De charismatische beweging

(1)

Telkens weer horen en lezen we de laatste tijd over de charismatische beweging. Mensen binnen de kerken die met de charismatische beweging in aanraking zijn gekomen - en ik ken ze - ze ontdekken de rijkdom van de Bijbel, de werkzame kracht van de Geest. . . en ze komen tot verandering.

Wie kent ze niet in z'n omgeving: leden van de een of andere kerk die in kleine groepjes bij elkaar komen, in een gevoel van onvrede over zichzelf en over hun kerk, die opnieuw de bijbel lezen, bidden en de aanwezigheid en de leiding van de Heilige Geest zeggen te ervaren. Die bezinningsdagen bezoeken met vele anderen.

De charismatische beweging . . .ze is niet zo lang geleden door een predikant getypeerd als: 'de meest omvangrijke vernieuwingsbeweging binnen het christendom van de laatste eeuwen' . . .

Een hervormd predikant - één van de voormannen van de charismatische beweging - schreef: 'We baden in een zondagse kerkdienst voor een vrouw die na een operatie hard achteruit ging. De dag erop flitste een gedachte door me heen, die al mijn plannen doorkruiste: 'zoek die vrouw op'. Ze bleek op het moment van de voorbede in de kerk, door de Heer aangeraakt en genezen te zijn. Een ander gemeentelid kwam met geestelijke problemen bij me. Ik wist dat ze ongeneeslijk ziek was. In het gebed met haar werd ook het lichamelijke probleem betrokken. Bij de volgende medische controle constateerde de specialist de genezing ...

Bij een derde verdween, een inoperabele hernia na handoplegging. En zo ging het door zonder de krarripachtigheid van 'wie gelooft wordt genezen'.

Sommigen werden niet genezen. Bij een vrouw kwam het kankerproces een halfjaar tot stilstand, ja ... ze nam aan gewicht toe. Daarna kwam toch de ineenstorting. Maar wel deden deze vrouw en haar man in dat halve jaar belijdenis van hun geloof, en gingen een zoon en schoondochter naar een belijdeniscatechisatie." Aldus deze voorman van de charismatische beweging.

En wie van ons las niet van de Vlaardingse hervormde predikant ds. Van Dam, die vele weken zijn huis niet uitkwam omdat daar een vrouwelijk gemeentelid was, die dermate door demonen bezeten zou zijn, dat zijn permanente aanwezigheid - geassisteerd door enkele anderen - vereist zou zijn?

Wat is nu eigenlijk de charismatische beweging? ?

Charismatische beweging, die moeilijke naam is afgeleid van het Griekse woord 'charisma', genadegave, zo kunt u dat het beste vertalen . . . Een woord dat u in de bijbel meermalen tegenkomt ... Zo b.v. in 1 Cor. 12 : 4: er is verscheidenheid van gaven, maar het is dezelfde Geest' . . . Daar staat in het Grieks het meervoud van het woordje charisma ... Er is verscheidenheid in de genadegaven die de Heilige Geest ons geeft in het verlengde van Pinksteren. De charismatische beweging legt de nadruk op het werk van de Geest, het doel waartoe Hij met Pinksteren gekomen is, dtgave (enkelvoud) van de Heilige Geest. En de charismatische beweging meent nu dat dat werk van de Heilige Geest (daar gaat het om) ook tot uiting moet komen in degdven zoals die in de bijbel vermeld zijn. Ze wil dus niet aanvaarden dat die gaven, dat functioneren van de Geest, in de gemeente en in de wereld, dat heel bijzondere wat je in de Handelingen en in de brieven vindt - dat dat alleen voor toen was . . . Want dat dat alleen voor die beginperiode was staat nergens in de bijbel. Er is wél gezegd dat de Geest tot in eeuwigheid bij de gemeente zou blijven.

Kortom: de charismatische beweging is dus een beweging die veel nadruk legt op de gaven van de Heilige Geest. En dat zijn dan in de praktijk in het bijzonder de gave van de genezing, en die van de tongentaai.

Als u dit zo leest denkt u: dan zullen er wel veel aanrakingsvlakken zijn tussen de charismatische beweging en de Pinksterbeweging. Toch zou het onjuist zijn ze te identificeren. De charismatische beweging is te karakteriseren als een vernieuwde, een soort neo-pinksterbeweging.

Het onderscheid ligt in het feit dat de charismatische beweging niet tegenover de bestaande kerken staat, zoals dat met de Pinksterbeweging wel het geval is. Iemand die door de Pinksterbeweging gegrepen werd, en wordt, kan niet meer in de kerk blijven. Maar de charismatische beweging opereert daarentegen in de bestaande kerken. Reden waarom dan ook de mensen van de Pinksterbeweging de aanhangers van de charismatische beweging niet vertrouwen, en zich daarvan ook duidelijk distantiëren.

Onlangs verscheen er een boekje van J. E. v.d. Brink 'Charismatische beweging, waarheen? ', waarin door deze voorganger van een 'volle evangeliegemeente' scherp van leer wordt getrokken tegen de charismatische beweging.

Een citaat met betrekking tot de leiders van deze beweging: , , Wanneer ze bij elkaar zijn, spreken ze wel allen in tongen, maar hun fundament is een samenbundeling van alle mogelijke dwalingen, dus één'grote Babylonische spraakverwarring, waarover men meestal maar zwijgt. Zij willen door middel van de charismatische gaven de kloven overbruggen die hen scheiden van andere denominaties. Een goede brug moet echter altijd rusten op hechte pijlers en kan niet gebouwd worden op een verpulverd fundament."

U proeft de scherpe opstelling vanuit de Pinksterkringen tegenover de charismatische beweging . U begrijpt intussen dat de charismatische beweging, juist vanwege haar houding met betrekking tot de kerk, in kerkelijke kringen veel gemakkelijker en spoediger ingang zal vinden dan de oude Pinksterbeweging, die de bestaande kerken tekende als Babel, het rijk van de grote hoer . . .

Aantrekkelijke kanten

Ik dacht dat het voor ons allen bijzonder goed is te weten wat de charismatische beweging bedoelt. . . wat haar achtergrond is. Laten we eerlijk zijn - er zitten aan deze beweging aantrekkelijke kanten ... De nadruk op de Heilige Geest, dat is een gevoelige zaak.

Gevoelig én vanwege het belang en de noodzaak van het werk van de Heilige Geest, waardoor we alleen in het bezit kunnen komen van het heil, door Christus verworven, én vanwege het feit dat in vele kerken geklaagd wordt over een gemis van de Heilige Geest . . . in de prediking . . . en in zijn werking in het gemeentelijke leven. Als dan de charismatische beweging alle aandacht vraagt voor de Heilige Geest, dan spitsen zich de oren, en wordt deze boodschap als een nieuw, verfrissend en reddend geluid ervaren dat we in de verdorrende kerkelijke siiudXit. juist nodig hebben ...

Is hier sprake van een geestelijk réveil? Hebben we hier te doen met een herontdekking van de Heilige Geest? Om nu te weten wat de charismatische beweging bedoelt is het goed om eerst rustig te luisteren . . .

Ik heb geprobeerd dat te doen. En ik heb daarvoor o.a. grondig kennis genomen van een van de laatste publikaties uit haar midden.

Een boek dat enkele maanden geleden uitkwam, onder de titel 'Charismatisch Nederland' met als ondertitel: 'een overzicht van de ontwikkeling van de Pinkstervernieuwing', onder redactie van Fem Rutke. Het is ondoenlijk dit boek weer te geven, daarvoor is het te weinig één geheel, aangezien diverse schrijvers met allen een verschillende kerkelijke achtergrond, een gedeelte schreven. Ik wil wat me opviel doorgeven en dat wat ordenen in een viertal punten, zodat we de bedoeling van de charismatische beweging wat meer in het vizier krijgen. Daarover de volgende keer.-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen