Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christelijke levensstijl

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christelijke levensstijl

Pastorale overwegingen

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

2

Na enkele inleidende opmerkingen willen wij enige zaken die een christelijke levensstijl aangaan in concrete punten, dus praktisch benaderen.

Zondagsviering

Tot de christelijke levensstijl behoort een goede zondagsviering. De rustdag is een rijk en heerlijk geschenk van God. Hij behoort nog tot de goddelijke gaven van vóór de zondeval. Na de schepping wilde God, dat het schepsel, dat naar Zijn beeld geschapen was. Hem zou navolgen, óók in het houden van de rustdag. Die rustdag heeft als doel zich speciaal te concentreren op de gemeenschap met God en de dingen der eeuwigheid. De zondag is een vóóroefening van de eeuwige Sabbath. Vandaar, dat wij spreken van godsdienstoefeningen. Wat kunnen we op het gebied van oefening en volharding veel leren van mensen uit de sportwereld. Als er een grote wedstrijd gehouden moet worden, gaat men maandenlang tevoren trainen, onvermoeid. Véél dingen, die schadelijk zijn voor de gezondheid (zoals roken en drinken van alcohol) worden ontzegd, om het lichaam zo gezond en fit mogelijk te houden. De apostel Paulus was dit ook niet onbekend, getuige het feit, dat hij meer dan eens beelden gebruikt, ontleend aan de sportwereld (zie 1 Cor. 9 : 2; Tim. 4 e.a.). Nu begrijpen we ook waarom hij tegen Timotheüs zegt: Oefen u tot godzaligheid'. Daar hebben we een heel leven voor nodig. Moeten we dan niet alle middelen aangrijpen ona intenser aan de dienst des Heeren verbonden te raken ? De gemeente van Christus moet voorbereid worden voor haar grote toekomst. Daarvoor leeft zij bij Woord en sacrament. Daarvoor beoefent zij de dienst der gebeden en laat zij in haar dagelijkse wandel zien waar haar leven op gericht is. Niet zonder bedoeling heeft Calvijn in zijn Institutie een hoofdstuk gewijd aan de overdenking van het toekomende leven. Een gelovige dient te leven: ub specie aeternitatis (= in het licht der eeuwigheid). Dan zal de zondag een bijzonder welkom geschenk zijn. Dan wordt het ook geen probleem hoe deze dag doorgebracht moet worden. Dan zal het klokgelui, dat aankondigt, dat de gemeente samenkomt in Gods huis, ons lieflijk in de oren klinken. En we stemmen met de dichter in als hij zegt: Hoe lieflijk zijn Uwe woningen, o Heere der heirscharen'. Wat gebeurt er in Gods huis ? Daar openbaart God zich, door Woord en Geest. Daar leggen we ook onze noden en zorgen voor Hem neer. Dat mag thuis ook (in de binnenkamer), maar 's zondags geschiedt dit temidden van de gemeenschap der heiligen. Er vindt een gezamenlijk aanroepen van de Naam des Heeren plaats.

Als het goed is wordt er 's zondags in Gods huis geestelijk geademd. Uitgeademd worden onze gebeden, ingeademd het Woord Gods met z'n rijke beloften. Zo kan er af en toe een voorsmaak zijn van de eeuwige Sabbath. Dat is de bedoeling van de rustdag. Terecht staat dan ook in zondag 38 van onze Heidelbergse Catechismus. .. dat ik de Heere door Zijn Geest in mij wérken late en alzo de eeuwige Sabbath in dit leven aanvang'.

Vanzelfsprekend is voor een waarachtig gelovige het twee keer naar de kerk gaan geen probleem. Waar GOD spreekt, zouden we daar niet graag naar toe gaan ? Waar onze trouwe Zaligmaker (in de prediking) in het middelpunt gesteld wordt, in Zijn liefde, genade en schoonheid, zou ons hart daar niet heengetrokken worden ? Zouden we dan ook geen begeerte hebben om Zijn dood bij brood en beker te gedenken ? Is de spijs en drank des eeuwigen levens ons dan niet alles geworden in het land onzer vreemdelingschap ?

Want, van welke kant we het leven ook bezien, we bevinden ons (nog) in de woestijn der zonde. Wie dat niet ervaart, diens voeten staan nog niet in de richting van het hemels Kanaan. Die gevoelt zich in deze woestijn nog te goed thuis. Die ziet niet scherp genoeg hoe zwaar geschonden alles is door de zonde en afval van God. Des te dieper we (door de Geest) blikken in de verlorenheid en verdorvenheid van ons aardse bestaan, des te somberder worden we gestemd. Des te meer gaan we de dichter van Ps. 42 begrijpen: Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God. Dan lijden we knagende pijn aan onze ziel vanwege de aanklevende zonde en verdorvenheid van onze oude mens. Dan willen we zielsgraag van de zonde verlost worden om de Drieenige God te verheerlijken in Zijn heilige tempel. Dan is er een heimwee naar het volledig herstel van het beeld Gods. De zondagsviering is dan een heilige zaak ge­ worden. We verstaan enigszins wat er staat in het vierde gebod: Gedenk de Sabbathdag, dat gij die heiligt. Heilig betekent: afgezonderd, apart gezet. Wat geheiligd is, is afgezonderd van het gewone, alledaagse. Dan moet zéker de rustdag ook anders besteed worden dan andere dagen en ook anders dan de wereld dat doet. Dan moet ook hier verschil zijn tussen kerk en wereld.

Eenmaal klonk tot Israël: Gij zult Mij een priesterlijk Koninkrijk en een heilig volk zijn (Ex. 19 : 6). D.w.z. u moet anders zijn. dan de andere volken, er moet een kloof zijn tussen uw leven en hun leven. Het is nu eenmaal zo, dat er twéé lijnen lopen door deze wereld, een leven mét én een leven zónder God. Dat wil niet zeggen, dat iedere gelovige geen tweestrijd kent (die houdt hij z'n leven lang) maar dat is hier niet aan de orde. Het gaat er hier om welke beslissing er gevallen is en waar het hart vrede gevonden heeft. Dat is bij ieder waarachtig christen een uitgemaakte zaak. Dan komt ook voor de dag, dat uit het hart de uitgangen des levens zijn. In wiens nabijheid we graag verkeren, diens stem verlangen we ook te horen.

De zondag is vooral daarom de dag des Heeren, omdat Hij dan tot ons spreekt. Ons zegt hoe wij met Hem leven kunnen en ons meer en meer wil inleiden in de kennis van Hem. Deze kennis heeft Christus genoemd: het eeuwige leven. Door het onderpand van de Geest vangt hier op aarde dit leven aan.

De volgende keer hopen we nader in te gaan op het verdere doorbrengen van de dag des Heeren. Immers, vooral in gezinnen met grotere kinderen liggen hier veel vragen. Deze bijdrage bedoelde ook slechts een inleiding te zijn en te wijzen op het onschatbare geschenk, dat wij in de rustdag mogen hebben.

Putten

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 september 1975

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

Christelijke levensstijl

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 september 1975

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's