HET INTERNATIONAAL GEREFORM. VERBOND

(Opgenomen op verzoek van de Nederlandse afdeling).

Op woensdag 27 juni '56 kwamen een aantal Gereformeerde belijders in hotel Krasnapolsky te Amsterdam bijeen om over te gaan tot de stichting van de Nederlandse afdeling van het Internationaal Gereformeerd Verbond.

Het waren belijders, behorende tot allerlei kerken van de Gereformeerde gezindte. Zij waren van mening, dat temidden van kerkelijke verdeeldheid de Gereformeerde zaak toch in gemeenschappelijke verbondenheid internationaal gesteund en versterkt diende te worden in een wereld, die heden ten dage volop in beweging is. Enerzijds zijn er de snel voortgaande saecularisatie en de steeds verder opdringende machten van het humanisme en het katholicisme, terwijl ook godsdiensten als Shintoïsme, Islam, Hindoeïsme en Boeddhisme, met vernieuwde krachten hun invloed op ontelbaar velen doen gelden. Anderzijds is er het verheugend verschijnsel van krachtige christelijke réveils, die zich in verschillende landen voordoen en die dringende behoefte hebben aan leiding in bijbels-reformatorische zin, willen zij niet in het sectarisme vervallen. Daardoor is een zeker contact en actie van Gereformeerde belijders noodzakelijk geworden.

Voorgeschiedenis.

Reeds op de conferentie te Montpellier, in de zomer van '53, werd de noodzakelijkheid van een internationaal verband aangevoeld. Daarom werd door het voorbereidend comité een rapport uitgebracht inzake de mogelijkheid tot oprichting van een internationaal verband, waarin de christenen van gereformeerde belijdenis zouden kunnen worden verenigd.

Bi] de voorbereiding is ook contact gezocht met personen uit allerlei landen, die niet vertegenwoordigd waren op de vroegere congressen. Zo waren er deelnemers uit Spanje, Italië, Portugal, België, Brazilië, Canada, Madagaskar, Indonesië en Japan. Dit geschiedde in de overtuiging, dat men niet alleen tot taak had verzamelen te blazen tot degenen, die behoorden tot de reeds lang gevestigde kernen van Calvinisten in landen als Amerika, Schotland, Nederland en Zuid-Afrika. Het gereformeerde geloofsbezit diende vruchtbaar gemaakt te worden ook voor die landen, waar het christelijk leven nog slechts aan het begin van zijn ontplooiing staat, alsmede daar, waar het door allerlei omstandigheden niet voldoende tot ontwikkeling is gekomen, of na een periode van bloei weer sterk is teruggedrongen.

Het doel, wat men zich stelde, was dus meervoudig. In de eerste plaats wilde men trachten de banden tussen de gereformeerde Christenen over de gehele wereld te versterken. Tevens wilde men komen tot een meer intensieve uitwisseling van gedachten met betrekking tot de gereformeerde levenspraktijk en het gereformeerde denken, en zo gemeenschappelijk vanuit de H. Schrift zoeken naar een antwoord op de vele vragen, waarvoor wij in deze gecompliceerde samenleving worden gesteld. Ieder land heeft zijn eigen historie en daarom hebben ook de gereformeerde christenen in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Korea, Nederland enz., ieder weer hun eigen stempel. Maar daarin ligt juist de betekenis van de onderlinge ontmoeting van deze gereformeerde Christenen. Zij hebben elk hun eigen ervaringen en verworvenheden, terwijl juist het gemeenschappelijk geloofsbezit, dat aan deze verscheidenheid van vorm ten grondslag ligt, ook weer de vrijmoedigheid geeft om met elkaar naar buiten op te treden en zo de gereformeerde levensovertuiging voor een veel bredere kring vruchtbaar te doen zijn.

Tijdens het congres te Montpellier waren personen uit niet minder dan 18 landen aanwezig, die na uitvoerige bespreking eenparig besloten hebben te streven naar de oprichting van de „International Association for Reformed Faith and Action". Een voorlopig be­stuur werd benoemd, dat tot taak kreeg de plannen verder uit te werken en een uitgewerkt voorstel te doen aan het congres, dat inmiddels in de zomer van 1955 te Detmold in Duitsland is gehouden.

Tijdens laatstgenoemd congres is dan tot de definitieve oprichting van de , , International Association for Reformed Faith and Action" overgegaan.

Nederlandse afdeling.

De consequentie van deze oprichting was de oprichting van een Nederlandse afdeling, waartoe op 2 juli j.l. in Amsterdam werd overgegaan, Aangezien de letterlijke vertaling van de Engelse naam tot misverstanden in Nederland aanleiding zou kunnen geven, werd op de vergadering als Nederlandse naam aangenomen : , , Internationaal Gereformeerd Verbond, afdeling Nederland".

Duidelijk werd op de vergadering gestipuleerd, dat het Verbond niet beschouwd mag worden als een oecumenische beweging van kerken, het kerkelijk gesprek laat het aan de kerken over. Het is slechts een verbond van belijders, dat steun wil bieden aan de versterking en verbreiding van het reformatorisch geloofsbezit in de wereld.

Grondslag en doel.

De grondslag van het Inter. Verbond is als volgt geformuleerd:

"De vereniging proclameert de souvereiniteit van God, openbaar in de heerschappij van Jezus Christus, over de wereld en derhalve over ieder terrein van menselijke werkzaamheid.

In overeenstemming met de historische Gereformeerde belijdenisgeschriften onderwerpt de vereniging zich onvoorwaardelijk aan het gezag van de Heilige Schrift als het Woord van God en erkent dit als de enige maatstaf voor reformatie in dit en elk tijdperk van de kerk.

De vereniging aanvaardt als in overeenstemming met de Heilige Schrift de oecumenische belijdenisgeschriften der oude Kerk.

Hiermede betuigt de vereniging ten aanzien van geloof en leer te staan in de vaste traditie, welke aanvangt met de Apostelen en via de oude Kerk en Hervormers voortgaat tot op de tegenwoordige tijd".

In een noot wordt een opsomming gegeven van de in de tekst bedoelde gereformeerde belijdenisgeschriten, waaronder onze drie formulieren van enigheid.

In de statuten wordt het doel als volgt omschreven: , , Het doel van de vereniging is het bevorderen van een door het geloof in Jezus Christus, in alles op God gericht leven. Teneinde dit doel te bereiken ziet de vereniging het als haar speciale taak:

a. het gereformeerde leven op de gehele wereld te versterken en te verbreiden ;

b. de gemeenschap tussen de gereformeerde Christenen in ieder land aan te moedigen;

c. de uitwisseling van gedachten met betrekking tot het gereformeerde denken en de gereformeerde levenspraktijk te vergemakkelijken".

In de eerste plaats is daarbij gedacht aan de publicatie en verspreiding van goede opbouwende lectuur, o.a, ten behoeve van de landen van Latijns Europa en - Amerika, in de Franse, Spaanse en

Portugese taal, en aan enkele landen in Azië. Mede door de subsidie van het Verbond is reeds een nieuwe Franse uitgave van Calvijns Institutie, bewerkt door Jean Cadier, mogelijk geworden. (Geneve, Labor et Fides). Voorts zal het Verbond door het organiseren van nationale en internationale conferenties kunnen medewerken aan de meningsvorming met betrekking tot de brandende vragen, waarvoor wij worden geplaatst.

Het ligt in de bedoeling om onder auspiciën van het I .CV. een internationaal literatuurfonds tot een bedrag van ƒ 200.000.— te vormen. Uit dit fonds zullen aan comité's voor bepaalde landen of bepaalde taalgebieden, die zelf niet over voldoende middelen beschikken, renteloze leningen worden verstrekt voor het financieren van de uitgave van belangrijke standaardwerken en brochures. Het aandeel, dat van Nederland in dit literatuurfonds gevraagd wordt, bedraagt ƒ 30.000.—. Reeds heeft het Nederlands werkcomité van kerken en personen een bedrag van ongeveer ƒ 10.000.— ontvangen

Bestuur.

Het bestuur van het internationaal Verbond is als volgt samengesteld:

Voorzitter: Rudolf Grob, oud-directeur van de Schweizerische Epileptikeranstalt te Zurich, Zwitserland ;

Vice-voorzitters : dr. J. T. Hoogstra, pred. bij de Christian Reformed Church te Holland, Ver. Staten ;

Pasteur Pierre Ch. Marcel, pred. van de Eglise Réformée te Saint-Germainen Laye, Frankrijk ;

Secretaris : dr. J. D. Dengerink, secretaris van Curatoren der Vrije Universiteit te Amsterdam;

Penningmeester : drs. H. J. Bonda, industrieel te Rotterdam.

Leden: dr. L. Coenen, pred. bij de Evangelische Kerk te Neviges, Duitsland ;

Rev. Philip E. Hughes, pred. bij dé Church of England, Londen;

Prof. dr. W. Stanford Reid, hoogleraar in de geschiedenis aan de McGill University te Montreal, Canada ;

Ds. Raden Sudarma, docent aan de Theologische School te Djokjakarta, Indonesië ;

Prof. H. J. Straus, hoogleraar in de algemene staatsleer aan de Universiteit van Bloemfontein, Z.-Afrika,

Op de vergadering te Amsterdam werd als bestuur van de Nederlandse afdeling gekozen :

Dr. H. Jonker, (Herv.), Amsterdam, voorzitter ;

Dr. J. D. Dengerink (Geref.), Amsterdam, secretaris ;

Ir. Plomp (Herv.), Zeist, 2e secretaris ;

Drs. H. J. Bonda (Geref.), Rotterdam, penningmeester;

Mr. J. P. van Alten (Geref.), Rotterdam, 2e penningmeester ;

Mr. W. Aantjes (Herv.), Utrecht;

Prof. dr. P. Mullender (Geref.), Amstelveen ; en

Mr. Th. A. Versteeg (Chr. Geref.), te Amsterdam.

Na de teleurstellende verkiezingen, leeft er in menig hart het verlangen naar meer eenwording van de Gereformeerde Gezindte. Wij zijn dankbaar, dat door dit Internationale Verbond enige gestalte gegeven is aan dit verlangen. Men kan zich als lid aanmelden bij het secretariaat : Rijnstraat 35 (2) , Amsterdam, met een minimum lidmaatschapsbijdrage van ƒ 5.— per jaar.

Bijdragen voor het literatuurfonds alsook de contributies, kunnen gestort worden op postrekening no. 290193 t.n.v. de Penningmeester van het , , Internationaal Gereformeerd Verbond, afd. Nederland" te Rotterdam. Vanzelfsprekend zullen de leden van tijd tot tijd van de verdere ontwikkeling van het werk van het I.G.V. op de hoogte worden gehoudeii.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen