GOD MET ONS

In diepten verzonken van leed en ellende,

het hart in bedwelmende droomen verward,

door prikkels van onrust, wier bron ik niet kende,

gedreven, gefolterd tot eindlooze smart,

heeft de aarde my lang in mijn dorheid gedragen,

in morrende wanhoop aan wereld en lot:

een knagend verlangen verteerde mijn dagen,

een woede van honger naar zielengenot!

Ik zocht het, ik riep wat dit hart zich verbeeldde,

in alles wat de aarde verlokkendts belooft-,

in brandende driften, in bruischende weelde,

in Ridderverdienste, die 't maagdenhart rooft,

in palmen, gewassen voor wereldbedwingeren,

in zangen, bewonderd door 't luisterend gewelf

Maar 't schaduwbeeld vluchtte voor d'indruk der vingeren; '

t was ijdelheid, ijdler dan de ijdelheid-zelf!

In diepten des onheus verzonken, verloren, versmachtte mijn ziel naar den levenden God!

Maar ach, in de blindheid der zonde geboren,

bleef rustlooze woeling mijn pijnigend lot!

Hoe zoude ook het schepsel zich nog 'onderwinden,

den Schepper te zoeken in 't afgekeerd hert?

En waar is het licht, dat Hem weder 'doet vinden.

Wiens beeld door de zonde in ons uitgewischt werd?

Dat licht kan geen Heidensche wijsheid doen schijnen,

geen stelsels, verganklijk als 't wegsnellend Thands,

geen boeteverordning van Wet en Rabbijnen,

geen eigengewillige dienst des Verstands....

O God des ontfermens! Gij zaagt op my neder,

en 'k werd tot een nieuwe bevatting herteeld!

In d'Eeniggeboren keert God tot ons weder,

in d'Eeniggeboren, Zijn uitgedrukt Beeld!

Die Een'ge Zijn hand heeft mijn oogen bestreken,

en 't hartenbewindsel des ongeloofs viel, I

k zag Hem, ik gaf my! De hel is geweken-,

de hemel ging op uit Uw woord in mijn ziel!

I k zag Hem, beloofd aan den balling van Eden,

als 't vlekkeloos zaad der vernederde vrouw-,

die 't dwangjuk der zonde te pletter zou treden,

den kop van den Heidraak verbrijzelen zou !

Ik zag Hem, voorzegd in den stam der Hebreeuwen,

uit Abrahams lenden, uit Koninklijk bloed,

den Spruit, die volbloeid in de rijpheid der eeuwen,

den scheidsmuur der Heidnen uit één storten doet!

Ik zag Hem, geschaduwd op Slons altaren,

in offer en wetboek van Horebs Verbond!

Ik zag Hem den Godmensch, de 't AI moest verklaren,

door Israels Zienders aan 't aardrijk verkond!

Ik zag Hem, den Wortel van Davids geslachte,

zijn Heer en Zijn Koning, en tevens zijn Zoon!

den God van den hemel, d'op aarde verachte,

geheiligd, verheerlijkt door lijden en hoon,

mensch met ons geworden voor menschenbehoefte,

voor mijne overtreding tot zonde gemaakt,

geslagen, gesmaad door dolzinnig geboefte,

aan 't vloekhout doorboord, door God zelven verzaakt /.,

Mijn Redder, mijn Goël, mijn Zondenvernieler,

mijn Meester, mijn Heiland, mijn Heer en mijn God!

mijn Onheilverwinner, mijn Levensbezieler!

Gezegend, geheiligd, beslist is mijn lot!

Voor U wil ik strijden, voor U wil ik lijden,

voor U wil ik de aarde doorgalmen van lof!

Aan U wil ik adem en levenskracht wijden,

tot de Engel des levens my slake uit dit stof!

Zijt Gy, o mijn Koning! (Gy!) tot my gekomen ?

Hebt Gy hem gezocht, die naar U niet en zag ?

Zoo wasch my, zoo baad my in loutrende stroomen

des Geestes, dien Ge uitzondt ten Vijftigsten dag!

Ja! stort in mijn aadren die kracht van gelooven,

die hoogten ter neer stort, en marmer verbreekt,

die hemelvuur Inroept en afdwingt van boven,

en ijskoude harten in liefdebrand steekt!

Ja, geef my te galmen met loven en danken,

in vlammende ijver, in worstlenden moed,

in lieflijke psalmen, in dondrende klanken:

vall'hemel en aarde voor Jesus te voet! 1

Isaäc da Costa

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen