„GODS VERBORGEN OMGANG”

De ontmoeting met God vindt doorgaans niet langs de weg plaats. Althans niet in het algemeen. Zeker, daar is de geschiedenis van de biddende Daniël. Hij bad voor de ogen en voor de oren van vriend en vijand. Dat was niet alleen naar de gewoonte van die tijd. Het was de oproep aan het volk met hem mee te knielen en de Heere aan te lopen in smeking en gebeden. Zo bidden wij in het openbaar in eredienst en samenkomst. Wij doen dit ook voor en na de maaltijd in huis en daar buiten. Dit mag gezien worden door hen die er niets van willen weten. Het moet gezien worden door hen die dit verleerd hebben of er zich voor schamen.

Daar zijn de gebeden, de korte gebeden als van Nehemia. Hij bad tijdens het gesprek met de koning. Dat is de omgang met de Heere, welke door een gesprek niet verstoord wordt.

Zo wordt de Heere gezocht ook en juist door elk die de Heere vreest. Toch is het een kwalijke zaak in uw leven zo het bij deze ontmoeting met God blijft. De Heere wil Zijn volk ook in de stilte ontmoeten. Dat zijn de verborgen plaatsen, waar in het bijzonder de Heere gezocht wordt.

De ware godsdienst gaat niet in het uiterlijke op. Er is meer dan wat men aan de buitenkant hoort en ziet. Die de Heere vreest, is als iemand die niet al zijn geld steekt in en besteedt aan de kleding en het uiterlijk. Hij heeft iets achter de hand. Hij heeft een verborgen bron waaruit hij leven moet. En die bron is de verborgenheid des Heeren. En de berijming van deze Psalm zegt dan terecht dat dit de verborgen omgang met God is.

Die de Heere vreest ontvangt een bidvertrek, een ontmoetings plaats met God, een luisterpost des hemels. Dat is een gave Gods en die is er voor die Hem vreest. Hij heeft er de weg voor vrij gemaakt. Want wie klimt de berg des Heeren op, wie zal die God gewijde top voor het oog van Sions God betreden. Zonder de vreze Gods wordt dit sterven en om komen. Wie kan daar bestaan? Met vreze en beve wordt die plaats dan ook vaak gezocht. In Israël moest men dan weten van de Hogepriester, die met het bloed dei-verzoening tot God mocht naderen en leven.

U begrijpt het nu toch wel. Nu heeft de Heere door het bloed van Christus, de enige Hogepriester, de weg tot Hem ontsloten. Daar moet u van weten dan. In Hem is er de toegang tot de verbor­ genheid des Heeren. En in vreze en heilige eerbied geldt het: „Zo laat ons dan toegaan tot de troon der genade".

Heeft u het ook in uw hart zo tot Hem te gaan? . Kunt u er ook niet van buiten? Hier klopt het hart van Gods volk. Hier brengt de Heere hen. Dit geeft Hij hen. Hij doet ze verstaan dat Hij wil en kan omgaan met degenen die Hem vrezen. Want ze kunnen er niet buiten. Daar wordt God ontmoet van aangezicht tot aangezicht. Het zijn de worstelplaatsen, waar het hunne er aan gaat, maar waar de Heere Zijn werk openbaart.

Denk maar aan Jacob te Pniël. Daar openbaarde de God van Israël zich, de Heere, de God des Verbonds. Nu weet Jacob pas ten volle wat Gods Verbond in hield voor een zondig mens, die Hem leerde vrezen.

Bedoelt David dit ook niet in deze psalm, waarin hij de wegen des Heeren bezingt? Hij zegt het als in één adem: De verborgenheid des Heeren is voor degenen die Hem vrezen; en Zijn verbond om hun die bekend te maken.

Het is niet voor niets dat de Heere een mens apart roept in het bidvertrek. Een biddend leven is een gezegend leven. God laat zich niet onbetuigd dan. En er is zoveel te leren. Er moet zoveel ontvangen worden.

De Heere vrezen is verbonden met het rechte kennen van Hem. Dat heeft niemand van zichzelf. Daarvoor moet hij door de Heere geleerd worden. Nu, in de verborgen omgang met God maakt Hij zich bekend. „Merk op mijn ziel wat antwoord God u geeft: Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft."

Zo gaf God antwoord aan Jacob te Pniël. Hij worstelde met God in de eenzaamheid aan de Jabbok en ontving de zegen des Heeren. Hij leerde God kennen als de God der vaderen niet alleen, maar als zijn God, de God des verbonds. De zegen des verbonds komt over hem. Van nu af mag gesproken worden van de God Israels. Daartoe had de Heere hem apart genomen.

Heeft Hij u daartoe ook al eens alleen genomen. Zoekt u daartoe wel eens de eenzaamheid?

Gods verbond is er niet oradat het er is. Het is er om het bekend te maken. De Heere wil het zo gaarne aan u openbaren. Is daar dan ook de tijd voor? Is daar dan ook wel eens de gelegenheid voor?

U kunt de Heere leren kennen onder de prediking van het Woord. Hij wil zich bekend maken in het onderzoek der Schriften. Door Zijn Geest ontsluit Hij ogen voor de rijkdommen van het verbond in de dienst der sacramenten. Daar zal Hij ook zekerlijk spreken naar het hart van Zijn volk. Dan zijn er ook tijdens de bediening de gebeden des harten. Maar daar blijft het niet bij. Daar begint het zelfs in het gemeen niet. Want het is zo'n persoonlijke zaak.

De Heere wil er zo gaarne ook persoonlijk met u over spreken.. U kunt toch niet uzelf doen delen in de schatten en gaven van Zijn verbond. Dat moet de Heere zelf doen. Hij en geen ander moet u doen delen in alles wat er onder het verbond begrepen wordt. Dat doet Hij onder de bediening van Woord en Sacramenten in Zijn huis. Dat doet Hij zeker ook in de verborgen en vertrouwelijke omgang met Hem thuis. Hij wil er om gebeden worden in het openbaar. Hij wil er zeker ook om gebeden worden in het verborgen. Daarom zondert Hij de bidder af. Daar spreekt Hij naar hun hart. Daar ontsluit Hij de verbondsgeheimen. Hij leidt in het heilgeheim der verlossing. Het heilgeheim wordt aan Zijn vrienden naar Zijn vredeverbond getoond. Dan volgt op Bethel een Pniël, op de belofte de vervulling. Hier wordt het geheim met de ontmoeting met God onthuld. Dwars door de vreze alleen met de Heere te zijn, breekt Hij het geheim open. Wat heerlijk wonder „Uw aangezicht in gunst tot mij gewend". Dat is meer dan te zeggen: „De Heere was aan deze plaats". Dit is dan: „Ik heb God gezien van aangezicht tot aangezicht".

Voor Jacob is er dan te zeggen dat de zon opging toen hij door Pniël ging. Davids ziel zal vernachten in het goede en zijn zaad zal de aarde beërven.

Kent u deze vertrouwelijke omgang met de Heere? Dan hebt gij geen geheimen meer voor Hem. Dan hebt gij niets voor Hem te verbergen. Dat kunt u dan ook niet meer. Die de Heere vreest spreekt

zijn hart uit voor Hem. Hoor David maar in deze omgang met de Heere belijden: „Om Uws Naams wil, Heere, zo vergeef mijn ongerechtigheid, want die is groot." Daar zult u als een verloren mens de Heere niet meer los kunnen laten, omdat Hij u heeft aangegrepen.

Dan zult u Hem aan Zijn Woord mogen houden, omdat Hij u aan Zijn Woord gebonden heeft. Wanneer u zo de stukken voor Gods aangezicht op tafel leerde leggen, niets van uw kant meer verborgen houdt, zal daar dan de Heere geen geheimen openbaren. Hij zal niets verborgen houden voor Zijn volk wat tot hun zaligheid kan dienen. Daar zal Christus openbaar worden aan uw hart als de Borg en Zaligmaker. Hij zal de Leidsman zijn. De overste Leidsman en Voleinder des geloofs.

Wie zo deelt in het verbond, die leeft daar ook uit. Dan vreest U de Heere. Dan leeft u daar naar. Daarom eindigt Davids gebed niet. Uittredend uit zijn bidvertrek klinkt het nog in zijn hart: „Mijn ogen zijn gedurig op de Heere".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen