Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het onkruid tussen de tarwe III

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het onkruid tussen de tarwe III

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een andere gelijkenis heeft Hij hun voorgesteld, zeggende: het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een mens, die goed zaad zaaide in zijn akker. En als de mensen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide onkruid midden in de tarwe en ging weg .. . Matth. 13 : 24-30 Matth. 13 : 36-43

Het onkruid

De vijand kwam en zaaide onkruid midden in de tarwe; en het onkruid zijn de kinderen van de boze (vs. 25, 38). Jezus stelt vast wat onkruid is op de akker der wereld. Kinderen des bozen; d.w.z. mensen bij wie de beginselen van de Boze worden omgezet in vlees en bloed. Zij zijn met hart en ziel aan de duivel en zijn rijk verknocht en verkocht. Uit de vader de duivel. Het ergste is soms dat je het op het eerste gezicht niet eens altijd kunt zien wat onkruid is en wat tarwe. Er is veel onkruid dat op goede tarwe lijkt. Paulus heeft het over mensen die de gedaante van godzaligheid aannemen, terwijl ze haar kracht verloochenen.

Hun woorden ontlenen zij aan het evangelie, aan de Schrift. Maar ze vullen de woorden der Schrift met een andere inhoud. Ze spreken niet een mening des Geestes, maar dragen de geest van de tijd er in. Anderen zijn erg vroom in de ongunstige zin. Ze wonen voor een tijd in Abrahams tent, evenals Ismaël. Ze kunnen tranen schreien als Ezau en pleiten voor de armen als Judas. Ze dragen uiterlijk hetzelfde teken des Verbonds en zien er niet tegenop hun schennige hand met Jezus in dezelfde schotel te dopen. Met een uitgestreken gezicht durven zij nog vragen: 'Ben ik het Heere? ’

Zo wordt nog altijd de Goddelijke Zaaier op de voet gevolgd door een spookachtige gedaante, die in de nacht — let daar goed op — want de naam van de vijand is vorst der duisternis, uitgerekend op dezelfde akker zijn demonisch werk verricht. De nachtbraker heeft maar één doel; het werk van Christus verstoren. Jezus opent onze ogen voor de niet te onderschatten invloed van de macht der duisternis. De Boze kent zijn uur en beidt zijn tijd. Hij weet trouwens heel goed dat hij maar een kleine tijd heeft. De nacht is zijn tijd. Lijkt onze tijd niet veel op de nacht? Schaars is het licht van echte godsvrucht dat dient te schijnen over de wereldakker.

Weinigen zijn de kinderen des lichts. En vaak zijn ze lang niet zo voorzichtig, zo opmerkzaam en scherpzinnig als de kinderen der duisternis.

Waar is de Kerk die als een licht schijnt temidden van een krom en verdraaid geslacht? Het is wel naar het Woord dat tegen de wederkomst van Christus de lampen van de wijze maagden, de één na de ander uitdoven. Maar het is tevens een verzaken van de opdracht.

In de nacht van onze tijd is de Boze bijzonder actief en aggressief bezig. De goddelozen schieten uit de grond als onkruid en de werkers der ongerechtigheid bloeien. Onkruid, dat zijn de beginselen van Satan en zijn rijk. En die beginselen krijgen ook gestalte in de mensen die ze propageren en uitzaaien.

Enkele van die beginselen kunnen we gerust noemen.

Men wil het christendom tot een politieke ideologie maken, een maatschappelijk bindmiddel. We heffen overal het lied aan dat we toch allemaal kinderen van één Vader zijn, dat we allemaal maar één God dienen.

Welke God? Dat weet men zelf niet, dat moet de op gang komende dialoog tussen de wereldgodsdiensten maar uitmaken. Een ander voorbeeld. U zit in de kerk en in de prediking wordt de gemeente opgeroepen om de geesten te beproeven of zij uit God zijn. Maar de Boze strooit zijn zaad en zegt: 'wat heb je nou aan zo'n preek, je hoort niet eens hoe een mens bekeerd moet worden, het kon best wat bevindelijker’.

O, die nacht als de mensen slapen, de slaap van eigen vroomheid. Als ze indommelen bij bekende waarheden, die overigens de Waarheid Gods zijn, maar die hen volkomen koud en onbekeerd laten. Wat een zaaikansen geven wij de Boze. Daarom hetgeen ik u zeg, dat zeg Ik u allen: Waakt.

Tweeërlei reactie

Na verloop van tijd — de tekst zegt: toen de tarwe in de aar schoot en vrucht voortbracht — openbaarde zich ook het onkruid. Er brak dus een moment aan waarop je de echte van de wilde tarwe kon onderscheiden. De slaven van de landman constateerden dit feit met ontzetting en verontwaardiging. Wat een wild gras op de akker. Het was er mee bezaaid gewoon. Niet mooi meer. Zó erg was het, dat zij zich afvroegen: 'wat is er nu gezaaid, onkruid of tarwe? ’

’Heer’, zo luidt hun verbaasde vraag, hebt gij niet goed zaad in uw akker gezaaid? Dat weet u toch zeker! Ja wij we­ ten het ook wel, maar vanwaar al dit onkruid? ’

Zij weten het niet. De boer weet het wèl en hij wijst de schuldige aan. Er is boos opzet in het spel.

Vanwaar dit onkruid? Houdt u deze vraag wel eens bezig? Als het goed is moet dat wel. Altijd blijkt dat die duistere figuur geslopen is over Gods bezaaide akkers als de mensen sliepen. En dan komt er heel wat anders uit de grond dan verwacht mocht worden. Wij prediken de bekering en het geloof in Christus en als we soms de akker overzien dan is er wel een godsdienstige vorm, maar zo weinig wezenlijke droefheid naar God, die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt.

Verharding en verstarring, steunen op valse gronden. Ouderen verschuilen zich in onmachtstheorieën, jongeren duiken onder in onverschilligheid. De wereld roept, lokt en vindt gehoor. De Boze zaait de gedachte uit: je hebt de tijd nog wel. Hij zaait andere ideeën, moderne opvattingen en de mensen worden erdoor geimponeerd. Gods knechten zaaien goed zaad; maar de boze zaait ook. Hij zegt: Je broeder vergeven? Goed voor weke zielen. Vaders en moeders zaaien met Gods hulp in de harten van hun kinderen. Maar als ze groot worden komen ze met tegenargumenten. Want er is ook gezaaid op de scholen, in boek in krant en film.

Misschien hebben we wel geslapen en hebben we de zaak niet onder controle gehouden. Intussen sloop de vijand met zijn zaadbak over de akker van jonge harten.

Vanwaar dit onkruid? Ja er staat Gode zij dank ook nog tarwe op de wereldakker. Daar zorgt God voor. Voor kinderen die naar Jezus vragen, voor jongens en meisjes, die de Heere zoeken, voor ouderen die God vrezen uit een waarachtig hart. Gods werk gaat niet ten gronde. Maar er is o zo veel onkruid op de akker der wereld. Wat daaraan te doen?

 

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 augustus 1972

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's

Het onkruid tussen de tarwe III

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 augustus 1972

De Waarheidsvriend | 8 Pagina's