Meditatie

David is in deze psalm als een reiziger in een vreemde, duistere stad, die verstrikt geraakt is in de armen van deze reuzenpoliep en nu de w^eg naar huis niet meer weet. In zo'n situatie voelt de reiziger zich verloren en klein in de steeds langer en vreemder wordende straten, en verlangt naar een gids, die hem weer brengt op de goede weg.

Omgeven door vijanden, door nood, voelt David hoe klein hij is, en roept hij om hulp tot God, de Heere.

In deze psalm is vers 11 een kernvers, dat uit drie.delen bestaat:

1. Leer mij, HEERE, Uw weg;

2. ik zal in Uwe waarheid wandelen;

3. verenig mijn hart tot de vreze Uws Naams.

1. Uit de eerste woorden blijkt al dat David zichzelf kent: leer mij. Hij is een mens wie het aan kennis ontbreekt en die daar tegenover God voor uitkomt. In deze psalm noemt David zichzelf: ellendig en nooddruftig (vs 1), een knecht r, (vs 2), weet hij zich een zondaar die genade nodig heeft (vs 3). David schaamt zich in het gebed er niet voor een leerling te zijn, een zondaar, een mens in het donker die de weg niet meer weet. Hij denkt klein van zichzelf, maar groot van de HEERE, de God van het verbond. Deze Heere is niet doof en zwijgend, maar kan de oren neigen en spreken (vs 1) en daar doet David een 'beroep op, opdat hij van deze God leren mag. Als David bidt, bidt de gehele mens David, weet hij zich totaal arm, ellendig, nooddruftig, is hij totaal afhankelijk van de HEERE.

Wat moet de HEERE David dan leren? En het antwoord is het zwaargeladen woord „weg". De weg betekent: alles wat de HEERE doet, het spoor dat Hij , door deze wereld trekt, de leiding die Hij geeft aan deze wereld, de leiding in het persoonlijke, geestelijke leven, maar ook in het maatschappelijke leven, het is kortom Zijn heilsplan met deze aarde. Zijn wil. Zijn wet. Deze weg Gods wil David leren kennen. Het is hem als een plattegrond van een onbekende stad, als een gids voor een lange, verre tocht.

Uw weg betekent in wezen de openbaring Gods in Jezus Christus, die zeggen kon: Ik ben de Weg. De weg Gods is altijd de weg waarop God ons heil zoekt, ons behoud. Het is de weg die wij niet gaan, tenzij wij ons bekeren van ónze weg.

David leert bidden de weg des Heeren te mogen kennen. Dat zal ook uw en mijn gebed moeten zijn, dagelijks, dé weg des Heeren, Zijn heil, te kennen, in Jezus Christus Die de Weg is.

2. De tweede bede bevat het doel van het gebed. David wil een wandelaar zijn in de werkelijkheid, niet zijn werkelijkheid, maar die van de HEERE. Zijn werkelijkheid was immers de duisternis, de armoede, de dienstbaarheid. Voor deze zin mogen we vertalen: opdat ik in Uw waarheid wandelen zal. Wat David zegt is geen goed voornemen in eigen kracht, integendeel, hij vraagt Gods ondersteuning om zo te kunnen wandelen.

Wandelen is dat je niet alleen maar wat heen en weer loopt, maar het is nauw verbonden met „weg". Wandelen betekent ergens in leven, ergens uit leven, de weg gaan die God wijst. Zo omvat het woord wandelen al ons denken, spreken en handelen: onze wandel met de HEERE en onze levenswandel. Wandelen is niet achter de waarheid staan met een koud hart, maar in en uit de waarheid leven mét je hart en mét je vei-stand en mét je handen.

David bidt dus voor zijn gehele leven, voor alle noden, voor alle zorgen, voor alle duisternis die er in een mensenleven zijn kan. En dan heeft wandelen een doel, namelijk de weg ten einde toe te gaan die God ons wijst, het einddoel bereiken.

En dat wordt nog eens herhaald in: Uw waarheid. Waarheid is voor ons vaak zo ongrijpbaar en abstract, vooral als de mensen dan nog spreken van de waarheid achter de waarheid. Het bijbelse woord waarheid betekent een heel concrete zaak, Gods waarheid is nooit doezelig of zwevend. Het woord voor waarheid hangt samen met trouw, met vast, met werkelijk zijn.

In Gods waarheid wandelen dat is wandelen op de betrouwbare, zekere weg Gods, wandelen in Gods werkelijkheid, want bet woord des Heeren is „waarheid" en Jezus Christus kan zeggen: Ik ben de Waarheid. Als de mensen ons de weg wijzen zeggen ze vaak: ik geloof die richting; of hun raad, hoe verzekerd ook gegeven, blijkt onbetrouwbaar en foutief te zijn; maar Gods^raad nooit: Zijn Weg is de Waarheid, Zijn Woord is betrouwbaar, zijn beloften falen nooit. Om die zekerheid voor het leven bidt David, om de werkelijkheid van Gods beloften in de onwerkelijkheid, onwaarheid van een mensen leven.

Maar die weg, die God wijst, en die waarheid waarvan God spreekt, is dan ook de enige weg en de volstrekte waarheid. Elke andere weg loopt dood, is niet werkelijk weg, zoals ónze weg niet werkelijk weg is, maar dwaalweg naar het moeras, naar de ondergang.

Maar in Gods waarheid wandelen, met Christus als je levensgids, dat is pas werkelijk: wandelen, dat is pas werkelijk: leven.

3. Dat werkelijk leven is alleen mogelijk wanneer Christus dagelijks bij je is, wanneer je met God verbonden bent tot Zijn dienst. Zijn lof. Zijn eer. En juist in bet gebed en het wandelen in de waarheid zullen we ontdekken de armoede van het gebed, van het geloof, van het leven, aan onze kant en de rijkdom aan Gods kant. Wanneer wij uit het spoor zijn geraakt, moedeloos geworden neer-zitten, door duister omgeven niet verder kunnen, dan is duidelijk de schamelheid van ons leven, van óns licht op de weg.

De mens als David, die zichzelf en zijn armoede kent, vraagt niet alleen naar de richting maar die vraagt of de HEERE mee gaat: verenig mijn hart. Om te wandelen in Gods werkelijkheid en waarheid is het nodig één te zijn met God de HEERE. Het woord kan ook betekenen: verbonden zijn met iemand. Zoals een vliegtuig doorlopend in verbinding staat met de verkeerstoren op de luchthaven bij een landing in het donker, zo zal de mens doorlopend verbonden, verenigd moeten zijn met zijn Leidsman, die de weg wijst, de echte en werkelijke weg.

Wandelen in de waarheid vraagt een doorlopend contact met de HEERE; om met vertrouwen te leven en te werken op deze wereld, om getroost te zijn in leven en sterven, is het nodig doorlopend verbonden te zijn met het Leven, met Jezus Christus die zegt: Ik ben het leven, want welke mens zal van zichzelf uit deze verbinding met God kunnen tot stand brengen? David bidt om verbinding. Wij kunnen niet anders bidden en pleiten bij Hem die het Leven is, Jezus Christus, die gezegd heeft: Ik ben het Leven, die hemel en aarde verenigt te samen. Christus die ons werkelijk rust kan geven, die geen mens afwijst die Hem aanroept, maar die ver'bindt met zijn Vader in de hemel.

Deze vei'binding is nodig in uw leven, zonder die verbinding, dat kruisverkeer in Jezus Christus, is elke verbinding een gesprek van één kant, van ons uit, waarop geen antwoord komt.

Tot de vreze uws Naams wil die verbinding leiden, dat wordt het doel van het leven: Gods eer, Gods lof, gebracht door een ootmoedig mens, een zondaar, een ellendige, die uit genade tot God mag gaan. Vreze is geen angst, maar eerbied, diep ontzag voor Gods wonderen. Is eerbied voor de Weg des Heeren, aanbidding, lof, dankzegging, omdat we gezien hebben het fiasco van ónze weg. Tot uw vreze is de roem die God toekomt, zoals David ook in deze psalm zegt: Maar Gij, Heere, zijt een barmhartig en genadig God, lankmoedig en groot van goedertierenheid en waarheid. De weg des Heeren is goed.

Laat daarom Davids bede in Jezus Christus ook uw bede zijn om God eeuwig te loven en te prijzen, op Gods weg, in Zijn waarheid, tot Zijn vreze.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen