Krachtig in de Heere

Om te leven hebben wij kracht nodig. Krachteloosheid kan funeste gevolgen hebben. Wegens zwakte kan een mens zelfs sterven. Daarom moet tegenwicht geboden worden tegen allerlei schadelijke bacteriën, die het lichaam willen verwoesten. Zij mogen klein, zelfs onzichtbaar zijn, intussen laten zij hun verderfelijke invloed gelden, het zijn onze'vijanden.

Ons geestelijk leven moet óók naar behoren kunnen functioneren. Ook hier heeft krachteloosheid zeer nadelige gevolgen. Daarom vermaant Paulus: 'Voorts mijn broeders, wordt krachtig in de Heere!' Het woordje 'voorts' moeten wij niet zozeer beschouwen als een afsluiting van z'n betoog. Wél gaat de apostel z'n gevangenisbrief aan de Efeziërs beëindigen, maar het woord, dat hij hier in het oorspronkelijke gebruikt kunnen wij béter vertalen met: voor het overige. En dat mogen wij óók temporeel nemen, dus op de tijd laten slaan. Bedoeld wordt de tijd, die nog volgt tot de wederkomst van Christus. In die tijd moeten wij onze houding bepalen. Daarvoor hebben wij goddelijke kracht nodig. Met eigen kracht is het in de geestelijke strijd niets gedaan. Wij moeten bekrachtigd worden door Hém, Die alle macht heeft, in hemel en op aarde. Want, er komt een verschrikkelijke tijd. Paulus spreekt in vers 15 van 'dé boze dag'. Naarmate de wederkomst van Christus nadert zullen legio's vijanden op komen zetten om het werk des Heeren op aarde te vernietigen. En wat behelst Zijn werk? Het vergaderen van Zijn gemeente rondom Woord en Sacrament. Het roepen van zon-'^^ren uit de gevangenis der zonde tot de vrijheid in Christus. Die gevangenis is veel vreselijker dan de gevangenis waarin Pau-Jus zich thans bevindt. Hij is wel door vier inuren ingesloten maar geestelijk is mj vrij. God had de banden van S|atan verbroken. Hij weet echter hoe satan toch voortdurend met anderen bezig is om hen te binden om hun geestelijk leven te doen verstikken. Wie ontkomt daaraan? Die krachtig in de Heere' is, die mag delen in oe sterkte Zijner macht. Dan oefent Christus macht over ons leven en daar kan de uuivel niet tegenop. De kracht van Christus werkt wat uit, laat haar invloed gelden. Zij houdt Gods volk in stand.

I^e apostel gebruikt hier de passieve vorm, ™J spreekt van krachtig worden in de Weere. Daarmee wil hij onze diepe afhan­ kelijkheid tot uitdrukking brengen. Maar afhankelijkheid is niet hetzelfde als pure lijdelijkheid. Paulus zegt niet: wacht af of u bekrachtigd wordt, maar: Doet aan de gehele wapenrusting Gods. Hij wijst de weg waarop de krachtverlening plaats heeft. Van de Heere worden ons dus wapenen voor de strijd aangeboden. Paulus neemt ons mee naar het wapenhuis van God. Die daar zijn moeten alle gebruikt worden. Denk er aan, wil hij zeggen, dat u er niet één achterwege laat, want u hebt ze alle beslist nodig. Want, we hebben met geen geringe tegenstander te doen. Onderschat u hem niet. U hebt te doen met de duivel en zijn listige omleidingen. Hij gebruikt allerlei omwegen, sluipwegen, trucs om z'n doel te bereiken. Een gecamoufleerde vijand is des te gevaarlijker. Daarom • beginnen we met menselijke wapens en berekeningen niets tegen hem.

Toen David de reus Goliath versloeg, deed hij dat niet in de wapenrusting van Saul. Hij ging — naar het scheen — ongewapend de strijd in. Intussen droeg hij het machtigste wapen: Ik kom tot u in de Naam van de Heere der heirscharen. En dan mocht de gestalte van Goliath de ruimte tussen hemel en aarde vullen, David liet zich daardoor niet van de kook brengen. Hij hield wél terdege rekening met hem, maar koos andere wapens.

Ook wij worden gewaarschuwd de duivel niet te onderschatten. Wij leven in een tijd, waarin over de duivel weinig gesproken wordt. Voor véél mensen bestaat hij in feite niet. Dat vindt hij fijn, want zó kan hij uitstekend z'n slag slaan. Een misdadiger, die niet opgemerkt wordt, heeft des te méér de handen vrij. Des te stiller het is en hoe minder zicht, des te méér kansen er geboden worden voor ongerechtige dingen. In een slapende kerk is een wakkere duivel en hij benut zijn kansen.

Paulus had hem (door Gods genade) dóór: 'Zijn listen zijn ons niet onbekend', schrijft hij ergens. Vandaar, dat satan zo op hem verbeten was en hem de gevangenis ingewerkt had. Waar men hem in de gaten krijgt, wordt hij feller dan ooit. Waar men , z'n invloed niet onderkent, kan hij héél lief doen, ja zich vertonen als een engel des lichts.

Is de duivel momenteel zo óók niet in de kerk bezig? Wij horen steeds méér geluiden over: sociale gerechtigheid, mede-menselijkheid, humaniteit. Zijn dat geen goede dingen? Zéér zeker! Maar nu laat de boze het Evangelie van Christus hier in opgaan. De ware boodschap van de verzoening in het bloed van Christus wordt er door verkracht. En daar is het de duivel om te doen. Over het bloed van de Zoon van God en z'n reinigende kracht mag niet meer gesproken worden. Want, daardoor komt er.de verborgen omgang met God, een groot geheimenis. En satan is het er juist om te doen dat we van God vervreemd en eeuwig gescheiden blijven. Elke vertikale verbindingslijn wil hij doorsnijden. Er mag géén contact zijn tussen hemel en aarde. De hemel moet trouwens helemaal uit het gezichtsveld raken. De hemel moet als iets onwerkelijks, als een vrome wensdroom, een projectie beschouwd worden. Het woord hemel moet de mensen steeds vreemder in de oren klinken, het moet eigenlijk uit het woordenboek""geschrapt. Bij hoeveel jonge mensen is dit trouwens al geschied, ook wel bij predikanten en leidinggevende figuren in de kerk. In kerk en theologie gaat het bij zéér velen uitsluitend om déze wereld en dit leven. Een ander leven verwacht men niet meer. Het gaat om het hier en nu. Daar worden ook wel schone (bijbelse) woorden voor gebruikt, maar méér dan een aardse horizon heeft men niet. 'Ik wil op aard gelukkig wezen', is het devies. En zo wordt de ware gemeente van Christus in groot gevaar gebracht. Zien we het? Eenmaal had Simson de vleiende Delila óók niet door, maar hij heeft dit duur moeten betalen.

De boze heeft echter nog méér listige omleidingen. Waar het Woord wél recht verkondigd wordt, gebruikt hij andere methoden. Daar laat hij de ware belijders zich zowat doodvechten om formele dingen, uitwendigheden, futiliteiten. Dan is de één voor de ander nog niet orthodox genoeg. Hoevele afscheidingen en splitsingen zijn

er in de loop der tijden niet gekomen? De Gereformeerde gezindte ligt in stukken uiteen. Wie krijgt de scherven bij elkaar?

Zo is de vijand enerzijds op een valse éénheid uit en anderzijds op de versplintering van de ware gemeente van Christus. Zullen wij in déze bedeling daar nooit bovenuit komen? Of ... zal straks de anti-christ de fronten glashelder maken? Wie zal dan standhouden?

'Voorts mijn broeders, wordt krachtig in de Heere!'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen