De Koning uitgebannen

Mede door mijn verhuizing naar Vlaardingen is het me niet mogelijk een wat uitvoeriger artikel te schrijven met mijn visie op de huidige situatie met betrekking tot de Gereformeerde Gezindheid. Aan de hand van de door u mij aangegeven leidraad zou ik het volgende willen opmerken.

1. De kerkelijke verdeeldheid wordt door mij beoordeeld als een gevolg van het niet onvoorwaardelijk buigen onder het gezag van Gods Woord met al de daarin ons voorgestelde waarheden. De ware kerk is te kennen aan de zuivere bediening van Woord en Sacramenten en de handhaving van de kerkelijke tucht.

2. De eenheid van hen die door het ware geloof deze waarheden belijden is een geestelijke eenheid. De consequentie daarvan moet zijn de gemeenschap der heiligen, die zich openbaart in het leven in één kerkverband met kerken van hetzelfde belijden.

3. De Afscheiding van 1834 hebben wij niet critisch te bezien, maar als een werk uit God. Psalm 2 zegt: 'Ik heb toch Mijn Koning gezalfd over Sion, de berg Mijner heiligheid'. De Koning der kerk is met het reglement van Koning Willem I uit de Hervormde Kerk gebannen. En waar de Koning uitgebannen is, daar volgen vanzelf de onderdanen, want als levende lidmaten der Kerk hebben zij een ware levende gemeenschap aan Christus als het Hoofd.

Verder blijven er gebreken in de kerk op aarde, want een volmaakte kerkstaat is hier niet te vinden, maar de eenheid in de leer bindt samen. Dat mogen ook wij gedurig ervaren. Wij betreuren de afscheiding van de Hervormde Kerk ten zeerste en zien die als een oordeel Gods over ons land, maar verlangen niet naar de Hervormde Kerk terug, zoals die zich nu openbaart.

Er wordt nogal eens gewezen op een repeterende breuk. Allereerst vergeet men daarbij de verwarring die er in de Hervormde Kerk op heden heerst bij de eenheid, die men dan wil bewaren. Ook verliest men uit het oog, dat de ware kerk altijd weer in het verval wegzinkt (deformatie) en daaruit opkomt (reformatie). Dit zal doorgaan tot het einde toe.

4. Pluriformiteit erkennen wij, voorzover we geloven dat de Heere in verschillende kerkformaties Zijn volk heeft. Dat geldt dus het wezen der kerk. Wat de openbaring der kerk betreft, mag er van geen verschil in leer sprake zijn, zoals men dat verschil wil vervagen tot een verschil in visie op bepaalde punten van gemeenschappelijk belijden. Waar men met dat verschil van visie terechtkomt, heeft de praktijk duidelijk bewezen. Bij het verschil in visie komt meest de eer van God in het geding en wordt aan de mens ook nog eer toegekend voor het werk der zaligheid.

Alleen op de grondslag van een leer, waarin God op het hoogst verheerlijkt en de mens op het diepst vernederd wordt, hebben we samen de eenheid van de kerk te zoeken en in de bres te staan van Jeruzalems muren.

Korter en zakelijker kan ik mijn visie op de huidige situatie met betrekking tot de Gereformeerde Gezindheid niet onder het oog brengen. Als we ten volle overtuigd zijn van ons standpunt hierin en daar zonder omhalen vooruit willen komen, dan hebben we daar niet meer woorden voor nodig. Ik moge nog verwijzen naar de artikelen 27 tot en met 32 van onze Nederlandse Geloofsbelijdenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen