WIJ KUNNEN NIET OVER DE GEEST BESCHIKKEN

Zend, Heer Uw Licht en Waarheid neder. Zo, met deze bede beginnen we de dienst vaak.

Zullen we ooit beter kunnen beginnen? Want we belijden hiermee dat wij niet over het Licht en de Waarheid beschikken. Wij kunnen elkander niets, garanderen. Ik kan u niet zeggen: als u maar naar de kerk komt dan is God er. Ik mag u niet zeggen: als u maar in de samenkomst van de gemeente bent, dan komt het licht van Boven in uw ziel stromen en zal de waarheid zich aan u openbaren.

Ik heb niet te beschikken over God en de dingen van God. Daarom zijn onze kerken lege ruimten. Leeg, maar een leegte, die wij weten op te komen uit een diep belijden: dat het God zelf is, Die deze ruimte met Zijn licht, Zijn Waarheid en Genade moet opvullen. Vandaar dat de dienst vaak in het teken wordt gesteld en dat is het teken der ootmoed en der afhankelijkheid: zend, Heer Uw Licht en Waarheid neder.

Wij beschikken niet over God. Wij beschikken niet over de genade. Wij beschikken niet over de Heilige Geest. Dat zint ons slecht, want wij hebben ook de goddelijke dingen graag in handen.

Wij zouden God graag uit de hemel halen en Hem ergens, op de aarde deponeren om te kunnen zeggen: daar is Hij. Daar vindt je wat je zoekt! In die kerk, bij die dominé of evangelist, in die samenkomst, daar is het. Daar gebeurt wat. Daar is het Licht en de Geest! Daarom stroomde het Malieveld vol.

Er moet ergens in deze donkere wereld, donker door de zonde, een oase zijn, waar de hemel en alle dingen van God zich op de aarde hebben genesteld. Al zouden we er dan op onze knieën naar toe moeten kruipen, we doen het. Want we willen God dichtibij hebben en over de genade beschikken.

Kom bij ons, zeggen deApostolischen. Want de Apostel brengt God op aarde. Als hij je de handen oplegt, ontvang je de Geest en met de Geest de genade en het heil. In die mens is de oase, die we zoeken in deze donkere wereld, belichaamd. Hij maakt God en de goddelijke gaven present voor u.

Maar er is veel concurrentie op dit terrein. Want als ze van de ene kant roepen: hier is God, hier gebeurt het, hier wordt ge overstroomd met het heil, dan dient zich ook spoedig van de andere kant een stem aan: neen, hier gebeurt het. Denk niet dat die z.g. apostel de gaven van God in zijn vingers heeft, het is de Geest die de gaven van God uitdeelt en die Geest tref je bij ons.

En dan gaan we naar de Pinkstergemeente. Want als daar zondagsmorgens om 10 uur evangelist die of die een samenkomst houdt in de zaal aan de X-straat, dan dient prompt de Heilige Geest zich aan in profetieën, tongentaal en bekeringen. Daar gebeurt wat. Daar is de Geest. Daar is God. Dat is de oase, waarnaar ons hart dorst.

Er moet toch ergens een plaats zijn waar een mens de hand op God kan leggen en op Zijn genade.

Als die plaats er nu niet is, als iedere keer weer blijkt dat God zich niet zo in onze handen geeft, als blijkt dat die Heilige Geest, waarover men dacht te beschikken, des mensen geest is, die ook tot veel uitbundigheden in staat is, wat dan?

Dan blijft er een arm mens over die nooit óver God kan beschikken, die alleen getroost door het leven gaat als hij het woord en de belofte van zijn God heeft. Dan blijft er een afhankelijk mens over die nooit zegt: ik heb het, maar die bidt: zend Heer, Uw Licht en Waarheid neder.

Wij kunnen God en de Geest niet in handen nemen. De Geest is souverein. De Geest is als de wind, ge hoort zijn geluid.

De tekst is een deel van het gesprek dat Jezus in de nacht met Nicodemus voert. Nicodemus denkt op voet van gelijkheid met Jezus een boom op te zetten over het koninkrijk dat komt. Jezus snijdt hem direct de pas af: tenzij een mens wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.

Er is een nieuwe geboorte nodig om in dat geheim van het Koninkrijk te zien, laat staan er een gesprek over op te zetten-

Dat woord begrijpt Nicodemus niet. Wedergeboorte, weer een kind worden, hoe is dat mogelijk?

Jezus gaat hem dat niet even uitleggen alsof het nieuwe leven ooit uitgelegd zou kunnen worden. We kunnen niet eens het geheim van een kiemkrachtig zaad ontraadselen. Ook dat nieuwe leven dat uit God is, is een ge­heim. Mensen woorden blijven eeuwig ontoereikend om het te doorgronden, want het komt van Boven. En wat van Boven komt is vol van het goddelijk geheim. Het is de Geest van God, die hier vergeleken wordt met wind, waaruit dat leven voortkomt.

Die geest waait waarheen Hij wil. Ge hoort zijn geluid. Ge kunt hem echter niet naspeuren in zijn afkomst, ge kunt hem niet naspeuren in zijn toekomst. Of anders gezegd: naar achteren, naar waar hij vandaan komt verliest ge hem uit het oog, en naar voren, naar waar hij heengaat, houdt het oog hem niet vast.

Want de Geest is God, souverein, koninklijk. We roepen Hem aan: kom Schepper, Geest; maar we beschikken niet over Hem.

En dat is wat we vandaag, in de ontmoeting der secten onderstrepen. We roepen Hem aan, maar we zijn geen baas over Hem.

In de dagen van Hofni en Pinehas dacht men in de ark over de presentie, over de almachtige tegenwoordigheid van God te beschikken in de strijd met de Filistijnen. Maar de Here onttrok zich. Want Hij geeft zich zo niet in handen van mensen. En Israël wordt deerlijk beschaamd.

En als er vandaag ons toegeroepen wordt: hier is God, hier is Hij aanwezig met Zijn genade, hier gebeurt het, want hier is de Geest als kind in huis, — als een onttroonde macht in handen van mensen, — dan antwoorden wij: de Geest is vrij. Hij waait waarheen Hij wil. Dan antwoorden wij: onttroon de Geest niet! Ontgoddelijk Hem niet. Mensenkind pleeg geen goddelijke overmloed alsof ge over God zoudt kunnen beschikken.

De Geest is Souverein.

Wat betekent dat nu voor ons elke dag in de ontmoeting der secten? Dat we ons niet om de tuin laten leiden als ons toegeroepen wordt: zie hier is de Christus, zie daar! Dat we het niet geloven als men ons beweert, dat er ergens in de wereld een oase is waar God en de genade aanwezig zijn, zodat men daar maar heen heeft te lopen om de goddelijke dingen te verkrijgen.

Het betekent dat we terugtreden als we zien hoe ergens gepoogd wordt de hemel, de Geest te overweldigen. Het betekent dat we niet anders kunnen doen dan dagelijks om de Geest waardoor ons de weldaden van Christus geschonken worden te bidden. Uw geloof, uw vernieuwing, uw blijdschap en zekerheid, gaven des Geestes, het blijven zaken van God. We kunnen ze alleen ontvangen; en dagelijks opnieuw ontvangen.

Het Heil is van God, Hij houdt het in Zijn eigen handen. Hij deelt uit, maar het blijft Zijn zaak. Ge moogt er om vragen. Denk aan uw Doop. Ge zijt gedoopt, ook in de naam des Geestes. Ge moogt Hem aanroepen om de gave des Geestes. Ge moogt vragen om de Christus met al Zijn gaven. Maar ge beschikt er niet over. Het blijft in de handen van God, Die er dagelijks om gevraagd wil zijn. Hij geeft de arme, die arm is en arm blijft. Er nooit over beschikt, maar de lege handen uitstrekt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen