Tòch Paasfeest

Een Paaslied

Rondom het Paasfeest wordt er veel gezongen. Door de gemeente in Gods huis, de kinderen op zondagsschool, de jeugd op een Paasappèl, door het gezin thuis. Hebt u ook meegezongen? Weet u ... het is zo bijbels om te zingen op het Paasfeest. Christus is immers Overwinnaar geworden. Hij heeft de satan verslagen. Hij heeft de dood overwonnen. Als je iets van deze geweldige dingen gevoelt, dan ga je zingen. Je moet het toch kwijt, dat Jezus leeft!

Op de allereerste Paasdag in Jeruzalem is ook gezongen. Terwijl de avond is gevallen, klinkt een Paaslied op uit het huis, waar de discipelen bijeen zijn. Wanneer de Emmaüs-gangers binnenstormen om het grote nieuws van hun ontmoeting met Christus te vertellen, klinkt het hun al tegemoet: 'De Heére is waarlijk opgestaan en is van Simon gezien'. Dat is een lied. Vanuit het hart. Van hart tot hart. De uitgang van de avond juicht. Uit 11 monden wordt Koning Jezus geprezen. Halleluja!

Ondertussen zingen niet alleen de discipelen. De wereld zingt ook. Het Paaslied is eigenlijk een dissonant in het lied van de wereld. Gods Kerk zingt: de Heere is waarlijk opgestaan, en Jezus leeft. Nee, zingt de wereld: de mens is waarlijk opgestaan en God is dood. In duizend variaties wordt de heldhaftigheid van de mens bezongen. God wordt er toch zo door onteerd.

Wist u trouwens, dat u van nature, zoals u van u zelf bent, ook meezingt in dit lied van de wereld? Wist u, dat u zo geen Paasfeest kunt vieren? De grote Opperzangmeester, de Heilige Geest, moet u het Paaslied leren. Dat kan op veel manieren, zoals de Geest maar wil. Maar alle manieren hebben iets van de manier, waarop Petrus het Paaslied leerde zingen. Laten we dan maar eens op hem gaan letten.

De eerste — de laatste

Temidden van de gemeente hebben onlangs verschillende jongeren en ouderen belijdenis des geloofs afgelegd. Wat is dat een ontroerend moment in het leven. Zo'n ontroerend moment heeft ook Petrus meegemaakt. Toen hij belijdenis deed bij Caesarea Filippi. Uit het diepst van zijn ziel sprak hij toen: 'Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God'. Dat meende hij helemaal. 

En toch was Petrus er nog lang niet. Hij was er veel te veel van overtuigd, dat hij één van de belangrijkste, zo niet de belangrijkste discipel was. Hij vond zichzelf een prima lidmaat. Hij was de beste avondmaalsganger. Petrus ... hij was de eerste.

Totdat hij van de hoogte, waarop hij stond in de diepte van de afgrond valt. Nog maar zo kort na het avondmaal gaat Petrus Jezus verloochenen. Hoe is het mogelijk! Eén keer, twee keer, drie keer klinkt het uit zijn mond: Ik ken die Jezus niet. Ik zweer u. Hij vloekt het uit!

Is dat Petrus? Wie had dat van hem gedacht. Ben jij de eerste. Petrus? Ga jij maar eens helemaal achteraan staan. De eerste wordt de laatste. Petrus... de rotsman, wordt Simon... de zondige vijand van God.

En de haan kraait. Hoor je dat Simon? ! Het snijdt door zijn ziel. Zie je die blik van Jezus ook nog! De adem stokt in zijn keel. Het hart bonst. Simon hapt naar lucht. Naar buiten. .. de nacht in. En dan weent hij bitterlijk. Daar schreit een zondaar zijn berouw uit. Daar wordt Petrus de verloren zoon. Dat werkt de H. Geest. Daar wordt de eerste de laatste! in eigen oog.

En wij .. .? We deden belijdenis, gingen naar het avondmaal. Zijn wij soms ook de eerste? Een keurige man. Een kerkelijk meisje. Weet u wel, dat u ook de laatste moet worden? Hoe is uw dagelijks leven? Hoe vaak zwijgt u, waar u spreken moet? Op uw werk, in de klas, in het gezin? Wat deed u met Jezus in de vakantie? Gods Geest maakt ons van eersten laatsten. Zodat we eerlijk gaan bekennen in ons gebed: Heere, wie ben ik voor u, ik ben vol van kwaad, vergeef mij toch.

De laatste — de eerste

Tóch is het voor Petrus Paasfeest geworden. Door de onmogelijkheid heen. Toen Jezus op de stille Paasmorgen opstond, heeft Hij éérst Petrus opgezocht. Daar vindt Hij hem. De laatste wordt de eerste. Onbegrijpelijk. Tussen Jezus en Petrus bestaat een Paasgeheim. '... En is van Simon gezien.' Wat zal dat een ontmoeting geweest zijn. Petrus heeft de dood verdiend, maar de Koning van het leven raapt hem op, rukt hem als een brandhout uit het vuur, neemt hem in zijn armen en vergeeft hem alles, 't Wordt Paasfeest voor Petrus. Dat is genade. Tóch Paasfeest, ongedacht en onverwacht.

Gebeuren er nog wonderen? Nou en of. Elke dag gebeuren ze. Weet u wat het grootste wonder is? Dat God laatsten eersten maakt. Dat wonder wil God ook in uw leven voltrekken. Bent u de laatste geworden? Hebt u leren vragen: 'O God, wees mij arme zondaar genadig? ' Dan komt Jezus op u toe, met handen boordevol vergeving en verlossing. Door zijn Woord en Geest. Zie, hier ben Ik, zegt Hij. Ik ben uw heil alleen. Voor u, voor jou. Ik zet een streep door uw schuld, door uw verleden, 't Wordt feest... Paasfeest. Wonder van Gods genade. En is van Simon gezien ... en ook van mij.

Paas-vuur

In het oosten van ons land ontsteekt men omstreeks Pasen wel eens een Paasvuur. Een grote hoop takken wordt in brand gestoken. Tot in de wijde omtrek kleurt de hemel vuurrood.

Er is echter nog een ander Paas-vuur. Dat is het vuur, dat de H. Geest in het hart van Petrus heeft ontstoken. Zodat zijn tong in beweging komt. Het vuur, dat hem doet getuigen aan de andere discipelen, dat zijn Koning leeft en hém heeft opgezocht. Hoe zouden de andere discipelen anders weten, dat Jezus van Simon gezien is. Petrus getuigt. Dat werkt aanstekelijk. Ook de andere discipelen gaan getuigen, en zie, daar nemen reeds de Emmaüsgangers het over. De H. Geest neemt het Paasvuur mee naar Pinksteren en daar gaan meerderen getuigen ... 3000 ... de Geest draagt het Paasvuur tot aan de einden der aarde. Ik zeg het allen, dat Hij leeft. Hoort, verlorenen, bedroefden, zieken, eenzamen. Er is hoop voor hopelozen.

Is uw hart nog koud? Als een steen. Voel dan toch, dat de H. Geest u aanraakt met het vuxur van zijn Paasvreugde. Bent u al getuige van de Paas-Koning? Brandt er al een vlam van liefde voor Christus in uw hart, om Hem anderen aan te prijzen?

Wat is het nodig Christus te ontmoeten. Dan gaat het Paasvuur gloeien. Komt, luistert toe, gij God-gezinden .. Er zingt in mijn hart een lied, dat niet meer zwijgt. De H. Geest zingt het in mij en ik zing het mee. De Geest zingt nu en altijd. Ook dan, wanneer de avond over mijn leven valt. Het is het lied van Pasen: 'de Heere is waarlijk opgestaan en is van Simon gezien.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen