Van Efratha naar Bethlehem

Dwingt u de Kerstboodschap óók al naar het Kerstkind te gaan ?

De vrucht van de wondere Kerstnachtprediking in de velden van Efratha is geweest, dat de herders ertoe gebracht werden, om de Zaligmaker, die , , hen" geboren •was, ook te gaan zoeken. Dat moet ook de vrucht van ons Kerstfeest worden : Christus te vinden en wel zó, in deze armoede !

Zeker, we zijn allen diep onder de indruk van de wijze waarop hier het Kerstwoord werd gebracht en de verzoeking ligt er voor menigeen, om te menen, dat als wij eerst oók maar eens zo iets heerlijks mochten horen of aanschouwen, we dan zeker met haast hun voetstappen zouden drukken. Maar laten we niet vergeten : daar bleef in hun harten, toen de nachtelijke hemel weer even donker was, als te voren, niet anders over dan het Woord aangaande de Zaligmaker. En God zal het u en mij niet anders doen vergaan. Ons Kerstfeest is vaak omringd door zeer veel uiterlijk vertoon, maar als die Kerstdrukte over is, blijft ons alleen maar over het woord, dat ons geschied is, de boodschap dat ons heden geboren is de Zaligmaker, Christus de Heere. En dan wordt ons feest Christusfeest, wanneer er niet alleen maar wat verwondering en warmte in ons hart is gekomen over de tederheid van dit Evangelie, maar wanneer Gods Heilige Geest een verlangen en een hunkering naar Jezus Christus zelf heeft gewekt door dit Woord. En met haast wekken we dan elkander op : Kom mee, naar Bethlehem !

Niet in de eerste plaats de hemelse zangers en het feestelijke , , Gloria in excelsis Deo" dreven die herders, maar het woord, dat hen geschied was, over hun , , Zaligmaker". Dat was als de komst van een bevrijder in een reddeloos belegerde stad. Dat was een goede tijding voor deze armen uit Davids stad. Bovenal een blijde boodschap voor armen van ziel.

En daarom haasten ze zich naar Hem, die hun als hun Zaligmaker is gepredikt, alles achterlatende. Er komt een tijd; er slaat een stonde in het leven van hen, die Christus zoeken, dat ze alles schade achten, als ze Hèm maar vinden mogen. Zó ' kunnen u en ik ook heden ten dage alleen maar bij het Kerstkind komen.

Zo maakt vanaf het uur van Christus' komst in het vlees, het Woord aangaande Hem, mensen werkzaam om Hem ook te vinden. Zij leren door Gods Geest verstaan, dat Gods woorden ocik geschied zijn in Christus. Als ik de weinige pelgrims zie naar Bethlehem's stal, dan dunkt het me, dat ons ontstellend gemis is, dat wij zo weinig kennen een Adventsgebed om de Heilige Geest, dat het Kerstwoord ook voor óns moge worden een woord, dat mij uitdrijft uit mijn eigen armzaligheid met een heilbegerig hart naar de levende Heiland toe.

, , En ze kwamen met haast en vonden Maria en Jozef en hcL-iïii.dckc, üggcade^n de kribbe !"

Wie in de nood over eigen zonde en eigen schuld ziet, wat het is, om nog langer onverzoend met God, dat is zonder God, te leven en wie verlangt naar Hem, die met God wil verzoenen, die daarvoor van de hoge hemel neerkwam, die kent haast, diens voeten willen wel snellen naar de kribbe van de Zaligmaker. En al is het langs de weg naar de kribbe niet druk al ontbreken ons nu hemelse tekenen, en wijzen ook geen drommen mensen ons de weg, het hart zoekt nochtans en vindt op het Woord des Heeren en geleid door Zijn Geest.

Heeft uw hart al haast om Christus te vinden ? Dan zal de Kerstboodschap een open deur wezen naar Hem toe !

Heeft uw hart al alles losgelaten, alle valse steunsels, om alleen Christus te verkrijgen ? Dan zal de Kerstkribbe het rustpunt voor uw hart worden. Want het is zo'n vreugde, lezers, voor het gelóóf, dat het met Kerstfeest zich inleeft, dat God zich ook laat vinden in Christus. Hij weJst niet alleen een grote behoefte aan de Zaligmaker, maar brengt door Zijn Woord en Geest ons óók bij Hem.

Soms zegt iemand : Ik ben wel op de goede weg gezet, maar dat ik Christus heb gevonden ? Neen, dat durf ik niet te zeggen. Maar als ge nimmer vordert op die weg, zijt ge dan wel zeker, dat ge op de goede zijt ? Op de weg naar Christus. Waar dat is, dat is ons in het Woord des Heeren, zo Waarlijk geopenbaard. Hier, in déze stal, in deze armoede. Ginds, bij dat ruwhouten kruis, onder die vloek ! Zijt gij wel los van al uw eigen zekerheden ? Van al uw eigen z.g. deugden ? Hebt. ge wel haast om uw schuld kwijt te raken. Vandaar uw trage schreden soms ?

Op weg naar Bethlehem, het zal nimmer een levenslange reis kunnen zijn voor het hart, dat een Zaligmaker nodig heeft.Want het vleesgeworden Woord is zeer nabij u gekomen. Dat maakte de grootste reis, van de hoge hemel neergekomen. Daarom zeg op Kerstfeest niet, zoekend mens : Wie zal in de hemel opklimmen ? Nabij u is Hij, zeer nabij ! !

Zie, waar en hoe de herders Hem vinden : in een kribbe ! Hier geen heerlijkheid van Efrata's velden : alles zo heel gewoon menselijk, niets heerlijks, „vlees" geworden. Dat is de aanblik op hun Zaligmaker voor de herders : zo arm werd de Heiland. Maar voor zulke , , armen van geest" was dit ontroerend rijk. Ingegaan in de ellende van hun leven, in hun eigen stal, in hun eenvoudige, schamele omgeving. Geen gedaante of heerlijkheid, dat het oppervlakkig oog Hem begeren zal. Maar het geloofsoog ziet hier juist: Het Lam Gods, dat de zonden der wereld draagt. Het ziet in Zijn armoede Goi^s rijke genade, Gods diep nederbuigende zondaarsliefde, het ziet hier de eerste doornen gevlochten voor Zijn doornenkroon, het ziet hier : zó is het begonnen, met Hem, die straks mij zal toezeggen : nu is het volbracht ! Hier buigt Hij zich neer in de diepe kuil der zonde en bukt zo diep, dat ik verlorene mijn zonde en schuld op Zijn schouders leggen kan. Hier vind ik mijn Heiland, die arm is geworden, hoewel Hij rijk was, opdat ik door Zijn armoede rijk zou worden in Hem. Wie Hem zó vindt, die durft zijn schuld aan Hem

kwijt te raken, en mag aanbidden. Aanbidden ? Kan dat ? Als ik zie op mijn besmeurde handen, als ik voel mijn eigen onrein hart ? Op aarde brengen wij wat aardigs mee voor 't kindje in de wieg ! Maar wat zal ik, arme zondaar, met Gods gunsten hier overladen, die trouwe Heer' voor Zijn gena vergelden ?

Ik heb geen schatten en geen enkele deugd ! Beide handen vol met. schuld !

O breng Hem slechts uw droeve zondaarshart. Gods offers zijn zulk een verbroken geest. Laat de wierook van mij, arme dwaas, mijn oprechte zieledroefheid zijn. En zie : Hij ontfermt zich dan over mij en zegt : alles wat Ik heb, dat gééf Ik u : Mijn leven. Mijn bloed, .de vruchten van Mijn middelaarswerk, vrede met God. Rijken zend Ik ledig heen, maar armen vervul Ik met goederen ! Zo vonden de herders in dat schamele kind hun Zaligmaker! Hem, die hen zalig, d.i. vol heeft gemaakt ! Vol van Christus, leeg van schuld, vol van vrede, leeg van angst. Vrede op aarde !

Omdat ze zó vonden, hebben ze die Christus zo rijk verheerlijkt. Zij maakten

alom bekend het Woord, dat hun van dit Kindeke gezegd was ! Er was ook wel stof geweest om over eigen belevenisen te spreken uit Efrata's velden, maar hierin onderscheidt zich de ware Kerstfeestvierder, dat hij groot spreekt van het Kerstkind, van Christus, die in Zijn armoede zo rijk was voor een arm zondaarshart.

Wie het ook zo beleeft bij de kribbe, die gaat mee op pad en wekt ze op van heinde en ver:

Komt wilt u spoeden naar Bethlehem. Komt zien het Woord dat ons van Hem is gesproken. Komt wilt aanbidden dit Kindeke als de Koning van uw hart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen