De leer der Mormonen

r is een tijd geweest, dat men bij het oord Mormoon onmiddellijk dacht aan olygamie (veelwijverij). Inderdaad is de olygamie door de Mormonen sterk beefend en schat men bijv. het aantal vrouen, dat Joseph Smith gehad heeft op 15 ot 30. Joseph Smith's opvolger Brigham oung noemde veelwijverij één van de este leringen, die ooit aan een volk gegeen werden (hij had 28 vrouwen van wie ij zijn dood nog 17 in leven waren, en 56 inderen). Ook verschillende presidenten an de Mormonen-kerk hebben het als een entraal leerstuk verkondigd.

Joseph Smith stuitte met zijn polygamie op heftig verzet van zijn eerste vrouw Emma. Hij verdedigde zich echter tegenover haar met een beroep op een bizondere openbaring van Godswege aan hem, waarin God tot hem zei: 'Laat Mijn dienstmaagd Emma Smith allen ontvangen, die aan Mijn dienstknecht Joseph gegeven zijn en die in 'Mijn ogen deugdzaam en rein zijn, en indien zij zich niet aan dit gebod wil onderwerpen zal zij worden verdelgd' (Leer en Verbonden). Emma heeft zich echter nooit helemaal bij de veelwijverij van haar man neergelegd.

e polygamie is eerst in 1890 officieel door e kerk der Mormonen afgeschaft bij monde van een verklaring van haar president Woodruff, echter méér omdat de landswetten het verboden, dan om principiële redenen. Eén van de Mormoonse brochures vermeldt, dat nooit meer dan drie procent van de gezinnen van hun kerk meer voudig gehuwd is geweest. Dat is drie procent teveel! Wèl moeten we zeggen, dat het zedelijke leven bij de Mormonen zeer hoog staat. Het' meervoudig huwelijk is geen zonde tegen het zevende gebod geweest, zeggen de Mormonen, maar ingevoerd omdat het getal der Mormonen destijds zo klein was en men door vijanden dreigde uitgeroeid te worden. Het is uit de nood geboren.

Huwelijk voor eeuwig

Volgens de Mormoonse leer geldt het huwelijk voor eeuwig. Het 'huwelijk voor eeuwig' is zelfs één van de fundamentele leerstellingen van het Mormonisme. Wat houdt dit in? Dit, dat elk huwelijk, dat hier op aarde in een Mormonen tempel wordt gesloten, later wordt voortgezet in de hemel. Iedere gelovige Mormoonse man en vrouw verlangt namelijk, dat hun huwelijk nóg een keer wordt bevestigd; de eerste huwelijksbevestiging is op het stadhuis; de tweede huwelijksbevestiging (die ook vele jaren later kan plaats vinden) in één' van hun tempels. Deze tweede huwelijksbevestiging dient te geschieden door daartoe geordende priesters en op grond daarvan geldt het huwelijk 'voor alle eeuwigheid'. Zodra een echtpaar tot de kerk is toegetreden dient het verlangend uit te zien naar de tijd waarop zo'n huwelijk, het zgn. tempelhuwelijk, in één van de vijftien Mormonentempels kan worden voltrokken. Op z'n minst betekent dit, dat dus ook de meervoudige huwelijken van Joseph Smith en de zijnen tot in eeuwigheid geldig zijn en in de hemel worden voortgezet.

Is het waar, dat deze leer van het eeuwige huwelijk zelfs zó fundamenteel is, dat de ongehuwde staat als een mindere staat wordt gezien dan de gehuwde? Ds. Spier •maakt in zijn meer aangehaald boekje melding van het feit, dat de Mormonen de mogelijkheid hebben voor bijv. alleenstaande vrouwen om een huwelijk te sluiten alleen voor de eeuwigheid met een man, die reeds overleden is. Is hij gehuwd geweest en leeft zijn weduwe nog, dan moet dat natuurlijk geschieden met haar toestemming, omdat ze dan in de eeuwigheid haar man met die andere vrouw moet delen. In de heilige boeken van de Mormonen en in hun huidige literatuur heb ik echter niets van zo'n huwelijk kunnen vinden.

Dodendoop

Iets wat zeer veel in de Mormonentempels plaats vindt en dat diep in hét leven van de Mormonenkerk ingrijpt is de zgn. dodendoop. Dat houdt in, dat een gelovige Mormoon zich kan laten dopen ten gunste van zijn gestorven voorouders, hoé lang geleden die voorouders ook leefden. Op deze wijze kan een Mormoon tot een zekere graad meewerken in het grote plan der verlossing. Om dit geweldige werk voor de doden op een verantwoorde wijze te kunnen verrichten is het nodig, dat zoveel mogelijk volledige geslachtsregisters worden opgesteld. Fantastisch zijn de inspanningen van de Mormonen op dit gebied. Met de meeste moderne methoden wordt de stamboom nagegaan, worden registers opgesteld, ja worden zelfs hele volkeren in kaart gebracht. De bibliotheek van de geslachtsregisters, die de Mormonen hebben aangelegd, bevat een aantal gegevens op micro-filmrollen, ondergebracht in onderaardse bunkers in het gebergte rond Salt Lake City, die als ze in druk gebracht zouden worden naar schatting drie miljoen boeken van elk driehonderd bladzijden zou omvatten. Voor miljarden mensen, die nooit van Gods plan ter zaligheid gehoord kunnen hebben, is er zo toch hoop. Niet alleen reizen de Mormonenpredikers de wereld rond om alom het evangelie te verkondigen en hen die geloven te dopen, maar 'de de heiligen stromen ook naar hun tempels om hun doden uit de macht van de satan te verlossen. Zij verrichten een groot en machtig werk voor hef mensdom dat in de voorbijgegane eeuwen op aarde heeft geleefd.' Zo werd alleen al in 1967 voor meer dan 4V2 miljoen mensen gedoopt.

De dodendoop is niet iets geheel nieuws in de geschiedenis. Met een beroep op 1 Kor. 15, 29 is deze meer geschied, zij het lang niet in die mate als en op de wijze van de Mormonen. Paulus schrijft in 1 Kor. 15, 29: 'Anders wat zullen zij doen, die voor de doden' gedoopt worden? Waarom worden zij voor de doden ook gedoopt? ' Een gangbare verklaring voor deze moeilijke tekst is wel, dat Paulus hier zinspeelt op een gebruik dat in zijn dagen oorkwam bij de gnostieken, die bij het

graf van een dode doopten terwijl ze niet geloofden in de opstanding van 't lichaam. Paulus zou dan de inkonsekwentie van dit handelen willen laten zien in verbanii met zijn betoog over de opstanding der doden zonder nader op dit verfoeilijke gebruik van de dodendoop in te gaan. Het is duidelijk, dat we verder nergens in de Schrift over de dodendoop lezen, zéker niet in die zin zoals het zijn toepassing heeft gevonden bij de Mormonen.

Evangelieprediking aan de doden

Twee andere moeilijk te verklaren teksten spelen bij de Mormonen een grote rol, beide uit de Petrus-brieven. In 1 Pt. 3, 19 staat te lezen: 'In welke Hij (Christus) ook, heengegaan zijnde, de geesten die in de gevangenis zijn, gepredikt heeft.' In Pt. 4, 6: 'Daartoe is ook de doden het evangelie verkondigd worden, opdat zij wel zouden geoordeeld worden naar de mens in het vlees, maar leven zouden naar God in de geest.' Volgens de Mormoonse leer betekenen-deze woorden, dat Jezus na Zijn kruissiging in het dodenrijk geweest is om daar het evangelie te prediken aan de miljoenen, die nooit van Hem hebben kunnen horen, opdat ze zich alsnog zouden bekeren. Zulk een mogelijkheid tot bekering is er nu nóg voor de doden. Volgens de goddelijke wet zullen de mensen 'naar hun werken' geoordeeld worden en dat betekent beslist niet, volgens het Mormonisme voor eeuwig. Wat is dat voor rechter, die alle misdadigers dezelfde (eeuwige) straf zou toemeten? Wie zijn straf heeft uitgezeten en de mogelijkheid tot bekering heeft aangegrepen wordt alsnog zalig.

Is er dan geen eeuwige straf? Jazeker! Maar het woordje eeuwig is alle eeuwen door verkeerd uitgelegd. Het wil alleen maar zeggen: de straf die opgelegd is door God die de Euwige is. God zal zich eeuwig aan Zijn straffen houden, maar dan in die zin, dat die eeuwige straf voor de één een uur kan duren, voor de ander een week, een jaar, een eeuw enz. Sommigen zullen met weinge, sommigen met vele slagen geslagen worden. (Lk 12, 47-48) Dr. Bolkestein schrijft in zijn verklaring van de Petrus-brieven (ik geef met eigen woorden weer): We mogen niet a priori uitgaan van de veronderstelling, dat het in beide bovengenoemde teksten gaat over dezelfde zaak. Dan verklaren we de ene moeilijke tekst met de andere. De prediking van Christus in het dodenrijk wil alleen zeggen, dat Hij Zijn overwinning uitroept tot in het dodenrijk toe, geen late mogelijkheid tot bekering. Christus proclameert Zijn alles-omvattende macht en heerschappij. Nergens in de Schrift wordt gesproken van de mogelijkheid van bekering na dit leven.

Calvijn denkt bij dit vers aan de rechtvaardigen uit het Oude Verbond, speciaal de tijdgenoten van Noach, die Christus overwinning horen.

En de evangelie-verkondiging aan de doden in 1 Pt. 4, 6 dan? Petrus bedoelt hier niet mensen die al gestorven waren toen ze het evangelie hoorden verkondigen, maar mensen die het evangelie hebben gehoord tijdens hun leven en ten tijde van het schrijven van Petrus waren gestorven.

Bizondere Openbaring

Het zou veel juister zijn als de Morrnonen eerlijk zouden toegeven, dat hun dopen voor de doden in de allereerste plaats teruggaat op .de bizondere openbaring van God aan Joseph Smith, waarvan we lezen in Leer en Verbonden: 'Maar Ik gebied Mijn heiligen Mij een huis (d.i. de tempel) te bouwen. Want voorwaar zeg Ik u, dat uw dopen voor uw doden Mij niet aannemelijk kan zijn, nadat gij voldoende tijd hebt gehad om Mij een huis te bouwen waarin de verordening van het dopen voor de doden behoort te worden bediend, en met welk doel deze verordening reeds werd ingesteld voor de grondlegging der wereld.' En wie in die openbaring niet gelooft, zal de dodendoop verwerpen.

apenveld

H. Veldhuizen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen