Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De proef op de som

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De proef op de som

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ik zeg u: Sta op; en neem uw beddeke op en ga heen naar uw huis. Marcus 2 vs. 11.

Het is Gode geklaagd! Men moet maar durven! Uw zonden zijn u vergeven. Godslasterlijk. De oordelen flitsen heen en weer in de blikken die ze elkaar toewerpen. En heimelijk denken ze: Laat Hij eens zeggen tegen die verlamde: Sta op ! Dat doet Hij niet; dan loopt Hij gevaar ontmaskerd te worden als een bedrieger. De Heere Jezus kent de overleggingen van het hart. Hoor, Hij spreekt — hoe raadt Hij het ? : — Ik zeg u, sta op en neem uw beddeke op en wandel. Hij neemt de uitdaging aan. Ik zeg u, ieder misverstand is uitgesloten. De omstanders houden de adem in; de schriftgeleerden kijken met argusogen. De stilte slaat om in een onbestemd rumoer. Want de, man staat op; hij richt zich op aan dit woord van de Heere Jezus. Hij gelooft. Zijn benen zullen hem dragen, nu Jezus zegt: staan. Hij slaat de matras om zijn schouders en gaat uit, in aller tegenwoordigheid. .

Dat is een machtsdaad van Christus. De kerkstrijd is aangebroken, de kreupele zal springen als een hert, de lammen zullen lopen. Wat de Heere zijn volk beloofd heeft, dat zien ze voor hun ogen gebeuren; Een geraamte die zijn ledematen niet meer kon gebruiken, wandelt de, deur uit. De mensen wijken wat terug, maken een pad vrij. Wie heeft zo iets ooit beleefd ze zijn er verbaasd en ontdaan over. Wat zullen die vrienden blij geweest zijn. Niet tevergeefs hadden ze het van Jezus verwacht. Wanneer wij dit evangelie lezen, laat het dan goed tot ons doordringen, dat Christus wonderen doet, grote en goddelijke werken. Daar zijn geen woorden voor, daar zijn geen grenzen aan. Deze dingen zijn geschreven, opdat gij geloven zoudt en gelovende het leven hebt in Zijn naam.

De nadruk valt ditmaal op iets anders. Waarom wilde de Heere Jezus de verlamde genezen, nadat Hij hem eerst de zonden vergeven had. Er is sprake van een 'opdat'. Heel nadrukkelijk, we mogen daar niet overheen lezen: Opdat gij" moogt weten dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op aarde te vergeten. De genezing is de proef op de som van de vergeving. Macht betekent hier: bevoegdheid, die God Hem verleende. Zetten de schriftgeleerden een dik vraagteken achter Zijn woorden, kan Hij zo niet spreken, mag Hij zo niet spreken ? Hij plaatst er een uitroepteken achter: Hij kan het. Hij mag het. Hij moet het krachtens die bevoegdheid. Hij is de Zoon des mensen.

Om de zonden op de aarde te vergeven. God was hoog boven de aarde verheven. Hij hield zich in zekere zin verborgen. Wie zal uitmaken of Hij vergeeft en wie Hij vergeeft. De theologen, in dit geval de schriftgeleerden, verkeerden daarover in het onzekere. Men zou het in de toekomende eeuw pas zeker weten. Hier bleef het wat wazig, omdat het mede afhing van onze verdiensten en wat die waard waren. Voor de rechterstoel van de Heilige zou men al dan niet de rechtsspreuk van de vergeving vernemen.

Op aarde, hier en nu, dat zou daarop vooruitgrijpen. Op aarde kon niemand de zonden vergeven. En Jezus zei het! God is in hun midden. Het wonder wordt bij het woord gevoegd. Het is een teken van het Koninkrijk Gods, dat met en in Christus gekomen is met macht om te genezen en te vergeven. Zijn goddelijke volmacht is hier in het geding.

De Zoon des mensen. Dat is een veelzeggende aanduiding, die u in het evangelie herhaaldelijk vindt. Hij is een mens. De schriftgeleerden knikken instemmend: een mens. Hij kan de zonden evenmin vergeven als wij dat kunnen. Wacht eens. De Zoon des mensen uit de hemel, die deelt in de hoogheid en de heerlijkkheid Gods.Hij is de Messias, zoals Daniel Hem schouwde en schetste.

Aan die Zoon des rnensen is macht gegeven, uitvoerende macht. Hij kan wat. Hij kan een verlamde genezen. Hij neemt het werk Gods ter hand. Kan Hij nog meer ? Hij kan zonden vergeven hier op aarde; Hij is daartoe gerechtigd, gemachtigd, van Godswege. Zodat ze ons niet slechts in de hemel vergeven zijn, waar men volgens de geleerden, alleen maar naar kon gissen, maar op aarde, waar wij het mogen geloven, omdat Hij het zegt. Zodoende worden wij door God, naar deze Zoon des mensen verwezen.

Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God ? De Zoon des mensen kan het. Hij predikt de vergeving der zonden, niet als een wens, niet als een kans. Zijn prediking is openbaring van het Koninkrijk Gods, Hij predikt met macht. Wij dienen de vergeving bij Hem te zoeken. Hij zal veel lijden om onze zonden. Hij zal er voor sterven. Zij zullen Hem aan het kruis spijkeren, zodat Hij geen voet meer kan verzetten en geen hand bewegen. Daar zal Hij dit woord, met Zijn dood en zijn bloed waarmaken. Het kruis is de proef op de som, teken van de vergeving der zonden. Sta op. Dat is een voorspel van Zijn opstanding.

Dat strekt zich nog veel verder uit. De mensenzoon komt eens als wereldrechter. Wij moeten allen geopenbaard worden aan de rechterstoel van Christus. Soms wordt er zo stellig gezegd: God vergeeft de zonden, wij krijgen met God te doen. Daar mag enige waarheid in schuilen, maar zo 'n gezegde gaat mank aan het euvel van de zo veel gezegden: het haalt uit elkaar, wat God bij elkaar houdt. De Vader heeft al het oordeel aan de Zoon gegeven.

Daarom mag ik zeggen, en deze geschiedenis leert het ons: u moet bij Christus zijn om de vergeving te ontvangen. Hier en nu. Hij laat mensen de vergeving der zonden prediken. En prediken is geen praten. Het is een oordeelvellen. Veroordelen én vergeven. De hervormers hebben de afkondiging van de vergeving van de biechtstoel naar de preekstoel verplaatst. Zij hebben die daarmee vrij gegeven in het midden der gemeente. En daaraan ontleent de bedieniag van het Woord en de sacramenten zijn betekenis.

Waar en wanneer werden uw zonden vergeven ? Toen ik het hoorde, toen het mij verzekerd en verzegeld werd. Het is een zaak des geloofs. Ik geloof de vergeving der zonden. En het geloof is uit het gehoor. Wie u hoort, hoort Mij. Wien gij de zonden vergeven zult dien zijn ze vergeven. Leest u het maar na in Zondag 31 vraag 84. Wij willen zo graag reformatorisch heten, maar op dit punt houden we er meningen op na, die vreemd genoeg, stoelen op die van de schriftgeleerden, hier in Kapernaum en stroken met die van Rome! De vergeving der zonden wordt in de naam van Christus er op zijn gezag aan de gelovigen, allen en een iegelijk verkondigd en openlijk bevestigd. Zo dikwijls alszij de belofte van het evangelie met een waar geloof aannemen ! Houden wij ons, aan de Catechismus, nu, houden wij ons aan het Woord, waarvan die Catechismus belijdenis doet. Houden wij ons aan Hem, Die hier aan het woord is. Veel vragen worden verkeerd gesteld, veel antwoorden beroven ons van de enige troost. Omdat ze ons van Christus en Christus van ons verwijderd houden. Omdat ze ons naar de hemel doen opklimmen, naar de hel doen nederdalen. Nabij u is het woord ! U bent op de dienst van het Woord aangewezen. Die dienst, in de opdracht van en met de volmacht van Christus verricht schenkt ons de vergeving der zonden. En daarom is de Geest werkzaam. Hij werkt het geloof in de harten.

Sta op, neem uw beddeke op en wandel. Het ongeloof maakt Christus, verdacht, en houdt de vergeving voor een hersenschim. Daarom doet Christus dit wonder der genezing. Hij gaat het ongeloof te lijf. Hij geeft de proef op de som. Wonderen zijn geen bewijzen van wat Christus zo al kan doen; het zijn bewijzen van de waarheid van Zijn woord. Deze verlamde man is er goed mee geweest. Hij ging met de buit naar huis, de volle buit: vergeving en genezing.

Zie ik hem gaan, dan denk ik: Wat Christus zegt is waar. Ik, die door de zonde verlamd ben, die nergens kan komen, al zegt men mij: eerst dit en dan dat; ik die er mij bij neerlegde. Ik mag opstaan en heengaan. Ik mag weten, dat de Zoon des mensen macht heeft de zonden op de aarde te vergeven. Ik luister met een grote aandacht, ik hoor het woord, ik vind het in de sacramenten bevestigd. Ik mag het avondmaal vieren, de maaltijd der vergeving. Wat op aarde ontbonden wordt, zal in de hemelen ontbonden zijn. Zo komt de Geest de zwakheid van mijn geloof krachtdadig te hulp. Daartoe werd deze geschiedenis opgetekend door de evangelist opdat gij moogt weten.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 februari 1976

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

De proef op de som

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 februari 1976

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's