MEDITATIE

Wanneer daar één ding is, dat de moderne mens van onze tijd, en dat ook de Christen, die leeft in onze tegenwoordige moderne wereldcultuur, nodig heft, dan is het toch zeker wel bezinning, d.w.z. dat het hoog tijd wordt dat wij de dingen weer gaan taxeren naar de waarde, die ze ook wezenlijk hebben.

De tijd, waarin wij leven, en de tijd, die onmiddellijk achter ons ligt, is een tijd, waarin de mens geleefd heeft voor een leuze, die een illusie is gebleken, omdat het fundament, waarop men bouwde, niet te vinden is in de eeuwige waarheid, die God ons in Zijn Woord geopenbaard heeft.

Vele voorbeelden zouden hier te noemen zijn ! Wij willen er in dit verband echter alleen op wijzen, dat de moderne mens door moderne middelen getracht heeft zijn leven hier op aarde zo te ver-volmaken, dat hij reeds hier het Paradijs terug zou krijgen !

Men verwachtte een Hemel en men vond een Hel!

Vreselijk ! zich zo te vetgissen !

Ja, vreselijk zich zo te vergissen alleen reeds wanneer het het tijdelijke leven betreft, maar hoe vreselijk moet het dan wel zijn voor eens mens, die op godsdienstig terrein leeft voor een leuze, die straks ook een bittere ontgocheling zal blijken. 

De practijk van het godsdienstig leven toont ons overduidelijk aan, dat de mens het wel erkent van God te zijn afgevallen, en dat hij terug moet naar Eden's Hof, zal het straks in de eeuwigheid wel met hem zijn, maar men tracht op allerlei wijze en door allerlei middelen die terugweg te vinden, terwijl er maar één weg is, die voor een zondaar het Vaderhuis ontsluiten kan.

Die weg is Jezus !

Ik ben de weg Niemand komt tot de Vader dan door Mij! Johannes 14 vers 6.

Dit woord, door de Heere Jezus uitgespro­ken, vinden wij geschreven in het 14 de hoofdstuk van het Johannes-evangelie, en wij moeten er even de vinger bij leggen, dat de Heere Jezus dit woord juist hier in dit tekstverband uitspreekt, want wanneer wij dit tekstverband uit het oog verliezen, dan blijft de waarheid, die hier in dit tekstvers wordt uitgesproken, wel aan zichzelf gelijk, maar dan gaat toch de strekking, daarvan aan onze aandacht voorbij.

De Heere Jezus is hier in gesprek met Zijn discipelen. Het zijn ernstige dingen, die Hij hen heeft mee te delen : Hij bereidt hen voor op de naderende scheiding.

Zelf ziet Hij het kruis reeds opgericht op Golgotha's heuveltop. Neen, dat kruis is voor Hem geen verrassing Hij is juist door de Vader de wereld ingezonden om in die wereld als het Lam Gods ter slachting geleid te worden ; maar de discipelen zien dat kruis nog niet. Voor hen zal dat kruis straks wel een verrassing, ja, zelfs een teleurstelling zijn !

De Heere Jezus gaat daarom Zijn jongeren hier reeds voorbereiden, neen, nog niet op het kruis, maar wèl op de scheiding, die aanstaande is : Hij gaat hun voor naar het Vaderhuis om voor Zijn jongeren plaats te bereiden, en wanneer Hij voor hen plaats zal bereid hebben, dan zal Hij wederkomen om hen tot Zich te nemen, opdat zij voor eeuwig zijn mogen waar Hij is in het Vaderhuis !

En nu weet gij, zo zegt Jezus — waar Ik heen ga, en ge weet ook de weg !

Dat wil dus zeggen, dat zij, wanneer Hij er niet meer is, tot taak zullen hebben die weg te bewandelen en Hem te volgen naar het Vaderhuis.

Maar nu komt de zwaarmoedige Thomas, om te laten zien, dat hij niets begrijpt van de geestelijke! strekking, die daar ligt in de woorden van Jezus ! Hij is door de woorden van Jezus ontzaglijk teleurgesteld. Hij hield zo zielsveel van de Meester, en nu zegt de Meester, dat Hij weg gaat, weg — naar het Vaderhuis Goed, maar waar is dat Vaderhuis, en welke weg leidt naar dat Vaderhuis, en hoe moet hij die weg vinden, ja, bewandelen tot het einde toe, als de Meester er niet meer is, en als hij noch dat Vaderhuis weet, noch de weg, die naar dat Vaderhuis leidt?

't Wordt Thomas benauwd om het hart, zó benauwd, dat hij niet langer zwijgen kan: ,,Heere, wij weten niet eens waar Gij heen gaat, en hoe kunnen wij dan de weg weten ?"

Thomas is dus één van die mensen, die, wanneer ze een weg te bewandelen hebben, bij het eind van die weg willen beginnen ! Ja, ze zouden.een weg nog wel kunnen bewandelen van het begin tot het einde, maar dan moest die weg zó kort zijn, dat men, staande voor het begin, het einde reeds zien kon !

Zo is het ook met Thomas ! Hij weet niet precies waar het Vaderhuis is ! Hij kan dat Vaderhuis nog niet zien ; hij ziet het einde van de weg niet, en dat maakt hem moedeloos.

Er ligt dan ook in de vraag van Thomas indirect nog een vraag verborgen, die hij de Meester niet rechtstreeks stellen durft, n.l. deze: Meester, waar is dat Vaderhuis ?

Nu komt de Heere Jezus echter tot deze man, die zijn hoofd moe-peinst over datgene, wat God voor hem verborgen heeft, en nu laat Hij het Thomas gevoelen, dat het niet de belangrijkste vraag is waar dat Vaderhuis nu precies is, maar dat de vraag, welke weg naar dat Vaderhuis leidt, van oneindig meer belang is.

Immers wanneer iemand die weg maar gevonden heeft, die weg, die naar het Vaderhuis leidt, en hij bewandelt die weg maar tot aan het einde toe, dan vindt hij straks op het einde van de weg het Vaderhuis vanzelf.

Thomas moet dus de weg weten om straks in het Vaderhuis te komen ! Maar de Heere Jezus heeft hem reeds gezegd, dat hij die weg weet en dat hij die weg kent!

Een weg, dat is een pad, een straat, die bewandeld kan worden om tot het doel te komen, dat men bereiken wil.

Het woord, dat de Heere Jezus hier gebruikt, komt ook wel voor in de zin van : middel, het middel, waardoor iemand zijn doel bereikt. Ook komt dit woord wel voor in de zin van : methode, de wijze waarop iemand zijn doel bereikt. Thomas wil naar het Vaderhuis ! Welnu, zegt de Heere Jezus, de weg, die bewandeld moet worden om in het Vaderhuis te komen, ben IK : Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Ik ben het middel, waardoor, de wijze, waarop gij tot de Vader komen kunt!

Daar is maar één weg, zegt Jezus, maar één weg, en die éne weg ben Ik. Daar is geen andere weg, die tot de Vader leidt.

De Heere Jezus spreekt hier in ons tekstvers niet meer van Vaderhuis, maar van de Vader! Niemand kan tot de Vader komen, dan door Jezus.

Een mens, die zoals Thomas naar het Vaderhuis wil, die vindt, als hij in het Vaderhuis komt, in dat Vaderhuis de Vader, maar voor die Vader kan hij niet bestaan, want de Vader heeft over de mens het ,,vervloekt" uitgesproken, omdat de mens, niet gebleven is in het gebod des Heeren.

De zondaar ligt in het oordeel Gods. De toorn Gods rust op hem ! God toornt schrikkelijk, beide over de aangeboren en dadelijke zonden, en Hij wil die met tijdelijke en eeuwige straffen straffen naar lichaam en ziel.

En daarom, ai zou een mens opklimmen tot in het Vaderhuis, dan zou hij in dat Vaderhuis nog niet voor de Vader kunnen bestaan : God zou voor hem een verterend vuur zijn.

Neen, tot de Vader komen, en voor de Vader bestaan, kan een mens alleen door Jezus.

Dit is een woord van Jezus zelf, maar dit woord spreekt Hij uit, Wanneer Hij reeds staat op de Lijdensweg en het kruis reeds ziet.

Als het Lam Gods is Hij bezig de zonde der, wereld weg te dragen. Het oordeel Gods rust op Hem. De toorn Gods moet Hij torsen, maar wanneer Hij straks dwars door dé dood heen een eeuwige gerechtigheid verworven heeft voor Zijn volk en God met de mens verzoend heeft, zie, dan is Hij de enige, die de mens, die door Hem verlost is, zonder vlek en rimpel de Vader kan voorstellen, ja, dan is Hij de enige, die de mens kan brengen tot de Vader.

Daarom is Hij de weg, en daarom ook komt niemand tot de Vader dan door Hem.

Hij is de enige, die een zondaar kan reinigen, reinigen door het bloed des kruises !

Daar is geen andere weg, die naar het Vaderhuis, ja, die tot de Vader leidt!

Natuurlijk, deze uitspraak van Jezus geldt niet alleen Thomas, ze geldt ook ons.

Dit kan ons wel eens benauwen en beangstigen, omdat wij er niet zeker van zijn dat we nu juist op die enige weg wandelen, die ons voeren kan tot de Vader !

Zeker, wij zijn Hollanders, en daarom zijn wij allen echte theologen, net als Thomas ! Over God denken wij veel en lang, en over het Vaderhuis denken wij ook veel en lang, maar hebben wij er wel ooit over nagedacht of we, wanneer we in het Vaderhuis komen, voor de Vader zullen kunnen bestaan ? Zie, dat zal toch alléén kunnen als ook onze zonden uitgedelgd zijn in het bloed van het Lam, dat geslacht is, als Christus het kruis voor ons heeft gedragen, zodat de Vader ons aanziet in Hem !

Daarom is Hij de enige weg, en alleen als wij die enige weg bewandelen, alleen dan zullen wij kunnen komen tot de Vader !

Het bewandelen van die weg Jezus, dat klinkt ons zo vreemd, zo verdacht in de oren, maar wanneer hier gesproken wordt van het wandelen op de weg Jezus, dan wil daarmee niet gezegd zijn, dat de mens op die weg wandelt in eigen kracht.

Neen, zoals een kind het eerst moet leren om aan de hand van een ander te wandelen op ,,de weg", zo leert de Geest Gods het de kinderen des Heeren op de weg Jezus te wandelen. Aan de hand van de Vader leidt de Vader de mens op de weg : Jezus tot de Vader! Dat is de weg ten hemel!

Het is merkwaardig, dat zelfs in het spraakgebruik van onze tijd nog gesproken wordt van : ,,de weg, die de Heere houdt met Zijn volk", en die weg is Jezus Christus.

Wanneer in der vromen tent de kinderen Gods samen zijn, dan wordt daar nog wel eens de weg verteld, die de Heere met hen gehouden heeft, en die weg is Jezus, de Lijdende Knecht, die het kruis voor hen droeg. Zo lezen wij b.v. in de Handelingen der Apostelen : ,,Degenen, die van die weg waren", d.w.z. degenen, die het eigendom waren van Jezus Christus, en die door Hem tot de Vader gekomen waren : Ze waren van Jezus.

Het geheel énige van die weg komt vooral daarin uit, dat Hij geen weg is, die door een mens is uitgedacht, doch dat Hij de weg is, die door God gegeven is.

Neen, de zondaar kan zichzelf geen weg maken, die tot de Vader leidt. De mens klimt niet op uit de duisternis tot het licht! Neen, God geeft een weg, en alleen door die weg, die God gegeven heeft, kan een mens weer komen tot de Vader, en die weg . . . . . is Jezus.

Hij alleen heeft door Zijn borgtochtelijk lijden en sterven de vloek gedragen en het Vaderhuis ontsloten ! Hij is de weg tot de Vader.

Daar is geen andere weg !

En daarom, wanneer iemand van u zijn weg vertellen wil, de weg, die God met hem heeft gehouden, en die weg is niet Jezus, de Lijdende Borg, die juist om uwentwil het kruis, de vloekdood tegemoet gaat, ach, dan is die weg niets !

Jezus zegt het zelf : Ik ben de weg. Niemand komt tot de Vader dan, door Mij !

Met alle bevinding, die ons niet leidt op dé weg Jezus, moeten wij zeer voorzichtig zijn, want wij kunnen ons wel verbeelden, dat God veel aan onze ziel gedaan heeft, maar als ze niet gewassen is in het bloed van Christus, dan is ze zwart en dan staat ze niet op de weg, die naar het Vaderhuis leidt.

,,Ik ben de weg", zegt Jezus. Wie meent door een andere weg het Vaderhuis binnen te gaan, die leeft voor een leuze, en komt straks, te laat, voor de bittere, smartvolle ontgoocheling te staan van zich vergist te hebben voor de eeuwigheid.

Daar is maar één weg, zegt Jezus, die naar de Vader leidt, en die weg ben Ik. Niemand komt tot de Vader dan door Mij !

Zalig zijt gij, als ge die weg reeds gevonden hebt ! En als ge Hem nog niet hebt gevonden, o, strijdt dan toch niet voor een leuze, die straks een illusie zal blijken! Maar strijdt om in te gaan door die énige weg, die God gegeven heeft : het Paaslam : Jezus !

Hij is de weg. Door Hem kunt ge komen tot de Vader, om met de Vader eeuwig zalig te zijn.

P. en V. --- v.d. H

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen