Sauls bekering

1

Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen. Het regeren van de Koning der koningen is bekeren. Hij heerst, zover de blindste heidenen wonen, tot Hem bekeerd. Van bekeringen hangt Gods Kerk aaneen. Een bekering is niet uitsluitend een individuele aangelegenheid. Spectaculaire bekeringen bouwen de kerk. Wanneer we met de zang instemmen dat onder de figuur van de stad Gods op de berg van Zijn heiligheid de glorie en het geluk van de kerk bezongen worden, zouden we graag willen voorstellen de te tellen torens bekeringen te willen noemen. Bedenk hoe 'eens bekeerd' zijn broers sterkt. Ook zien we niet over het hoofd, dat anderen moed scheppen uit de vernieuwde bekering van de man naar Gods hart. Bekeringen zijn fonteinen binnen Zion. De tijd zou mij ontbreken om talloze klinkende bewijzen aan te voeren uit de historie van de gemeente der eerstgeborenen. Slechts noem ik namen als Augustinus, Luther en Calvijn. De geweldigste van alle geweldige bekeringen is die van Saulus van Tarsen. Ik aarzel niet onder al de wonderen van genade van deze categorie Paulus' bekering onbetwist de grootste te noemen, want zijn woorden en die van de Heilige Geest luiden, dat hij de voornaamste was van al de zondaren. Welnu, de grootste der zondaren schikte zich op de voor hem dag der zaligheid onder het juk van Christus. De bekering van Satans bekwaamste en meest toegewijde officieren is een greep van de Heere naar de wereld. De wederkeer van kaderleden van het rijk der duisternis is het wederkeren van velen. Immers hoe gezaghebbend is nog altijd het woord van de grote apostel der heidenen! Een woord dat bekeert.

De Bijbel stelt ons in staat het bedoelde wonder van verschillende kanten te bezien. Wij willen graag van de geboden gelegenheden gebruik maken. We beginnen met de eerste weergave. De geschiedschrijver van wat de apostelen hebben gedaan geeft een nauwkeurig verslag van wat er gebeurde.

Hoe dikwijls passeert het dat iemand in kosthuis of logement informeert naar een gast. Snel wordt naar het vertrek verwezen, waar men de gewenste persoon kan aantreffen. Men is druk met klaarmaken van eten of met soortgelijke bezigheden. Komt nog dezelfde dag de vraag of er iemand geweest is, weet men allicht dat er iemand vroeg naar de man van kamer zoveel. Maar na een paar dagen is het vergeten. Die van Judas in Damascus in straat 'De Rechte' hebben in de verste verte niet kunnen bevroeden wat er gaande was, toen zekere jood Ananias vroeg of hij ene Saulus ook even kon spreken. Het ging om een besHssend onderhoud dat de betekenis van topconferenties van illustere staatslieden heel diep beneden zich laat. Het welbehagen van de Heere kan gelukkig voortgaan in een achterkamer hier of daar in een pension. Onwetend herbergt u een keerpunt in de geschiedenis van het Koninkrijk Gods op aarde.

Want er was wel een en ander geschied toen Ananias zich naar het huis van Judas begaf om Saulus van Tarsen te spreken te vragen. De zware bui van vervolging die boven de angstige kudde in Damascus hing was wel helemaal overgedreven. Laten we toch in de dag van allergrootste benauwdheid bedenken dat het nog kan worden goed. Oorlof mijn arme schapen, die zijt in grote nood, uw Herder zal niet slapen. Ook al is 'Saul de tiran' in aantocht. Een man die moord en dreiging snoof. Een welp van de oude leeuw die briesend omgaat. De clangeest werd vaardig over deze verre nazaat. Benjamin zal als een wolf verscheuren. Hij zou hele dagen maken in het werk van de vervolging. Van 's morgens vroeg tot 's avonds om de roof uit te delen. Geen nood. Met de adem van Zijn lippen zal de Bewaarder de goddeloze doden. Tegelijk zou de Koning van Zijn kerk een geweldige stoot geven aan de voortgang van de verkondiging. Weliswaar drong de rijke belofte dat het Woord zou voortsnellen van Samaria tot aan de uitersten der aarde, waar men wildste volken vond. Doch zie, de gemeente is verstrooid en de apostelen blijven honkvast in Jeruzalem. Als vaak is de vijand veel meer in de lijn van de beloofde koers. Saulus vraagt om lastbrieven aan de autoriteiten om ook de Naam in Damascus uit te roeien. Wat gaat er echter gebeuren? Het volstrekt tegengestelde. Eens ging zijn oud-testamentische stam-en naamgenoot er op uit om ezelinnen te zoeken, hij kwam thuis met het koningschap over Israël. Saul van het Nieuwe Testament jaagt Damascuswaarts om discipelen weg te slepen.

Hij discrimineert niet tussen mannen en vrouwen. Zonder mededogen worden beiden gegrepen en gebonden. Vlak voor Damascus evenwel wordt de fanatieke ijveraar gevangen in een zoeklicht dat deze keer niet van omlaag de hemel aftast, maar in een helder stralende lichtbundel die van de hemel de aarde afzoekt om de gezochte te vangen. De onvruchtbare werken van de farizeeër worden door het licht bestraft. Wat openbaar maakt is licht. Doch in die activiteit is tevens begrepen de wekstem: Ontwaakt en Christus zal over u lichten. Want Hij zal u nog dikwijls wijzen om u te leiden. Weliswaar zal Hij daarvoor u moeten tonen, als het onafscheidelijke, hoeveel u lijden moet om Zijn Naam. Die Naam die ge als uitverkoren vat, aarden vat met hemelse schat, moogt dragen. Voor de poorten van Damascus een gerechtelijk of richterlijk ingrijpen van de hemelse Hogepriester, Die de lastbrieven van de aardse verscheurt en verbeurde nieuwe beroepsbrieven uitreikt. Verbeurde brieven, ja, want Paulus zelf erkent dat hij niet waardig is de naam van een apostel te dragen. De brieven van de aardse hogepriester verscheurd en verbeurde van de Hemelse uitgereikt.

In feite stelt de Heere Jezus het welbekende thema van de Pinksterdag weer aan de orde. Hij is tot Heere en Christus gemaakt, deze Jezus, Die gij gekruist hebt. Ik ben Jezus, Die gij vervolgt. Wij zeggen, wanneer wij het voor onze kleine kinderen opnemen: 'Moetje mij eens doen als je durft, held, die je bent'.

Zo treedt Christus voor Zijn kinderen in liet krijt. Trouwens man en vrouw en evenzo Bruidegom en Bruidskerk zijn één. Vandaar die uitspraak: Wat vervolgt gij Mij. Wat de minste der broederen overkomt gaat Mij aan. Deze waarheid doorboort Paulus het hart even hevig als de Pinkstergangers. Dezelfde vraag komt naar boven. Deze Jezus houdt zijn bekeerling kort. Ga eerst maar eens naar de stad, wacht maar eens af en denk maar eens na over alles. Saul had genoeg om over te denken. Het zal Saul Godslasterlijk dwars gezeten hebben dat Stefanus naar zijn zeggen de hemel open zag en Jezus staande in heerlijkheid ter rechterhand Gods. Daar was natuurlijk niets van waar, wat die verleider zei. AI moest hij wel erkennen dat Stefanus' aangezicht blonJc als van een engel. Dus was het toch waar. Saul beleefde in de rechte straat zijn driedaagse. Zoals een Jona. Zoals op Zijn wijze terwille van zondaren ook Christus. Hij at noch dronk. Wat hij deed was bidden. Bidden voor het eerst hoevele gebeden hij ook gedaan had! Om van mensen gezien te worden. Hij bad. Dat was heel wat anders dan dreiging en moord blazen.

Na drie dagen zou de Heere Saul levend maken. Dat is het tweede gedeelte van deze historie. Het eerste staat in het teken van het dodende: 'Saul, Saul', als adem en zwaard uit Christus' mond. Het tweede deel wordt beheerst door het 'Saul broeder'. Zodoende wordt hij opgenomen in de broederschap van het eeuwige leven. Dit was ten leven. In die simpele uitspraak ligt gans een wereld, een nieuwe wereld. Van geloof, hoop en niet te vergeten liefde: Saul broeder. Petrus zal later nog eens schrijven: Onze geliefde broeder Paulus. Hoe groot het wonder dat 's Heeren Voorzienigheid Paulus op Ananias' komst, zelfs door het bekend maken van diens naam, voorbereidt en Ananias gewillig maakt om broeder Saul te verwelkomen. In dergelijke ontmoetingen komt genade van twee kanten evenals de liefde. Saul broeder. Dat zal hij nooit vergeten. Hij die de gemeente heeft vervolgd - en dat bleef zijn hele leven zeer doen - opgenomen in de broederschap van het geloof Van 'Saul, Saul' tot 'Saul broeder'.

Hij mocht verstaan hoe hij uit de dood was overgegaan in het leven. Uit hoofde van de wederzijdse broederlijke liefde. Deze overgang uit de dood in het leven, de inlijving in de dood van de Heere Jezus en het éne plant met Hem in de gelijkmaking van 's Heeren opstanding, de beleving van de 'driedaagse', werd aanstonds gefixeerd in de Doop bediend door Ananias.

Bekering bouwt de kerk. Misschien is er veel onzekerheid omtrent de vraag of wij wel echt bekeerd zijn, omdat wij het sociale, het collectieve aspect van bekering en dientengevolge ook van de Doop vanwege onze blindheid niet ontwaren. Er is veel heilsegoïsme, dat uitermate schaadt en grote nevels doet overdrijven. Het gaat immers om het enige Ego, het machtige 'Ik' van Hem. Het zoekt er om dat niet mijn ik, maar dat Zijn 'Ik' in me leeft. Dat moet maar voortgaan ook.. Hij wassen en ik minder worden. Zodoende gaat het werkelijk de goede kant op. Het is de moeite waard na te gaan of het op die manier in zijn werk gaat wat ons aangaande.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen