Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christus en de wet van het tarwegraan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christus en de wet van het tarwegraan

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Indien het tarwegraan in de aarde niet valt, en sterft, zo blijft het alleen, maar indien het sterft, zo brengt het veel vrucht voort." Johannes 12 : 24.

De Heere Jezus vergelijkt in onze tekst Zijn aardse levensgang met de levensgang van de graankorrel.

Het is haar eigenaardige levenswet, dat zij moet sterven om te leven. De levenswet roept bij haar om de stervenswet. Wanneer de graankorrel niet sterft, is vruchtdragen uitgesloten. De graankorrel wordt gelegd in de aarde en is dan een weerloze prooi van alle op haar aanvallende machten. Aangetast en overmeesterd door het vocht wordt zij gebracht tot ontbinding en verachting-

Door dat stervensproces wordt de levenskiem in de graankorrel losgemaakt, van de haar beklemmende boeien. Zo komt door dat stervensproces die levenskiem tot ontwikkeling en groei. Wanneer de graankorrel dit stervensproces niet ondergaat, dan blijft zij een eenling. Maar door dat sterven wordt de éne graankorrel vermenigvuldigd in een veelheid van graankorrels.

De dood is hier dienstbaar aan het leven.

Dat was ook zo in de handeloze schepping en dat behoeft bij ons geen verwondering te wekken, daar immers alle sterven niet gelijk is.

De dood, zoals wij die kennen, is straf op de zonde. Als zodanig betekent de dood verwoesting en vernieling van het leven.

Daarom is de dood een vreemde macht in ons leven, want de Heere heeft ons niet geschapen om te sterven, maar om te leven.

In het volmaakt houden van de levenswet, was de mens het leven weggelegd. Dat de stervenswet in ons leven is gekomen, is door de zonde.

Wanneer Christus Zich nu in onze tekst aanwijst als het ware tarwegraan, dan is dit dan ook diep veroordelend voor ons.

Dat die stervenswet van het tarwegraan op Christus moest worden toegepast is door onze val in Adam.

Maar het getuigt van Gods wonder en eeuwig onbegrijpelijke goedertierenheid, dat die natuurlijke levenslijn van het tarwegraan vervuld is in de geestelijke levenslijn van de Christus Gods. De overeenkomst tussen die levensgang van het tarwegraan en de levensgang van de Heere Jezus is zo wezenlijk, dat zij ons kan helpen om beter te verstaan de noodzakelijkheid van Zijn dood en de zekerheid van Zijn opstanding als Eersteling.

, , Indien het tarwegraan in de aarde niet valt en sterft, zo blijft het alleen." Onder die wet valt ook dat ware tarwegraan Christus Jezus. Zonder Zijn betalend lijden en sterven zou het gehele leven van de Heere Jezus geen vrucht gedragen hebben.

Er zou maar één geestelijk Mens geweest zijn, de Tweede Adam uit de hemel-

Zonder Zijn betalend lijden en.sterven zou de Heere Jezus de heilige Eenling geweest zijn onder een veelheid van zondaren. Zijn leven was dan onze dood geweest.

Maar nu, Gode zij dank!, Christus' levensgang is de vervulling van de wet van het tarwegraan.

Zoals bij de zaadkorrel het leven wordt geboren uit de dood, zo heeft ook Christus' gemeente het leven uit Zijn dood: , , Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer zal gesteld hebben, zo zal Hij zaad zien", Jes. 53 »: 10.

Onze zonde heeft de dood van Christus noodzakelijk gemaakt.

Maar die dood van Christus is de oorzaak van ons leven.

Want Christus als het stervende tarwegraan heeft het mogelijk gemaakt, dat wij, dode zondaren, levend gemaakt worden in vereniging met Hem door de Heilige Geest.

In Zijn sterven is in beginsel een nieuwe mensheid geboren. De Wet van het tarwegraan toegepast op Christus, dat is diep vernederend voor ons-

Want het wijst ons onze zonden en schuld voor God aan. Onze zonde heeft Christus' lijden en sterven nodig gemaakt. Is het een wonder, dat de discipelen van die levensgang van Christus, Zijn lijden en sterven, niets verstonden?

Ach, het kruis van Christus is ons van nature een ergernis, omdat ons hoogmoedige hart niet wil aan de zonde en de schuld voor God. Het sterven van Christus stelt onze doodsstaat, onze doemwaardigheid en vloekwaardigheid aan het licht en dat willen wij niet. Wij willen liever overkleed worden door Christus' heiligheid, dan ontkleed worden door Zijn dood.

Maar wanneer de Heere in Zijn levendmakend werk des Geestes ons hart komt aan te grijpen, dan ontkleedt Hij ons in Hem. Dan beschijnt Hij fel door het licht, dat van Christus' sterven uitstraalt, onze geestelijke naaktheid, onze hulpeloze ellende, onze absolute verlorenheid. De Heere heeft ons dan naar de vlakte, de vlakte der vernedering voor Hem, gewerkt. Alle gronden van eigengerechtigheid zijn ons dan ontnomen, om de enige grond der zaligheid alleen te vinden in het betalend lijden en sterven van de Heere Jezus, het Ware tarwegraan. En hoe verder ons leven voortschrijdt, hoe dieper de Heere door de onderwijzing Zijns Geestes ons doet doordringen in die Wet van het tarwegraan. Wij dalen steeds dieper af in de eindeloze diepte van onze geestelijke dood.

Maar in die weg klimmen wij steeds hoger op tot de eindeloze hoogte van het leven, dat Christus' sterven ons geeft en waarborgt. Onze dood is Zijn dood geworden en Zijn dood ons leven. En uit 't geloof in Zijn dood bloeit op de hoop op een eeuwig zalig leven.

Dan leren wij met de Apostel roemen; , , En uw leven is met Christus verborgen in God". Kol. 3 : 3.

Christus is als het stervend tarwegraan niet de heilige Eenling onder een veelheid van dode zondaren gebleven, maar is de Eerstgeborene onder vele door Hem levende broederen.

In dat stervende tarwegraan, Christus, kan het hart van een mens, die op weg is naar het graf, alleen maar rust vinden. Christus, als het stervende tarwegraan, is de enige grond der vrijspraak en de enige waarborg der hoop voor een mens, die met zonde en schuld beladen voor God staat.

Hebt gij, mijn lezer, in dat stervende tarwegraan, Christus, al het enige rustpunt van uw hart leren vinden ?

Het is Gods Geest, Die het ons leert in de weg van ontdekking aan onze volstrekte rampzaligheid buiten dien Christus.

O, als gij het niet kent, bidt er die Geest om, dat Hij u in het geloof met die Christus, Die ons leven is, verenige tot uw eeuwige behoudenis.

Maar wie Zijn rust, Zijn vrijspraak en Zijn hoop heeft leren vinden in dat stervende tarwegraan, Christus, vindt zijn eigen levensgang ook gesteld onder die Wet van het tarwegraan. Want de levendmakende Geest van Christus is ook de vernieuwende Geest, Die ons vernieuwt naar het beeld van Christus, opdat wij Zijn beeld gelijkvormig zullen worden.

Het wordt hier een sterven om vrucht te dragen. De levenskracht van Christus doet ons, indien wij door het geloof Hem zijn ingelijfd, meer en meer afsterven aan de zonden, opdat wij der gerechtigheid zouden leven.

Dat is, wat onze catechismus in zondag 33 noemt — , , de afsterving .van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens" — in welke twee stukken bestaat de waarachtige bekering van de mens. En dan is daar de wisselwerking: Hoe meer wij sterven, hoe meer wij leven en hoe meer wij leven, hoe meer wij sterven.

Ja, dat is de vrucht van het wederbarend werk des Geestes in de geloofsvereniging met Christus.

Zalig, wie het door genade mag kennen, want in zijn leven is er een principiële verandering in de stervenswet gekomen als vrucht van de toepassing van de wet van het tarwegraan op Christus.

In het leven van degenen, die van Christus zijn, is het geen leven meer om te sterven, maar een sterven om eeuwig te leven Gode tot heerlijkheid !

M. van Rennes

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 maart 1958

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

Christus en de wet van het tarwegraan

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 maart 1958

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's