Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KERK EN WERELD TIJDENS DE LAATSTE URE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KERK EN WERELD TIJDENS DE LAATSTE URE

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Deze laatste ure geeft te aanschouwen een ontkerstende wereld. Cultuur en wetenschap zullen hun rijpste stadium en hun hoogste vlucht bereikt hebben. De satan zal juist dit alles in dienst stellen van de mens der zonde. Het duivelse kwaad zal zich vermenigvuldigen. En wanneer tenslotte de anti-christ zijn gestalte zal ontsluieren, zal de verdierlijkte mens, levend buiten Christus, niet God maar het beest uit de afgrond zoeken en aanbidden.

De laatste ure zal ook een tijd zijn waarin de levende kerk des Heeren zal zijn overgebleven als een nachthutje in de komkommerhof. En tegen het einde van deze ure zullen er mogelijk nog wel tempels zijn, doch waarin niet de Geest des Heren het te zeggen zal hebben, maar de geest van de anti-christ. Mogelijk is er nog wel een christendom, doch zulk een dat verwereldlijkt is, dat concessies doet aan de vorst der duisternis, telkens weer een compromis sluit waar geen compromis mag zijn en dat de kracht der godzaligheid verloochend heeft.

Maar de zeven duizend die de knieën voor Baal niet buigen, zullen er ook dan gevonden worden. Dat zullen degenen zijn, die niet alleen maar leven bij de zuivere Waarheid, maar ook en bovenal uit die Waarheid. Daar komt het op aan. En op dit wezenlijke van een echt christelijk leven hebben we onszelf als kerk en als lidmaten telkens weer te toetsen.

Het komt aan op de bruidsgestalte. Orthodoxe termen zijn nog geen waarborg dat de bruidsgestalte aanwezig is. De taal des harten : „Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft lief gehad" zal door onze orthodoxie heen moeten klinken en aangevoeld moeten worden. Het „Maranatha", het „Kom Heere Jezus ! ja, kom haastelijk !" zal tot een levend gebed moeten groeien. Zolang dit nog niet het geval is, is het te vrezen dat we nog burgers hier beneden inplaats van pelgrims en vreemdelingen zijn.

Het ontbreken van deze bruidsgestalte kan ook een teken zijn van verachtering in de genade. Hoe verder toch van Christus verwijderd, hoe minder innig Zijn komst tegemoet wordt gezien.

Onze Belijdenisgeschriften vertolken zo schoon het verlangen der bruidskerk. „Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen, om ten volle te genieten de beloften Gods, in Jezus Christus onze Heere".

Met groot verlangen, want de wederliefde tot de Bruidegom, Die Zijn gemeente kocht met Zijn dierbaar bloed, is in de levende lidmaten uitgestort. Zijn komst alleen is het die hun( heil volmaken kan.

Met groot verlangen, want de zonde zijn ze in beginsel gaan haten. En hun zonde- en schuldbesef wordt steeds weer levend, zodat ze gaan verlangen naar het ogenblik dat de zonde er niet meer zal zijn, dus ook geen zondige samenleving. Al kennen ze hier de genadevruchten des Geestes, waardoor ze naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden, toch blijft er de gebrokenheid, de twee-mens, het goede willen en het kwade doen. Doch dan, bij Christus wederkomst, zullen ze tot de voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken. Dan zullen ze God dienen zonder zonde.

Hun schat ligt boven. Daarom verheft ook hun hart zich naar boven.

Misschien zal de bruidskerk, wanneer de laatste ure ten einde loopt in verschillende landen en op meerdere plaatsen geen tempel meer Jiebben, waarin ze de vrije gunst die God eeuwig bewoog, zal kunnen aanschouwen, bewonderen en groot maken.

Misschien ook zal ze vlak voor; Christus' wederkomst geen gemeenschap met haar Bruidegom aan de Dis des Verbonds meer kunnen oefenen, omdat het Avondmaal niet meer gevierd kan worden.

Daarom zal het heimwee sterker worden naar de stad zonder tempel, omdat heel de stad tempel is en naar het Avondmaal des Lams daarboven, waar Christus met Zijn kerk de vrucht des wijnstoks nieuw zal drinken in het Koninkrijk des Vaders. •

Gods Kerk in de laatste ure, levend in de grote verdrukking, tussen de puinhopen van het aardse kerkelijke Jeruzalem, zal bij de klaagmuur van dat Jeruzalem bemoedigd worden door de beloften Gods. Beloften als deze :

„Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog en heft uwe hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is."

„Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde" en „Ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen".

„Maar de Heere zal een toevlucht voor Zijn volk en de sterkte voor de kinderen Israels zijn en ge zult weten dat Ik, de Heere, uw God ben, wonende op Sion, de berg Mijner heiligheid".

En bij ogenblikken en tijden zal het in hen gaan zingen, bij de rondom groeiende spanningen in het wereldleven :

Gij immers wilt of zult nooit onze hoop beschamen. De Heere zij eeuwig lof en elk zegg' : Amen, Amen !

Dezelfde Geest des Heeren diè hen in rustige tijden door een stichtelijk woord verkwikte, zal in tijden van verdrukking en vervolging kracht verlenen om getrouw te blijven en hen, indien het nodig is, door de bloeddoop heendragen.

„En hetgeen Ik u zeg, dat zeg Ik allen : Waakt !"

Moge dit ernstige woord van Christus, dat tot Zijn sluimerende en slapende kerk tijdens de laatste ure uitgaat, ter harte genomen worden.

Opdat er waakzaamheid zij ten opzichte van het pand ons toebetrouwd.

Maar opdat er tevens door Gods genade de waakzaamheid moge zijn van de wachtende bruid. Dan zal er zijn' een wandel in de vreze des Heeren, in heiligmaking, in geloof, hoop en liefde.

Dit is de troost van alle levende lidmaten van de kerk des Heeren, dat hun leven met Christus verborgen'is in God. Zelfs de poorten der hel zullen Gods gemeente niet kunnen overweldigen, want de Herder Israels is tevens de Heere der hemelse heirscharen.

Wanneer dit verborgen leven gekend en uit dit geloof geleefd wordt, dan hoort men der vromen tent weergalmen en in het licht van de naderende wederkomst van haar Bruidegom zingt de bruidskerk :

Gij toch. Gij zijt hun roem, de kracht van hunne kracht. Uw vrije gumst alleen wordt d'ere toegebracht. Wij steken 't hoofd omhoog en zullen d'eerkroon dragen. Door V, door U alleen, om 't eeuwig welbehagen. Want God is ons ten schild in 't strijdperk van dit leven. En onze Koning is van Israels God gegeven.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 februari 1952

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

KERK EN WERELD TIJDENS DE LAATSTE URE

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 februari 1952

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's