DE NIEUWE WEG

door ]. W, Ooms

, , Jullie zijn heel anders van aard, " voegde haar moeder er aan toe. „Een mens moet niet zo ver van huis trouwen, dat voorkomt teleurstelling in de toekomst."

Martij ntj e was niet in staat om een "weerwoord te geven. Haar gemoed schoot vol, want zij besefte nu meer dan •ooit, dan ook het optreden van haar vader niet voortkwam uit boosaardigheid, maar uit liefde. Vader en moeder meenden het zo goed met haar ; jammer toch, dat zij het niet begrepen, dat zij Arend Langerak, hoewel het een beste •en brave jongen was, niet kon liefhebben.

„Geloof mij, Martijntje, wij zoeken liet goede voor jou, " zei Bart bewogen. „Het is niet uit hondsheid, dat ik de laatste tijd zo kort en bits tegen je geweest ben. Ik deed het tegen mijn zin, maar 't was in jouw belang, meidje. Moeder en ik zouden niets liever zien, dan dat jij een gelukkig leven zal krijgen. Het lijkt jou misschien mooi en aardig toe met die opzichter, maar op de duur moet dat tegenvallen, want het bestaat niet, dat een boerendochter uit de Waard kan accorderen met een vreemdeling die geen kennis of gevoel heeft van en voor onze boerenstand."

, , Vader, " zei Martijntje, terwijl zij opnieuw begon te snikken, , , ik zou jullie zo graag plezieren, maar ik kan niet anders. Ik kan niet, omdat ik eerlijk veel van Siebren houd. Arend Langerak is

een goeie jongen, maar ik kan hem niet liefhebben. En dan kan je toch niet trouwen, vader ? "

, , Die liefde, komt wel mettertijd, ; meidje. Daar moet je op vertrouwen. En dan zal je later een gelukkig leven hebben, boerendochter zijnde."

„Ik hou alleen maar van snikte ze. Siebren, "

En toen ze dit gezegd had, werd het Martijntje te machtig. Zij verliet het woonvertrek en zocht haar kamertje op. Die avond en nacht kon zij de slaap niet vatten, zó prangden haar de onrust en het verdriet.

Voor Bart Kooijman werd het er niet gemakkelijker op. De vraag begon hem te kwellen, of hij zijn persoonlijke belangen en eigen inzichten niet te veel de boventoon liet voeren. Ging hij niet teveel van zijn eigen standpunt uit, ook als ouderling ? Boog hij de vervulling van zijn ambt niet teveel om in de richting van zijn eigen belangen ?

Het waren vragen, die hem niet met rust lieten. Hij besefte nu nog beter dan tevoren, hoe moeilijk het was om het ouderlingenambt te vervullen. Het was reeds moeilijk om vader te zijn van een volwassen dochter ; maar hij was bovendien ambtsdrager en daardoor werd hij nog voor veel grotere problemen geplaatst. En wist hij nu maar, welke houding hij moest aannemen in het geval dat Martijntje toch zou blijven omgaan met die opzichter. Als hij kort en stug tegen haar zou blijven, zou hij daar ook zelf verdriet over hebben en het zou ook zijn vrouw veel leed berokkenen. O, het was moeilijk om als vader de zuivere en rechte koers te houden.

56

(Wordt vervolgd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen