft Zijn heil en troostrijk woord ! Zo zult gij het de apostel nazeggen : Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus ? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar of zwaard ? Maar in dit alles zijn we meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad. En ge zult insternmen met de dichter :

Gij maakt eerlang mij 't levenspad bekend. Waarvan, in druk, 't vooruitzicht mij verheugde; Uw aangezicht, in gunst tot mij gewend. Schenkt mij in 't kort verzadiging van vreugde; De lieflijkheèn van 't zalig hemelleven. Zal eeuwiglijk Uw rechterhand mij geven.

Halleluja. Amen.

(Zuid-Beijerland)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen