Donkere dagen

Wanneer de luchten grauwen, en de regen legen aanhoudend nedeidrupt nederdrupt van tak en blaren, komt drukkend leedgevoel ons soms bezwaren :

Zo droef verlaten dan de vale wegen weglijnen in de verf, — en, waar we staren, géén milde zonnelach breekt — ons genegen door 't somber wolkenfloers. Al regen, regen Of 's hemels sluizen weer ontsloten waren.

Hoe zoet is dan m' Uw gunst, o Jezu-mijn, als Uwer liefde milde zonneschijn mijn hart verkwikt als wond're medicijn.

Laat wolkenlaag dan gans de hemel dekken, laat nevelwa mij 't vergezicht onttrekken, GIJ komt in mij de liefste weelden wekken.

Meppel, Dec. '53.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen