BOEKBESPREKING

Licht uit New Delhi, G. P. Klijn, Carillonreeks, no 31, W. ten Have N.V., Amsterdam 1963.

In aansluiting op nr. 24 uit de Carillon-reeks: „De Wereldraad van Kerken in New Delhi" kondigen wij u gaarne nr. 31 aan, waarin ds. Klijn het licht, dat uit New Delhi valt, probeert op te vangen en door te geven.

Hij ziet de betekenis van New Delhi niet als een gecostumeerd bal (wat een gewaden!) maar als een bruiloftsstoet, waarbij een Indiase bruidegom, te paard gezeten, gevolgd wordt door een aantal jongens, die helder brandende lampen dragen. Het ging om het uitstralende licht: Jezus Christus het Licht der wereld.

Ds. Klijn voert een pleidooi voor een oecumenische theologie, waarvoor vooral het Oosten de westerse, hellenistische denkstructuur moet doorbreken. De oosterse benadering en beleving van het evangelie, gebaseerd op eenvoudig christendom van hebreeuwse oorsprong is voor deze oecumenische theologie hard nodig.

In een volgend hoofdstuk wordt de uitbreiding van de basis van de Wereldraad van kerken besproken. Het is waarlijk interessant, hoe ds. Klijn deze wijziging weet te omlijsten.

Ook de integratie van de Zendingsraad in de Wereldraad wordt besproken. Deze integratie houdt een samenbundeling van krachten in in de „planning" van de zending voor de gehele aarde. De mogelijkheid is er, dat een negerpredikant in Europa onder de ontkerstende massa's het evangelie komt brengen. Vanzelfsprekend is het, dat de bij de Wereldraad aangesloten kerken niet meer aan „zieltjeswinnerij" doen ten koste van elkaar. Er mogen geen schapen uit andermans stal gestolen worden.

De mooiste baby van New Delhi wordt genoemd: de Russische Orthodoxe Kerk. Aan de omstreden figuur Nikodim, hoofd van het bureau voor buitenlandse betrekkingen van het Patriarchaat van Moskou, krijgt een apart hoofdstuk. Wie is deze jongste onder de vooraanstaanden in de Russische delegatie? Is het waar, wat Mac Intin over hem zegt en schrijft?

Wat te zeggen van de Afrikaanse kerken? Afrika houdt het Westen het falen in zovele opzichten voor.

Hoe moeilijk en gevaarlijk de politieke profetie is, kunnen wij lezen in een hoofdstuk: God test de tijd. Hieruit blijkt dat de Wereldraad via de Commissie voor Internationale Zaken bij elke zitting van de Ver. Naties adviezen uitreikt. Voor de laatste zitting werd de mening van de kerken weergegeven op meer dan 50 punten, die alle agendapunten waren voor de vergadering van de Verenigde Naties en aan alle 800 gedelegeerden uitgereikt.

Hier wordt zichtbaar, dat de Wereldraad zich bij deze politieke profetie wel op uiterst glad ijs beweegt en moeilijk het verwijt kan ontgaan, dat zij op deze wijze min of meer een copie wordt van de Verenigde Naties.

Interessant is ook de mededeling, dat de bijbel „protestants boek" af is. In de orthodoxe kerken alsook in de Rooms-Katholieke kerk komt er een grotere vraag naar de bijbel.

Verder komen de bevolkingstoename in de wereld (in 1990 plm. 600 miljoen!), het vluchtelingenvraagstuk, de eenheid van de kerk, haar dienst en getuigenis aan de orde.

Ds. Klijn weet zo te schrijven, dat ge geboeid leest. Hij munt de inhoud van New Delhi zo om, dat deze in Nederlands geld wordt omgezet. Wij bevelen dit boekje als informatiebron zeer aan. Gij zult er de grote vragen zien waarvoor de Wereldraad staat. Of er nog geen grotere vragen zijn? Ongetwijfeld. Die zult ge zelf al lezende hopelijk zelf ontdekken.

De inzegening van het tweede huwelijk, ds. R. Kapteln, Boekencentrum N.V., 's-Gravenhage, 1962.

Dit boekje (87 blz.) is no. 20 in de serie Practisch Theologische Handboekjes. De bedoeling van dit werk is de echtscheiding en het tweede huwelijk van de gescheidene ethisch en pastoraal te doorlichten. Het wil dus een hulp zijn voor de pastor en de kerkeraad. Hoe moeilijk is de aanvraag van de bevestiging van het huwelijk van een gescheidene? !

De Generale Synode nam na de oorlog een besluit om deze bevestiging niet toe te staan. Daarop is zij ten dele teruggekomen en handelt daarover in het Herderlijk schrijven over 't huwelijk. Breedvoerig gaat ds. Kaptein in op de echtscheiding. Alle echtscheidingen ontstaan uit de schuld van beide partijen. Ook 1 Cor. 7 : 15 geeft bij gebruikmaking schuld. Dat de teksten uit de Evangeliën moeilijk te verklaren en toe te passen zijn, is helaas waar. Dat 1 Cor. 7 : 15 onder de categorie schuld wordt gezet, is in strijd met de bedoeling van Paulus' betoog.

Ds. Kapteln gaat eerst alles — bij alle nuancering — egaliseren. De achtergrond bij elke echtscheiding is persé schuld.

Wie deze schuld erkent, kan teruggaan tot de eerste echtgenoot en kan vooruitgaan met een ander. Het is vooral op dit punt, dat het betoog van ds. Kaptein niet voldoet. De Heilige Geest leidt volgens hem niet alleen terug tot de eerste partner, maar ook naar de volgende partner. De vergeving der zonden kan de vrijheid geven zich met een ander te verbinden.

De gescheidenen zijn formeel en materieel vrij. Feiten zijn feiten. Wij hebben bij een aanvraag voor een tweede huwelijk niet te maken met het verleden, maar met het heden. Of de echtscheiding door de overheid al of niet terecht is uitgesproken, behoort niet tot de competentie van de kerk.

Het zijn deze gedachtengangen, die volgens de schrijver een werkelijk pastoraat mogelijk maken. Wie naar het verleden blijft zien, kan deze mensen niet helpen. In alles komt het er op aan, dat de gescheidene voor God de vrijheid in het geweten vindt een nieuwe verbintenis aan te gaan.

Hoe deze nieuwe verbintenis moet worden begeleid door de pastor, daarover schrijft ds. Kaptein uitvoerig. Daarin staat veel, dat de pastor en de kerkeraad dienen kan.

Het hoofdbezwaar is en blijft, dat ds. Kaptein ons niet overtuigen kan van de juistheid van de uitgangspunten in de pastorale zorg rondom de tweede huwelijken. Ook al weten wij van hardigheid des harten, van situaties, waarin bijna geen perspectieven meer zijn, van gevallen, waarbij het pastoraat zich moet „neerleggen", dit alles is nog iets anders dan de aanvaarding van de vrijheid van de gescheidenen. Dat dit de zorg voor deze mensen zwaarder maakt, zal waar zijn.

Maar de beslissende vraag is: Regeren de feiten of de normen van het Woord Gods? Ook al erkent de kerk de uitspraken van de burgerlijke rechter, dan betekent dit nog geen aanvaarden.

De kerk heeft wel terdege het recht om zeer critisch te staan tegenover deze uitspraken.

Het standpunt van de Generale Synode van kort na de oorlog om geen tweede huwelijken kerkelijk te bevestigen, heeft — hoe radicaal ook — veel waardevols in zich.

De weg, die ds. Kaptein ons wijst, heeft veel om over na te denken, maar leidt niet tot de volle erkenning van de heiligheid van het huwelijk. Dat is — dacht ik — in deze tijd meer dan ooit nodig!

B.

De Wereldraad van Kerken in New Delhi, Carillon-reeks, no. 24. Overzicht en Rapporten. W. ten Have N.V., Amsterdam, 1963

Deze pocket is in een alleraardigste band gestoken. Hierin zijn vijf officiële stukken bijeengebracht. Op de eerste pagina's vinden wij de boodschap van de Wereldraad van Kerken aan alle kerken en gemeenten, die bij deze Raad zijn aangesloten. In deze boodschap staan allerlei lezenswaardige en behartenswaardige dingen. Maar... het sprankelend profetisch element ontbreekt. De grote werken Gods worden niet uitgeroepen, maar de nadruk valt zeer op wat de kerken in deze tijd hebben te doen en te laten. Wat te denken van een zin: God is aan het werk, wanneer Hij nieuwe mogelijkheden voor de hedendaagse mensheid opent? Een beter geluid geeft deze zin: Wanneer wij ons als christenen tot de mensen richten, moeten wij de waarheid van ons geloof uitspreken, dat er slechts één weg tot de Vader is, namelijk Jezus Christus, Zijn Zoon.

Na deze boodschap volgt een breed verslag van de zittingsdagen 19 november tot en met 5 december 1962.

Hier krijgt u een overzicht over en daarmee ook een inzicht in het vele werk, dat werd verricht.

Het boekje bevat verder de drie rapporten: Getuigen, Dienen en Eenheid.

Deze rapporten zij het overdenken meer dan waard. Er is over deze rapporten al het een en ander geschreven. Hier hebt u deze voor u. Velen van de lezers, zullen, hoe ook hun standpunt tegenover de Wereldraad van Kerken is, dit boekje willen hebben en lezen. Wie een woord wil meespreken over deze Wereldraad zal in de eerste plaats de bronnen moeten bestuderen.

B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen