Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De heilsorde

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De heilsorde

Pastorale overwegingen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nog een keer willen we nadenken over wat we in de vorige artikelen noemden de heilsweg of keten des heils en wat we in de titel van dit artikel omschrijven met het woord heilsorde. In het voorgaande zijn we opmerkzaam geworden op de gevaren van het neonomianisme, dat de bevinding tussen Christus en de zondaar inschuift en van het methodisme, dat in bepaalde vormen althans het systeem beklemtoont.

We kwamen de vraag tegen: Moeten wij maar niet eenvoudig doen, wat de Bijbel zegt: Geloof alleenlijk? !

Nu is het echter net zo hard nodig te wijzen op een ander gevaar.

Antinomianisme

Dat is het gevaar van het antinomianisme. Volgens deze opvatting (aldus Bavinck, Geref. Dogmatiek, III, 603) wordt de toepassing des heils teruggebracht tot de verwerving des heils en daarmee vereenzelvigd. Christus heeft alles volbracht. Hij heeft niet slechts de gerechtigheid verworven, maar ook wedergeboorte en heiliging. Voor de mens blijft niets te doen over. Berouw, bekering, boete, gebed om vergeving, het doen van goede werken, het is alles onnodig, draagt een wettisch karakter en doet tekort aan de volmaaktheid der offerande van Christus. De mens behoeft alleen te geloven, d.i. tot het inzicht komen, dat hij gerechtvaardigd, wedergeboren, geheiligd is, dat hij volmaakt is in Christus. Bavinck wijst er dan op, dat het antinomianisme in 't algemeen nog een stap verder gaat en op zijn beurt ook de verwerving des heils weer terug brengt tot het besluit Gods. Christus heeft in feite dan niet de zaligheid verworven in een weg van verzoening door voldoening aan het recht Gods. Hij heeft ons enkel de eeuwige liefde Gods geopenbaard. Geloven is daarom niets anders dan de waan afleggen, dat God op ons toornt. Zonde bestaat alleen in die waan.

Wij kennen deze oude ketterij. Ze duikt telkens weer op, zij het in een nieuw pakje. Gaat zij niet vaak schuil achter een prediking, waarvan we nog wel eens zeggen moeten, dat ze niet afkeurenswaardig is in wat gezegd wordt, maar wel in wat wordt verzwegen. Het antinomianisme snijdt de 'bevinding' uit de prediking weg, laat geen ruimte voor het werk van de heilige Geest, mist de ontdekkende functie van de wet in de prediking en kweekt daarom een oppervlakkigheid in het geloof aan, die uiteindelijk met de werkelijkheid van het leven en ook met het ware zaligmakende geloof niets te maken heeft.

Objectief-subjectief

Nu moeten we inderdaad niet vergeten, dat het onderwerpelijke altijd vastzit aan het voorwerpelijke, de toepassing aan de verworving, het werk des Geestes aan het werk van Christus. In de prediking van de Christus der Schriften wordt de gemeente als een verbondsgemeente behandeld. Dat wil zeggen, dat we haar een Christus prediken, in Wiens kruisdood zij dood is voor de zonde, door Wiens opstanding zij gerechtvaardigd is voor God en met wiens hemelvaart zij voor eeuwig geborgen is. Maar deze aanbieding des heils aan heel de gemeente doet niets af van de noodzaak om op te roepen tot bekering en geloof. Christus heeft van Zichzelf gezegd: Ik ben de weg' (Joh. 14 : 6). Hij heeft ook van de weg tot het Koninkrijk Gods gezegd, dat zij smal is en dat er strijd aan verbonden is. Gaat in door de enge poort (Matth. 7 : 13w) Daarmee is de gang des geloofs aangeduid. Poort en weg zijn in feite beelden voor dezelfde zaak. Alleen wijst het eerste ons op het begin, het tweede op het vervolg. Trouwens hoe duidelijk spreekt ook Paulus in zijn brieven telkens over het persoonlijk, onderwerpelijk ingezet worden in de door hem gepredikte volheid van Christus. Denk alleen aan een woord als dat van Efese 1 : 13: In Welke ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie Uwer zaligheid, gehoord hebt; in Welke gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met de heilige Geest der belofte ...!’

Ziehier de trits: prediking vah het Evangelie Uwer zaligheid, horen van dat Evangelie, geloven van dat Evangelie, verzegeling met de heilige Geest in dat geloven.

Begin, groei, voltooiing

De Schrift spreekt op vele plaatsen duidelijk over het beginnend werk des Geestes in roeping en wedergeboorte (denk aan Johannes 3), over de groei van het geestelijk leven en het opwassen in de kennis van Christus (denk aan Efese 4 : 11 vv), over de rechtvaardiging door het geloof en het leven in heiligmaking (denk aan Rom. 5 en 6), over de verheerlijking en de voltooiing van het werk des Geestes (denk aan de vernieuwing des Geestes nu reeds op aarde, Rom. 8 : 2, 10; Ef. 3 : 16; 2 Cor. 3 : 18 en de voltooiing daarvan op de jongste dag, 1 Cor. 15 : 33, Fil. 3 : 21.)

Zonder dat de onderscheidingen tot scheidingen en stadia worden, die los van elkaar komen te staan, wordt dan toch de rijke inhoud van het geloof of liever gezegd de levende gang des geloofs nader ontvouwd. Wij behoeven de Schrift niet bevindelijk te maken. Ze is bevindelijk genoeg. Maar dan is het ook wel zaak, dat wij bij het gebruik van 'bevindelijke termen' ons zo dicht mogen aansluiten bij het woordgebruik van de heilige Schrift. Op dit punt is er nogal wat spraakverwarring. Het onderscheiden preken en spreken over de gang des Geestes in het hart van Gods kinderen dient, als het goed is, niet om ons in de war te brengen, maar juist om ons verder te helpen op de weg des geloofs. Daarin moeten wij de overste Leidsman en Voleinder des geloofs volgen. Let er maar eens op, hoe teer hij omgaat met de vrouw, die van achteren tot Hem komt en de zoom van Zijn kleed aanraakt (Luk. 8 : 43vv.) Deze vrouw heeft in haar zo rijk gezegend toevlucht nemen tot Christus zich bevreesd kunnen afvragen: heb ik het niet maar gestolen? Maar Christus verlost haar daarvan, door haar publiek te verzekeren: Dochter, wees welgemoed, uw geloof heeft u behouden; ga henen in vrede', (vs. 48).

De trits van Rom. 8

We eindigen met Rom. 8 : 30. In dat vers vinden we de orde des heils klaar omschreven. 'En die Hij tevoren verordineerd heeft, deze heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, deze heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, deze heeft Hij ook verheerlijkt’.

In dit woord wordt de gang van God met een zondaar in een bepaalde volgorde voorgesteld. Hoewel er geen blad aan dezelfde kastanjeboom eender is, toch is ieder blad van die boom als een kastanjeblad te herkennen. Geloof kan nooit bestaan zonder bekering. En boetvaardigheid en geloof gaan in het leven van Gods kind altijd hand in hand. Ook is er geen rechtvaardiging door het geloof zonder voorafgaande roeping.

Al met al reden genoeg om in de volgende artikelen, waarin wij de gang des Geestes in het hart en leven van de mens nader onder ogen willen zien, in volgorde te spreken over: in- en uitwendige roeping, kenmerken van wedergeboorte, boetvaardigheid of bekering, geloof, wezen en welwezen van het geloof, verzekering uit de vruchten, verachtering in de genade, dagelijkse bekering (heiliging) en tenslotte het leven uit de hoop. En al schrijvend en lezend over de gang des geloofs moge dan niet slechts ons inzicht in deze dingen verdiept worden. Hopelijk komen wij er ook hartelijk in mee en dient het alles tot onze geestelijke opbouw, opdat wij 'de waarheid betrachtende in liefde, alleszins zouden opwassen in Hem, Die het Hoofd is, namelijk Christus' (Ef. 4 : 15).

 

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 juli 1972

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

De heilsorde

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 juli 1972

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's