KERKNIEUWS

Beroepen te:

Sprang, kand. dr. C. A. Tukker te Leiden — Zevenhuizen (Z.H.) (toez.) kand. S. van der Zee te Utrecht — Voorthuizen (toez.), M. J. G. van der Velden te Renkum — door de cl. Arnhem tot pred. btgw. werkz. (geest. verz. verpleegden „Beukelderhof" te Bennekom), J. Schipper te Ede — Tricht, kandidaat S. van der Zee te Utrecht — Suameer (toez.) en te Nieuwendijk, kand. G. A. Cnossen te Woerden — Achterberg (toez.), R. W. Steur te Doornspijk — Marrum en Westernijkerk (toez.), J. van 't Kruis te Baardwijk en Drunen — Aarlanderveen, D. W. Koelman te Surhuizum — Poortvliet (Zld.), kand. J. L. Ravesloot te Delft — Schoonhoven, kand. dr. C. A. Tukker te Leiden — Harich en te Twijzelerheide, kand. G. A. Cnossen te Woerden — Herkingen, kand. J. L. Ravensloot te Delft.

Aangenomen naar:

Kinderdijk kand. dr. C. A. Tukker te Leiden, die bedankte voor Elst (Utr.), Harskamp, Lopik, Schoonhoven (vac. H. Jongerden), Sprang en voor Oude Tonge — Spijk-Losdorp (toez.), D. Bouwstra te Witteveen — Poederooijen, kand. A. van de Beek te Lunteren, die bedankt heeft voor Waverveen (toez.) en voor Noordeloos — het beroep door generale synode tot pred. voor buitengew. werkz. (alg. secr. oecumenische jeugd, raad), kand. H. Scheeper te Utrecht — Noordlaren, Glimmen (toez.), J. Mooij te Tuil en 't Waal.

Bedankt voor:

Poortvliet, C. Treure te Hasselt — Reeuwijk (toez.), J. Bos te Lunteren — Nijkerkerveen, J. Vos te Rijssen — 's-Gravenzande (3e pred. pl.) (toez.), H. C. van Itterzon te Rhoon.

Vereniging „Protestants Afschrift. Nederland”

Aan de Kerkeraad van Wijkgemeente 13 van de Hervormde Gemeente te 's-Gravenhage.

Voorburg, 28 juni 1966 Laan van Nieuw Oosteinde 289 telefoon (070) 86 97 37

Weleerwaarde en Eerwaarde Heren,

Verontrust over het verschijnsel der zogenaamde „oecumenische huwelijken" en naar aanleiding van een publicatie in het dagblad „Trouw" d.d. 11 juni 1965 betreffende een dergelijke huwelijkssluiting ten overstaan van uw wijkpredikant ds. D. Veldkamp en de r.k. priester, pater Kemperman, neemt het hoofdbestuur van de Vereniging „Protestants Nederland" hiermede de vrijheid het volgende onder uw aandacht te brengen.

Uit diverse publicaties, zowel ten aanzien van bovenbedoelde huwelijkssluiting als van dergelijke huwelijkssluitingen elders, hebben wij de overtuiging gekregen, dat aan protestantse zijde te weinig beseft wordt hoezeer de r.k. bepalingen betreffende het zgn. gemengde huwelijk de gewetensvrijheid der gemengd-gehuwden bedreigen en de weg openen tot contra-reformatie ten opzichte van het toekomende geslacht, welke faciliteiten de R.K. kerk met betrekking tot de huwelijkssluitingen ook moge verlenen.

Wij menen er daarom goed aan te doen uw aandacht er op te vestigen, dat de bepalingen betreffende het gemengde huwelijk, vervat in de Codex iuris Canonici, het kerkelijk wetboek der R.K.Kerk, nog onlangs nader zijn vastgelegd in de Instructie over de gemengde huwelijken van 18 maart 1966, zodat het zeker nodig is gemengd gehuwden of huwenden met deze bepalingen op de hoogte te brengen. Zij moeten weten:

1. dat „christelijke opvoeding" naar r.k. interpretatie een r.k. opvoeding betekent (dit blijkt o.m. uit de pauselijke „Verklaring betreffende de Christelijke opvoeding" dd. 28 oktober 1965);

2. Dat de r.k. partij volgens „goddelijk recht" verplicht is voor r.k. doop en opvoeding van eventuele kinderen te zorgen en dat daarvan geen dispensatie mogelijk is (zie canon 1060).

3. dat de r.k. partij, die een kind door een niet-r.k. godsdienstbedienaar laat dopen of in een niet-r.k. godsdienst laat onderrichten, geëxcommuniceerd wordt en bovendien verdacht is van ketterij (vlg. canon 2319);

4. dat een in „canonieke vorm" maar zonder dispensatie en zonder de bekende „beloften" gesloten gemengd huwelijk (zoals tegenwoordig wel wordt gepropageerd) naar r.k. recht wel geldig is, maar ongeoorloofd, zodat de r.k. partij van de sacramenten uitgesloten blijft tot hij van de bisschop dispensatie van deze straf verkregen heeft (canon 2375).

Volgens het handboek „Traite de droit canonique" onder directie van R. Naz, deel IV par. 1269, verkrijgt men vrijstelling van die straf als men besloten is al zijn kinderen rooms-katholiek op te voeden, en zich „niet te laten bederven" (door de niet-roomse huwelijkspartner!).

In de praktijk blijkt over deze zaken grote verwarring te heersen. Gevreesd moet worden, dat gemengd huwenden protestanten niet of niet voldoende op de hoogte zijn gebracht met de consequenties van het r.k. kerkelijke (canonieke) recht; en de medewerking van predikanten aan zogenaamde oecumenische huwelijken, die zuiver rooms-katholieke canonieke huwelijken blijken te zijn, is zowel voor het huwende paar als voor hun familieleden misleidend.

De bovengenoemde publicatie in het dagblad „Trouw" meldt zelfs, dat uw wijkpredikant en de betrokken pater het er niet over eens waren, of door het bruidspaar de r.k. doop en opvoeding der eventuele kinderen waren beloofd. Blijkens dit persbericht zou pater Kemperman deze belofte reeds vóór de eigenlijke kerkdienst van het bruidspaar hebben verkregen.

Gelet op de consequenties van het rooms-katholieke huwelijksrecht doen wij een dringend beroep op u geen medewerking te verlenen aan zogenaamde oecumenische huwelijken en voorlichting te geven omtrent deze consequenties aan personen, die een gemengd huwelijk willen aangaan.

Inmiddels tekenen wij, met verschuldigde hoogachting,

Namens het hoofdbestuur,

ds. L. Lagerwey, voorzitter

H. A. de Bruyn, secretaris

Wisseling voorzitterschap.

Dr. R. J. H. Kruisinga wordt door mr. H. Rijpstra opgevolgd als voorzitter van de Vereniging „Nederlandsche Hervormde Stichtingen voor Zenuw-en Geesteszieken".

Gelijk reeds enige tijd zijn voornemen was, zal dr. R. J. H. Kruisinga in de eerstvolgende ledenvergadering van de Vereniging „Nederlandsche Hervormde Stichtingen voor Zenuw-en Geesteszieken" terugtreden als voorzitter. Aangezien statutair de bestuurssamenstelling van bovenvermelde Vereniging gelijk is aan die van de „Stichting Nederlandse Hervormde Inrichtingen voor Geestelijk Hulpbehoevenden", de „Stichting Oranje Nassau's Oord" en de „Nederlandse Hervormde Stichting Dienstbetoon Gezondheidszorg" zal dr. Kruisinga ook als voorzitter van deze Stichtingen terugtreden.

Tot zijn opvolger is benoemd mr. H. Rijpstra, burgemeester van Almelo, die tot heden vicevoorzitter was.

Civitas Studiosorum in Fundamento Reformato. Propaganda commissariaat: Alb. Thaerlaan 28, Utrecht.

Binnenkort zullen weer vele jongens en meisjes zich voor de eerste maal aan een der Universiteiten of Hogescholen laten inschrijven.

Zij komen dan terecht in een voor hen geheel nieuwe omgeving, van waaruit op henzelf en op hun levenshouding kritiek zal worden uitgeoefend Tijdens hun studie zullen zij worden geconfronteerd met vele vragen op ethisch, maatschappelijk en kerkelijk terrein. Aan deze en andere vragen, die verband houden met hun toekomstige positie en de verantwoordelijkheid die deze met zich meebrengt, zullen zij niet zonder meer voorbij kunnen gaan.

Vooral de eerste jaren zullen zij behoefte heb­ ben aan een regelmatig contact met gelijkgezinde studenten, die deze problemen ook kennen.

Door studenten uit de Hervormde Kerk (Geref. Bond), de Christelijk Gereformeerde Kerk, de Gereformeerde Gemeenten en de Oud Gereformeerde Gemeenten werd, om in deze behoefte aan contact te voorzien, in 1951 de Civitas Studiosorum in Fundamento Reformato, of Vereniging van Studenten op Gereformeerde Grondslag, opgericht.

In de C.S.F.R. bestuderen wij alleen en gezamenlijk de gereformeerde beginselen; we gaan na wat die ons nu te zeggen hebben. Wij willen dit doen bij het Licht van Gods Woord, en aanvaarden als daarop gegrond de Drie Formulieren van Enigheid.

Het verenigingsleven speelt zich hoofdzakelijk at binnen de disputen die te Delft, Utrecht, Rotterdam, Leiden en Amsterdam zijn gevestigd. Op vergaderingen en kringen door de disputen belegd worden onderwerpen behandeld als Kerk en Verbond, Belijdenis en Sacramenten, maar ook Communisme, Cultuur en Oecumene.

Enkele malen per jaar komt de Civitas in haar geheel bijeen.

De jaarlijkse zomerconferentie, die een week duurt, is het hoogtepunt van het verenigingsjaar. Op de conferentie wordt een bepaald thema centraal gesteld, door verschillende sprekers belicht en uitvoerig in discussiegroepen behandeld.

De vriendschap binnen de C.S.F.R. geeft haar leden veel steun in de studentenwereld en helpt ons ook hier de gereformeerde beginselen te bewaren. De Civitas is geen-gezelligheidsvereniging, doch studie-vereniging, zij kent ook géén groentijd.

Voor inlichtingen kunt u zich wenden tot: voor Utrecht: R. J. Haasjes, Van Swindenstr. 68, Utrecht; voor Delft: L. G. H. Fortuyn, Oostsingel 141, Delft; voor Amsterdam: J. W. Hoekman, J. Marisstraat 27, Amsterdam; voor Rotterdam: G. Kaai, Merendaal 250, Rotterdam- 24; voor Leiden: J. G. Kromhout, Resedastraat 8, Leiden; voor Drienerloo: J. Holland, Oosteinde 320, Vriezenveen; voor Eindhoven: C. de Rooy, Noord Brabantsestraat 37, Eindhoven.

Zwitserse belijdenis vierhonderd jaar.

Deze maand is in Zwitserland het vierhonderd jarig bestaan van de Tweede Helvetische Confessie herdacht. Onder andere werd een grote samenkomst gehouden in de historische Grootmunsterkerk van Zurich, die in de zestiende eeuw onder leiding van Zwingli en zijn opvolger Bullinger het geestelijk middelpunt was van de Reformatie in Duitssprekend Zwitserland.

Tot de sprekers behoorde de president van de Hervormde Wereldbond, prof. Wilhelm Niesel, die de oecumenische betekenis van de Tweede Helvetische Confessie liet zien.

Dit belijdenisgeschrift is geschreven door Heinrich Bullinger in 1561/1562. Hij stelde het op als een strikt persoonlijk stuk en het was zijn bedoeling, dat het na zijn dood als zijn geestelijk testament zou worden gepubliceerd. Keurvorst Frederik III - van de Palts wist hem echter in 1566 te bewegen, het stuk te publiceren (Bullinger stierf eerst in 1575). Vrij snel werd de belijdenis door de Zwitserse steden, die tot de Hervorming overgegaan waren, aanvaard, het laatst door Bazel in 1642.

De meeste kerken in Europa, die Calvijn volgden hebben de Tweede Helvetische Confessie eveneens erkend als uitdrukking van hun geloof, zodat dit belijdenisgeschrift als „oecumenisch document" alleen door de Heidelberger Catechismus wordt overtroffen.

In het kader van de herdenking zijn deze maand in Zurich een nieuwe vertaling van de belijdenis in het Duits en een bundel essays over de belijdenis gepubliceerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen