Asa — de goede koning

Van de koningen geven de kronieken uitvoeriger beschrijving dan de boeken der koningen. De kronieken zijn schone bijbelboeken. Asa was de zoon van Abia, wiens hart niet volkomen was met den Heere, zijn God en die wandelde in de zonden van zijn vader Rehabeam. Asa's moeder heette Maacha, die eveneens de afgoden nawandelde. Wat heeft de bloeitijd van Juda's godsdienst maar kort geduurd. Reeds onder Salomo en onder diens zoon en kleinzoon taande de Godsdienst van Juda. Des te merkwaardiger, dat onder de achterkleinzoon van Salomo, Asa, er een andere wind ging waaien! Van zijn ouders' had Asa dat niet geleerd. Hoewel Abia een schone rede hield voor Jerobeam en zijn volk, waarin hij er zich op liet voorstaan, dat Juda de rechte godsdienst bewaard had en hoewel God aan Abia een overwinning op Jerobeam liet behalen, was toch ook het land van Juda vol afgoderij. In het eigen paleis, waar Asa was opgegroeid, had zijn moeder een afgrijselijke afgod.

Wat is het geweest, dat Asa brak met de halfslachtigheid van zijn vader en met de afgoderij van zijn moeder? Voorzeker Gods genade, die soms kinderen verwekt uit gemengde huwelijken, of zelfs uit heidense gezinnen, die toch in oprechtheid den Heere gaan dienen. Als een flonkerende ster aan donkere hemel behoort Asa tot de goede koningen. Een en veertig jaar is hij koning geweest over Juda.

Er is ook een menselijk aanwijsbare reden geweest voor Asa's godsvrucht. Onder Jerobeam zijn al de priesters en levieten uitgedreven uit het noordelijk rijk, die allen him toevlucht gezocht hebben in Juda. Hoewel zij de afgoderij in Juda niet hebben kunnen keren, is ei: toch een invloed van hen uitgegaan, die op de jonge prins een diepe indruk moet hebben gemaakt. Daar zijn ook nog profeten geweest, als Iddo en Hanani. Gelukkig wie de lering van de prieters ter harte neemt, wie naar het woord der profeten hoort! Wel is Asa toornig geweest op Hanani over diens bestraffing vanwege een bondgenootschap met Benhadad van Syrië. Dat heeft Asa de laatste jaren van zijn leven een ernstige ziekte aan zijn voeten bezorgd, waaraan hij ook gestorven is. In die krankheid zocht hij den Heere niet, maar de medicijnmeesters. Ook Asa's godsvrucht is maar ten dele geweest! Toch overtrof bij hem het goede verre het kwade, zodat de tekst zegt, dat hij deed dat goed en recht was in de ogen des Heeren, zijns Gods. Uit deze vorst is de vrome Josafat gebo­ren!

Hoort nu wat Asa onder andere gedaan heeft.

Wij vinden hier dooréén de zegen van zijn godsvrucht en het betrekkelijke van zijn godsvrucht. Hij nam weg de altaren van de vreemden, ook de hoogten en de beelden. Dat was geen geringe zaak. Asa moest daarmee ingaan tegen de wil van het volk, dat niet naar een reformatie vroeg, dat ook de afgoderij niet moede was. Hij beval Juda, dat het de God zijner vaderen zou zoeken, dat het de wet zou houden. Een vorst kan veel doen. Het is zijn recht, het goede te gebieden, het kwade te verbieden. Asa ging er ook zelf in voor. Hij roeide de afgoderij in zijn ouderlijk huis uit, deed de lelijke afgod weg, en ontzag zich niet zijn eigen moeder af te zetten als koningin-moeder. In die dagen had een koningin-moeder nog vérstrekkende macht. U ziet dat aan Atthalia. Asa ontnam zijn moeder alle koninklijke privileges en herstelde, zijn moeder ten spijt, in zijn eigen huis de dienst des Heeren. Maacha schijnt zich aan de wil van haar zoon onderworpen te hebben, dat zij met de andere afgodendienaars niet gedood werd.

Dit alles nu was goed en recht in de ogen des Heeren. Het was ook goed en recht in de ogen van het volk, want dat kreeg Asa lief. Het volk kwam op drift voor de goede zaak en kreeg de koning Asa lief. Het zag, dat God met Asa was en dat God den koning zegende. Het land was stil. Geen oorlog kwelde het land. Als dan toch de Moren tegen Asa optrokken met een groot leger, plaagde de Heere de Moren, zodat zij verschrikt gevloden zijn. Een krachtig en prachtig gebed had toen Asa gedaan: 'Heere, het is niets bij U te helpen, hetzij den krachtige, hetzij den krachteloze'. En wederom was het land stil. De muren van het land waren gerechtigheid en zijn voorschansen heil. De steden werden versterkt, zodat allerwege de bloei van het land toenam.

Daar zit een ernstige prediking in voor ons volk. Is dit goed in Gods ogen, als zo God verlaten wordt door overheid en onderdaan? Is dit goed in Gods ogen, als zo Gods wetten ondergraven en aan de kant gezet worden? Men hore toch de prediking van deze koning Asa: 'Zoekt den God Uwer vaderen en doet de wet en het gebod!'

Daar ging een roep uit van Asa's Godsvrucht tot in het buitenland. Was in Abia's dagen Juda het asyl voor de vanuit Israël verbannen priesters en levieten, in Asa's dagen kwamen menigten van mensen uit Efraïm, en Manasse over tot Juda, omdat zij zagen dat God met Asa was. Prachtige geschiedenis! De vromen uit het noordelijk land dan vestigden zich in Juda, om God daar te kunnen dienen naar hun lust. Dat was nog iets anders dan een immigratie om werk of om betere verdiensten. En het land was stil en God was met hen. Dit doet ons denken aan de Hugenoten, die eertijds in ons land immigreerden. Het doet ons denken aan de Pilgrim-fathers, die uit Engeland weken naar Holland en daarna naar Amerika om des geloofs wil. Zij legden de grondslag voor de Verenigde Staten 1620.

Wat Asa deed was goed en recht in de ogen des Heeren. 't Was ook goed in de ogen van het volk, zodat het volk besloot om een verbond te maken met den Heere, hunner vaderen God, om Hem te zoeken met hun ganse hart. Wat zij ook deden onder ede. En het hele volk was blij over deze eed! Aangrijpend: een volk, dat weer een verbond gaat maken met God! Asa's dagen roepen luide tot het volk van vandaag: 'Zoekt den Heere — komt met Hem in een verbond'. Waar vindt ge het dorp, de stad, waar het volk onder ede besluit God te dienen, naar Zijn Woord, naar Zijn wet. Asa's God, de naam Heere, betekent God in Christus. Wij dienen een grote God, een rijke Zaligmaker, met Wien men in een verbond mag komen, kan komen. Zijn naam betekent: 'God met ons!' Maar dat verbond moet er zijn. De afgoden moeten weg. Zijn dienst moet er zijn. Zijn geboden moeten er zijn.

Asa's verbond met Benhadad van Syrië, Asa's toorn tegen de profeet Hanani (Asa heeft Hanani's voeten in de stok gesloten en hij werd zelf toen aan zijn voeten geslagen!), Asa's hulp zoeken bij de geneesmeesters in plaats van bij zijn God, dit alles bewijst, dat Asa's godsvrucht ten dele was, en toch nam God zijn verbond aan. Zelfs door zwakheid in het geloof heen, was dit Gods oordeel over Asa: 'Hij deed wat goed en recht was in de ogen des Heeren, zijns Gods'. Zodat wij maar zeggen willen: Wie, hoe gebrekvol ook. Hem dienen zullen met hun ganse hart, zullen goed en recht zijn in Zijn ogen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen