In gesprek met het gezin

Introductie

Een nieuwe rubriek in de Waarheidsvriend, zoals u constateert. Inderdaad. De uitbreiding, die ons blad de laatste tijd heeft ondergaan, brengt vanzelf ook een bredere informatie en bezinning met zich mee.

Om deze rubriek wat nader te introduceren: In Gesprek duidt reeds op het pastorale. De bedoeling is dan ook met name een pastorale rubriek. We willen graag bij u 'binnenkomen' om met u te spreken over de vele vragen en problemen, die zich vandaag voordoen in onze gezinnen. Dit met elkaar spreken over de problemen, waar onze gezinnen mee te kampen hebben, en met elkaar een rechte weg zoeken te vinden, is bepaald geen overbodigheid.

We hopen van harte menigeen, zowel ouders als kinderen van het gezin, met deze rubriek een helpende hand te kunnen bieden.

We houden ons aanbevolen voor vragen en opmerkingen van uw kant. Te zijner tijd zullen die dan in de rubriek verwerkt worden. Het is dus niet de bedoeling, dat u daarop meteen een rechtstreeks antwoord ontvangt.

Wilt u uw vragen richten aan één van de predikanten, die de zorg voor deze rubriek op zich hebben genomen? Deze zijn: ds. Kievit uit Gouda, ds. Van Nieuwpoort uit Nunspeet, ds. Bos uit Ameide, ds. Van Rennes uit Streefkerk en ds. Van de Hoef uit Papendrecht.

Ons Christelijk Gezin

We willen allereerst het terrein een klein beetje gaan verkennen. Wanneer we één van onze gezinnen binnenstappen, krijgen we te maken met een kleine samenlevingskern. Het is een kleine gemeenschap, waar men erg op elkaar aangewezen is en waar het van het hoogste belang is, dat men op de rechte wijze met elkaar samenleeft.

Op de rechte wijze. Hoe kan ons Christelijk gezin alleen op de rechte wijze functioneren? Het antwoord op deze vraag is: wanneer ons gezin niet alleen in naam, maar ook in waarheid een christelijk gezin is. Wanneer ons gezin zijn naam eer aandoet.

Wat is dan een echt christelijk gezin? Een gezin, waar de vreze Gods woont en deze het leven van ouders en kinderen heiligt. Een gezin, waar openheid is naar het Woord, naar het evangelie van Christus en waar ouders met hun kinderen hun leven daardoor laten bepalen. Een gezin, waar almeer en meer van die wondere vernieuwing in hart en leven plaats vindt door de Heilige Geest, met ook als gevolg, dat er een verstaan is van elkaar en een verantwoordelijkheid voor elkaar met in achtneming van de plaats, waar de Heere ons als ouders en kinderen heeft gesteld. Een christelijk gezin is een gezin, waar Christus in het middelpunt staat en waar Hij de dienst uitmaakt.

Ik hoor iemand al opmerken: U stelt het wel erg hoog. Een ander zegt: Is dat niet idealistisch? Kijk eens naar de practijk!

Mag ik u op mijn beurt vragen: Is de Heere ten aanzien van onze christelijke gezinnen met minder gediend dan met de erkenning en de hoogachting van Zijn Naam en Zijn Wet en Zijn Evangelie?

We hebben er niet van uit te gaan, wat wij van onze gezinnen weten te maken, wat voor mogelijkheden er bij ons zijn. Onze mogelijkheden en onze gewilligheden om een echt christelijk gezin te vormen? Die zijn nihil. Alles ligt aan onze kant averechts verkeerd. Wie van onze concrete situatie uit wil gaan, zakt al dieper en dieper weg. Wie zal zich aan zijn eigen haren uit het moeras van zonde en schuld, waar we ook met onze gezinnen midden in zitten, omhoog trekken?

Juist daar, waar we de Heere in Zijn rechten en eisen erkennen en er met ons gezin onder leren buigen, kan er maar één roep overblijven: dat is de roep naar de levende Christus. En Zijn komst en Zijn inwoning door Zijn Geest zijn het alleen, die ons gezin maakt tot een waarlijk christelijk gezin.

Ons Christelijk Gezin in de samenleving

Een samenleving bestaat uit gezinnen, zoals een lichaam uit cellen bestaat. Evenals nu een goed functioneren van de cellen van wezenlijke betekenis is voor het lichaam, is een goed functioneren van de gezinnen van fundamentele betekenis voor de samenleving. Dit is zonder meer een gegeven. Waar de cellen verzieken, verziekt het lichaam. Waar de gezinnen verzieken, verziekt de samenleving. Legt de maatschappij, waarin wij vandaag leven, daar niet een duidelijk getuigenis van af?

In grote lijnen geldt het, dat kerk, staat en maatschappij er practisch uitzien, zoals het er in de gezinnen uitziet. We mogen hierbij niet over het hoofd zien, dat er ook een massa-geest is, die van buiten af de gezinnen tracht te beïnvloeden. Veel strijd moet er gevoerd worden en veel wijsheid is er nodig om funeste invloeden tegen te gaan. Toch blijft het waar, dat niet de buitenwereld het gezinsleven bepaalt, maar het gezinsleven de buitenwereld. Immers de mensen van straks worden geboren en groeien op in de gezinnen van nu.

Het gezinsleven als de oorsprong van de samenleving is een scheppingswerk van de Heere. Nadat de Heere Adam geschapen had, heeft Hij hem Eva tot vrouw gegeven om zo een gezin te vormen. Aan deze gezinsvorming heeft de Heere de voortplanting en de onderhouding van het menselijk geslacht verbonden. 'Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u'.

Zo is naar Gods scheppingsordinantie de samenleving ontstaan uit de gezinnen. De komende generaties moeten, naar de wil van God, worden gevormd in de schoot van het gezin. Wat heeft dan het gezin zijn principiële, richtinggevende betekenis voor de gehele menselijke samenleving.

Hoe nodig is het, dit te verstaan in onze christelijke gezinnen en te leren leven bij de ordinantiën des Heeren.

Letten we nu op die samenleving, die de naam draagt van: Christelijke Gemeente. De christelijke gemeente is opgebouwd uit christelijke gezinnen. De Heere heeft haar in het leven geroepen, bouwt haar en onderhoudt haar via de gezinnen. Hij plant Zijn Naam voort door de geslachten heen. De kinderen uit onze christelijke gezinnen behoren krachtens het verbond vanaf hun geboorte reeds bij de christelijke gemeente. Dat wordt in de heilige doop bevestigd. Wat een weldaden, die de Heere belooft. Via de gezinnen wil Hij de gemeente bouwen. Wat brengt dit voor onze gezinnen een verantwoordelijkheid met zich mee. De worsteling met de geweldige beloften Gods in onze gezinnen, dat de gemeente ook uit ons gezin zal worden gebouwd.

Hoe het er met de christelijke gemeente bij staat? Bij de beantwoording daarvan dringt deze vraag zich naar voren: Hoe staat het er bij in onze Christelijke gezinnen? Is daar een leven uit en naar het Woord? Is er in onze gezinnen een hartelijke verbondenheid aan de instellingen des Heeren? 'Wie zijn weg wel aanstelt', ook in het gezin, 'zal Ik Mijn heil doen zien'. Maar als in onze gezinnen de vreze des Heeren vaak zo ver te zoeken is? Dat het ons benauwe met het oog op de gemeente en onszelf en het ons uitdrijve tot de Heere, pleitend op Zijn Woord en belofte.

Heere, getrouwe Verbondsgod, we zijn naar Uw Naam genoemd. We dragen de naam Christelijk. Heere Jezus Christus, bij ons is de beschaamdheid. Wie zijn we met ons gezin. Kom uit genade woning maken in ons gezin met Uw levendmakende en vernieuwende Geest en leid ons in Uw wegen.

Na deze inleiding en korte verkenning willen we graag een volgend maal (het is een 14-daagse rubriek) ingaan op de volgende vragen: Hoe kijken de ouders tegen hun kinderen aan en hoe de kinderen tegen hun ouders?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen