BLIJVEN OF GAAN

Gedurig komt de vraag weer op en veelal vanuit de hoek der gescheidenen, of we in de Hervormde kerk zullen blijven of dat we zullen aansluiten op een nieuwe afscheiding.

Van de zijde van de gescheidene kerken hamert men er telkens op door, dat men wel respect heeft voor onze pogingen om de kerk te reformeren, maar men meent, dat men al lang genoeg op ons gewacht heeft en dat het daarom nu maar eens komen moet tot daden.

Al wat we vroeger hierover al eens hebben opgemerkt, kan blijkbaar bij de gescheidene geen ingang vinden. Men wil, dat we ons zullen afscheiden.

Het lust ons niet om opnieuw al onze argumenten naar voren te brengen. We zouden het zelfde kunnen doen, wat onze gescheidene broeders doen. Wij wachten ook op daden van hun kant, dat ze ook eens zullen beginnen met een antwoord te geven op de vraag van de apostel: Is Christus gedeeld? Ik zie in het kamp der gescheidenen de splijtzwam woekeren en er wordt geen enkele poging in het werk gesteld om de gescheidenen weer tot elkaar te brengen. We wachten ook op daden.

Nu de synode ter onzaliger ure heeft gemeend, dat de kerk de vrouw tot de ambten moest toelaten, horen we de vraag opnieuw naar voren komen: Moet ook dat worden geslikt?

En dan antwoorden we toch weer opnieuw, dat we die kerk, die ons zo lief is, toch niet willen verlaten. We erkennen dat ze krank is, ja zelfs dat de krankheden nog toenemen, maar ook een dodelijk kranke kerk is toch nog een kerk.

Daarom gaan we voort om in het midden van die kerk de aloude waarheid te verkondigen. Welke moeilijkheden en bezwaren zich hoe langer hoe meer voordoen, wij mogen toch Gods Woord nog steeds vrijuit verkondigen. ''i Zolang dit mogelijk is, willen we onze kerk niet verlaten.

We staan nog steeds op het oude standpunt, dat de kerk in de kerk moet worden gereformeerd. Lezers, richt nu eens uw blik naar de gescheidene kerken. Laat ik maar blijven in de buurt van Gouda en Rotterdam, waar ik het beste bekend ben.

In Capelle a.d. IJssel is een Gereformeerde kerk en een Geref. kerk van art. 31. Er zijn daar twee, zegge twee oud-gereformeerde kerken. Er is een kerk van Ds Vlot, ook in oud-gereformeerde geest. Degenen, die zich daar niet thuis gevoelen, kunnen naar de Gereformeerde Gemeente in Rotterdam of Nieuwerkerk a.d. IJssel. In Gouda is de Geref. Gemeente ook gesplitst. Zo kunnen we voortgaan.

Het worden straks allemaal kleine groepjes, die tegen elkaar in het harnas staan.

Kan dat de weg Gods wezen? Is dat in overeenstemming met Schrift en Belijdenis, dat er in één gemeente tal van kerkformaties zijn, die allen beweren te staan op de grondslag van Schrift en Belijdenis? Neen, dat kan niet!

Die voortgaande splitsingen in de gescheidene kerken zijn voor ons een waarschuwing, dat we dat pad niet op moeten gaan.

Die twistende gescheidene kerken verwekken ons in genen dele tot jaloersheid, maar sterken ons in onze mening, dat dat onmogelijk de weg tot kerkherstel kan wezen.

O, mocht de Heere nog velen, die de Heere vrezen, uit de gescheidene kerken tot ons wederbrengen, opdat ze de schouders zullen zetten onder de schuld van onze kerk en opdat we samen de Heere zouden bidden om de Geest der reformatie in het midden onzer kerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen