Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

CHRISTUS, DIE KRACHT GEEFT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

CHRISTUS, DIE KRACHT GEEFT

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik vermag alle dingen door Christus, die mij kracht geeft. Fil. 4 vers 13.

Welk een machtig geloofsgetuigenis geeft de apostel Paulus hier; wij zijn geneigd dit woord met een zucht aan te horen en te zeggen : Ja, dat was Paulus, een man, die verwaardigd is om ingeleid te worden in de heilgeheimen des Heeren, als nauwelijks iemand anders ; maar hoe kunnen wij dat woord nazeggen ; wie dagelijks aan eigen zwakheid en kleinheid ontdekt wordt, aan armoede en nietigheid, aan schuld en vijandschap, hoe zal hij kunnen spreken van kracht ?

Eerder van zwakheid en verlorenheid. De Heere heeft een volk, dat dagelijks te strijden heeft met de zwakheid des vleses. Daar komt nog iets bij. Wat bedoelt de apostel met dat: ik vermag alle dingen ? Vermag hij zieken te genezen, doden levend te maken; kan hij het kromme in het leven recht maken? Staat Paulus, als het er op aan komt, niet even machteloos tegenover de gebrokenheid van het leven en de nood van de dood als ieder ander?

Ik vermag alle dingen. Paulus is een gevangen man, gevangen om de wille van het Woord des Heeren. Er is een proces tegen hem aanhangig, waarvan hij niet weet, hoe dat zal aflopen. De deuren kunnen voor hem opengaan naar de vrijheid, maar het kan ook anders. Doch één ding weet hij : zijn leven is in Gods hand ; het leven betekende voor Paulus Christus grootmaken, Zijn deugden verkondigen, Zijn wonderen aanschouwen ; hoe het proces ook verlopen moge, als Christus maar verheerlijkt wordt, hetzij in Paulus' leven of in zijn sterven. Hij beklaagt zijn lot niet; zijn grote zorg is de voortgang van hét werk in het Koninkrijk Gods.

Nu heeft de gemeente van Filippi door de hand van Epaphroditus Paulus met milde gaven geholpen. En dat heeft de gevangen apostel goed gedaan. Want tussen de regels door bemerken wij, dat velen Paulus hebben vergeten en zich zijn lot in geen enkel opzicht hebben aangetrokken. Och, we weten, hoe het gaat : ieder heeft genoeg aan zichzelf en er is zoveel leed in deze wereld.

Maar de apostel is dankbaar voor het hartelijke medeleven van de gemeente van Filippi. Gedenk de gevangenen, alsof gij zelf medegevangen waart, degenen die kwalijk behandeld worden, alsof gij zelf in het lichaam kwalijk behandeld wordt.

Nu dankt de apostel voor de gave, maar hij wijst er de gemeente op, dat hij zonder die gaven niet had behoeven om te komen. Tenslotte is hij van de gaven van mensen onafhankelijk ; hij leeft niet van de gaven van mensen, maar van Christus ; hij weet, dat hij niet van de gunst van mensen afhankelijk is. Hij is onafhankelijk van dit alles, omdat hij in afhankelijkheid leven mag van de Heere.

In de school van de genade heeft de apostel veel geleerd ; dat heeft hij op de knieën, in diepe wegen geleerd, door het onderwijs van de Heilige Geest. Hij heeft geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen hij is. Ik weet vernederd te worden, ik weet overvloed te hebben, alleszins en in alles ben ik onderwezen, beide verzadigd te zijn en honger te lijden, beide overvloed te hebben en gebrek te lijden. Ik vermag alle dingen door Christus, die mij kracht geeft.

Ik kan het dragen, als ik een weg van vernedering moet gaan : men kan Paulus in de gevangenis werpen, hem in de diepste ellende drijven, maar de troost, dat zijn leven in de hand des Heeren is, kan niemand hem ontroven. Ook in dagen van nood mag de apostel weten, dat de algenoegzame God zijn deel is. Als Paulus als een paria wordt uitgeworpen, als hij verworpen wordt en uitgestoten van mensen en wij weten door welk een donkere diepten zijn leven ging — hij kon het dragen : ik vermag alle dingen Dat zeide een man, die eigenlijk alles tegen had; hij moest tegen de stroom oproeien, werd met allen, die even dierbaar geloof hadden ontvangen, als uitvaagsel der wereld beschouwd. Maar Christus was het geheim van Paulus' kracht en zo ontving Paulus elke dag weer kracht om stil te zijn en vertrouwend in dagen van zorg en nood. De Heere is mijn deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen !

Ik vermag alle dingen. Paulus kon ook voorspoed hebben. Ja, dat moet ook geleerd worden. Er is heel wat genade nodig om in dagen van voorspoed een afhankelijk leven te kennen. Dagen van voorspoed bedreigen ons met opgeblazenheid. Ik vermag alle dingen : in voorspoed dankbaar te zijn en geen vertrouwen te stellen op een onzekere rijkdom, want ik hoop op een erfenis van betere dingen.

Ik vermag alle dingen, door Christus, die kracht geeft, Wij lezen soms slechts de helft van het vers. Wij zijn machteloze mensen, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad ; gelukkig wie dit geleerd heeft; aan eigen onmacht en verlorenheid ontdekt, krijgt gij een machtige Zaligmaker nodig. Hij is de sterkte van Zijn volk. Paulus mag zich aan Christus verbonden weten, die Zijn volk zo uitnemend heeft liefgehad, dat Hij voor hen door het vuur van het goddelijke gericht is heengegaan. Hij geeft de moeden kracht om in het lijden niet te bezwijken; Hij geeft kracht om door het kwade niet te worden overwonnen, kracht om meer dan overwinnaars te zijn. Welk mens kan in zichzelf op tegen de verleidingen des Satans en tegen de strikken des bozen? Aan mij zelf overgelaten, gaan zondige driften met mij spelen, zoals de storm doet met de bladeren. De algenoegzame Zaligmaker is zijn sterkte en zijn Psalm.

De macht van Satan zinkt in het niet bij de almacht des Heeren.

Ik vermag alle dingen door Christus die kracht geeft. Zo kan Paulus het Ieven aan, wat het hem ook moge brengen. Want ik weet, dat het mij ter zaligheid zal zijn, schrijft hij.

Zo kan Paulus ook de dood aan, „die eeuwige dwingeland". (Luther). Christus genade kent zelfs geen grenzen van de dood.

Luchthartige mensen schertsen alle moeite weg : 't komt wel terecht, meent men. Welk een voorrecht, als ik in Christus' ontfermende genade de rust en het houvast voor leven en sterven heb gevonden.

Hoe arm en verloren is die mens, die niet heeft geleerd het woord van geloofsvrede en geloofsrust van Paulus na te spellen en na te bidden.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 januari 1957

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

CHRISTUS, DIE KRACHT GEEFT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 januari 1957

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's