DE HEERE IS WAARLIJK OPGESTAAN!

Op Pasen worden we door de prediking meegenomen naar het graf in de tuin van Jozef van Arimathea. Wat is- daar gebeurd ? Op de Goede Vrijdag in de avond hebben vrienden de Heere Jezus begraven. Dat was een droeve plechtigheid. Hoe smartelijk voor de vrienden van de Heiland. Ze hadden nooit kunnen denken, of, beter gezegd, willen denken, dat het zó af zou lopen. Ze hadden hun hoop op de Heere Jezus gezet. Zij hebben geleefd in de verwachting, dat Hij Isrel verlossen zou. Ze hebben de- droom gedroomd van het koninkrijk, beloofd onder het Oude Verbond, een koninkrijk van vrede en glorie, waarin Isrel weer het middelpunt zou zijn en de heidenen onderworpen zouden worden aan het volk van God. Maar hoe wreed zijn zij in hun droom gestoord door de harde werkelijkheid. Jezus, hun Koning, was gevangen genomen en veroordeeld tot de dood, de smadelijke dood van het kruis. Aan de middelste paal had Hij gehangen. Zijn macht heeft Hij niet gebruikt om Zijn vijanden te verpletteren. Van 't kruis is Hij niet afgekomen om zo Zijn majesteit te openbaren. Hij is gestorven. Zijn laatste roep aan het kruis was : Vader, in Uw Handen beveel ik Mijn geest ! En nu doen zij het laatste wat ze voor hun Meester doen kunnen, «ij begraven Hem in een nieuw graf. Met grote liefde en toegenegenheid doen zij het. Kosten sparen ze niet. Het is een voorlopige begrafenis. Na de sabbat zullen vrouwen het lichaam van Jezus nog balsemen met kostbare specerijen. Ze hebben alles voor de Heiland wel over, want zij houden zo zielsveel van Hem. Maar de teleurstelling is zo groot. Hun Jezus is gestorven. Hun droom is uitgedroomd. Hun verwachting is in scherven op de grond gevallen. Wat zijn ze diep teleurgesteld. Van deze weg begrepen zij niets. Van de noodzakelijkheid van dit lijden en sterven niet, van het brengen van het offer voor de zonde niet. Ze verstaan het niet, dat juist zó het Koninkrijk gesticht wordt, dat juist zó verlossing wordt aangebracht in de weg van voldoening aan het recht Gods. In hun hart is geen plaats voor de rijkdom van deze zware arbeid aan het kruis, waar de Vader met Zijn Kind heeft afgerekend de schuld, die wij hebben gemaakt. Waar Christus de klappen heeft opgevangen, waarmee wij geslagen zouden moeten worden vanwege onze zonde en ongerechtigheid. Ze zien het niet, hoe heerlijk Jezus zo is als de lijdende Kruis-Koning, die alle gerechtigheid vervult, die al de zonde boet en voor de schuld volkomen betaalt. Die zo voldoet aan het recht Gods, opdat wij in het gericht Gods vrijgesproken zouden worden en het eeuwige leven zullen ontvangen.

Treurig staan de vrienden bij het graf van hun Heiland. Voor hen is het nu uit. Zij hebben vergeefs gehoopt en vergeefs verwacht. Dat het toch zó af moest lopen !

De vijanden van Jezus waren minder gerust. Zij hadden nog beter onthouden, wat de Heere Jezus gezegd heeft. In hun oren klinkt het woord over de opstanding nog na. En daarom zullen zij alle mogelijke voorzorgsmaatregelen nemen. Als dit toch eens gebeurde, dat de discipelen het lichaam van Jezus weghaalden en gingen vertellen, dat Hij opgestaan is, dan zouden zij het volk niet langer in bedwang kunnen houden. Dit moet tot elke prijs voorkomen worden. Daarom wordt het graf verzegeld en een wacht er omheen geplaatst. Zo kan er niets gebeuren. Jeruzalem kan gaan slapen, kan sabbat gaan vieren, de grote sabbat. Jezus ligt in het graf. Niemand kan Hem uit dit graf weghalen.

Maar wat is er gebeurd ? De sabbat is voorbij, de sabbat, waarop Jezus in het graf gelegen heeft, in het hart der aarde, als Borg en Middelaar, werkende aan de verzoening en de verlossing van zondaren. Want hieraan is Jezus bezig. De Zondag breekt .lan, de eerste dag der week. Wat gebeurt er in de vroegte ? Soldaten zijn rondom het graf. Ze houden de wacht. Zij moeten Jezus in het graf houden. Vrouwen zijn al vroeg op pad gegaan met specerijen, om het lichaam van Jezus nog liefdevol te verzorgen. Ook zij houden in hun ongeloof Jezus in het graf.

Maar wat gebeurt er in de vroegte ? De aarde beweegt, beeft, siddert. De aarde, die anders het beeld is van rust en vastigheid in tegenstelling met de zee, schudt. Deze aarde houdt Jezus gevangen. God is aan het twisten met de aarde, opdat zij Gods Zoon los zal laten. De Vader gaat Zijn Kind opwekken.

Een geweldig licht straalt uit de hemel. Een lichtende gedaante daalt neer. Verblindend is dit licht. De wachters schrikken geweldig. Zij, die Jezus in de dood moeten houden, worden als doden. Ze besterven het van angst en zetten het op een lopen.

Wat betekent dit alles ? God is bezig Zijn Zoon op te wekken, te verlossen uit de gevangenis. Hij heeft Zijn straf uitgezeten. Het is genoeg. De Vader is bevredigd, aan Zijn recht is genoeg gedaan. De schuld is voldaan. De quitantie wordt getekend. Daarom wordt de .deur van de gevangenis geopend ; Jezus, de Borg en Zaligmaker van een schuldig volk, wordt vrijgelaten. Daar verrijst de Vorst van Pasen. Hij staat op als triumfator. De dood is verslonden tot overwinning !

De steen, die Jezus in het graf moest houden, wordt van voor de mond van het graf weggewenteld en de engel gaat er op zitten en verkondigt van deze steen als van een preekstoel de opstanding van de Middelaar Gods en der mensen. O, Goddelijke ironie ! Daar verschijnt de Levens-Vorst, die door Zijn verzoenend lijden en sterven het leven heeft verworven voor dood-schuldige zondaren. Het graf is leeg. De dood kon Jezus niet houden; Hij heeft het gewonnen en gaat voort om de dood te overwinnen en het leven te schenken. Wat een heerlijk gebeuren ! Ziet, hoe de Heere bezig is om het heil te werken voor zondaren. Hier wordt ons de grote liefde Gods geopenbaard. Hij doet het werk volkomen tot behoud van verloren zondaren. Nu mag de boodschap verkondigd worden, dat voor de zonde is geboet, dat de schuld volkomen is betaald, dat zaligheid is verworven voor zondaren, die zich zo diep ongelukkig hebben gemaakt door hun ongerechtigheid. Hoe kos- • telijk is het heil, dat de Zaligmaker heeft verworven I'

Komt naar de tuin van Jozef van Arimathea, komt, zondige mensen, die loopt te tobben en te zuchten over uw toestand, omdat ge zo ongelukkig zijt, omdat ge God kwijt zijt, omdat ge weet van Zijn toorn en gericht, omdat ge uw verdoemelijkheid, uw straf-waardigheid, hebt ingeleefd. De schuld ligt zo zwaar •op uw ziel, een vracht draagt ge mee in uw leven. Hoe zult ge het ooit weer goed maken ? Al ons werk, al ons zuchten, al onze tranen en worstelingen, al onze gevoeligheid en goede gestalten, zijn niet genoeg om de zonde te verzoenen en gerechtigheid bij God te verwerven. Komt nu toch eens, zo ongelukkig als ge zijt, naar dit graf. Kijkt er eens in, ziet, dat het leeg is. Hier heeft de Zaligmaker gelegen. Hij heeft de vloek Gods tegen de zonde meegenomen en deze vloek begraven, maar Hij leeft. Dit offer is genoeg. De Vader heeft het op Paas-morgen verklaard door de opwekking van Zijn Zoon. Hoort de blijde boodschap en geeft u met uw schuld en ellendigheid aan de opgestane Heiland gewonnen om in Zijn volbrachte werk te rusten, om Hem te omhelzen. Want in Hem is het leven. Hij heeft de dood overwonnen, de scheiding opgeheven. Hij schenkt de gunst des Vaders, de vrede, de Paas-vrede !

Houdt in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt ! Deze boodschap wordt op Pasen aan al de discipelen, aan al Zijn gelovigen met nadruk verkondigd. Denk aan Hem, hebt uw gedachten bij Jezus. Bij Jezus als de opgestane Heiland, die niet meer in het graf is, niet meer door de dood vastgehouden wordt, maar leeft. Wat denken wij vaak anders aan Jezus. We doen nog maar al te dikwijls net als de vrouwen en de dis-

cipelen. Zij dachten aan Jezus als een dode, die in het graf lag. Zó waren zij bevangen in de macht van het ongeloof. Dit was het verwijt van de engel aan het adres van de .vrouwen. Hiervan sprak de Heiland tot de Emmaüsgangers : O, onverstandigen en tragen van hart om te geloven ! Dit ongeloof is zo sterk. Het houdt ons af van het blijde Paasevangelie, het doet ons blijven bij de werkelijkheid van ons eigen leven. Wie bij de werkelijkheid van zijn eigen leven blijft, bij zijn hardigheid en weerspannigheid, bij zijn onwaardigheid en verdorvenheid, blijft diep ongelukkig. Maar de Paas-boodschap, voor het

eerst door engelen-mond verkondigd, wekt ons op aan de Heere Jezus te denken als de Levende, die alle gerechtigheid heeft vervuld, al de zonde heeft geboet, die het leven, de gunst des Vaders, de vrede voor een onwaardig volk, heeft verworven. Jezus leeft. Dit is het leven van al Gods kinderen. Niet wat wij in onszelf hebben is onze waardigheid voor God, maar wat Jezus is en heeft. Houdt Hem in gedachtenis, opdat* ge zo in Hem leeft, in Hem vrede hebt, in Hem het Paas-leven geniet. Paas-leven, dat van de deugden Gods roemt en de Paas-Vorst verheerlijkt !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen