Het duizendjarig rijk (6)

Openbaring 20

We hebben gezien, dat in de leer van het Duizendjarig rijk (DR) vele O.T.ische profetieën een rol spelen maar vooral ook de inhoud van het boek Openbaring. Eén van onze bezwaren ws, dat de aanhangers van de leer van het DR het gegeven van de '1000 jaren' uit Openb. 20 halen (waar verder niét over een vredesrijk op aarde wordt gesproken) en dan die 1000 jaren 'vullen' met O.T.ische profetieën.

Er is echter méér. In de leer van het DR speelt ook een rol hoe we het boek Openbaring moeten lezen. Heeft wat Openbaring beschrijft betrekking alleen op de zeven gemeenten in Klein-Azië of op de eerste christentijd? (de zgn. tijdhistorische opvatting). Of heeft het veel meer juist betrekking op onze tijd en op de kerk in het laatst der dagen? (de zgn. eindhistorische opvatting). Of is het beide, een boek dat èn betrekking heeft op de eerste christentijd èn op de kerk nu, ja op de kerk de gehele geschiedenis door? (de zgn. kerkhistorische opvatting).

Chronologisch

Wat zeggen de aanhangers van de leer van het DR? We moeten het boek Openbaring vooral lezen met het oog op onze tijd, dus eindhistorisch, en 'onze tijd' is dan het laatst der dagen. . In Openb. 1 gaat het over 'hetgeen gij gezien hebt', in Openb. 2en 3 (de zeven Klein-Aziatische brieven) over 'hetgeen is' en in Openb. 4 t/m 22 over 'hetgeen geschieden zal na dezen' (zie Openb. 1, 19). 'Hetgeen geschieden zl na dezen' heeft dan betrekking op de grote eindstrijd in het laatst der dagen . Zo zien vele DR-aanhangers in Openb. 4 de zgn. 'opname der gemeente' en in de hoofdstukken 5 en volgende de profetieën over de grote eindstrijd. Openbaring 4 t/m 22 wordt dan chronologisch gelezen, d.w.z.: wat beschreven wordt zal achter elkaar gebeuren; visioen na visioen zal, in de volgorde waarin Openb. dat beschrijft, werkelijkheid worden in het laatst der dagen. Hal Lindsey en anderen menen dat de eindstrijd 7 jaar zal duren en zij zien in de hoofdstukken 4 t/m 19 dus het gebeuren in de laatste zeven jaren vóór het aanbreken van het DR, gevolgd door Openb. 20, de komst van het DR.

Ik meen dat dat niet de juiste wijze van lezen ' van de Openbaring is. Immers, wat heeft Christus ermee vóór gehad, om dat aan Johan-: ' nes te openbaren? Johannes was verbannen op r*: Patmos. God gaat Zijn dienstknecht bemoedigen. Johannes mag aan de zeven gemeenten (en daarmee aan de kerk van alle tijden) schrijven, dat Christus dóór alle oordelen heen de Grote Overwinnaar is. Wat voor zin zou het hebben, als Christus aan Johannes zou openbaren wat 1900 jaar later, gedurende een korte periode van zeven jaar zou ge'schieden? En bovendien: is het niet vreemd, dat wat gedurende zeven jaren zal geschieden beschreven wordt in 16 hoofdstukken van de Openbaring (Openb. 4 t/m 19), terwijl daarna één hoofdstuk (hoofdstuk 20) wordt gewijd aan het Rijk der 1000 jaren? We zullen de Openbaring niet chronologisch moeten lezen. Maar we zullen in de verschillende visioenen en beelden de antichristelijke machten moeten zien, die alle eeuwen door door de wereld gaan, die wèl steeds heviger zullen worden, maar waartegenover de macht van Christus staat, 'die overwinnen zal en overwon. Zo alleen is de Openbaring een troostboek voor alle tijden. Zo ook komt de nadruk niet te liggen op allerlei verschrikkingen, die ons nog te wachten staan. Maar op Christus en Zijn overwinningskracht alleen.

Satan gebonden

We willen enkele dingen zeggen over het visioen uit Openb. 20, waarbij we uiteraard in het bestek van één artikel niet volledig kunnen zijn.

Johannes ziet in dit visioen, dat de draak, de oude slang, gedurende 1000 jaar wordt gebonden e in de afgrond wordt geworpen. Wanneer zal dit geschieden? Of is het al geschied? olgens de aanhangers van de leer van het DR zal dit geschieden met de (eerste) wederkomst vn Christus, bij het aanbreken van het DR.

Wij menen, dat het al geschied is. Wij menen, dat dit visioen wil zeggen, dat de satan al gebonden is, namelijk met de overwinning van Christus met'Pasen en Hemelvaart. Er is namelijk geen enkele reden om het getal '1000' letterlijk te nemen en de '1000 jaren' dan naar de (nabije) toekomst te verleggen. Is het niet alleen in Openb. 20, dat deze 1000 jaren voorkomen? En is niet juist de Openbaring een boek met bijzondere getallensymboliek?

Wat een troost voor Johannes en voor de gemeenten vn die tijd en van alle tijden! Christus heeft de duivel in wezen al gebonden door Zijn overwinning over dood en graf. Johannes mag weten, dat de '1000 jaren' zijn aangebroken, een lange tijd, 10 x 10 x 10 jaren, een tijd van volheid. De satan is gebonden. Zijn kop werd op Golgotha vermorzeld. Denk daarbij o.a. aan Jezus' woorden: 'Ik zag de satan als een bliksem uit de hemel vallen' (Luk. 10, 18). En aan de woorden van Paulus in Koll. 2, 15: Christus heeft de overheden en de machten uitgetogen (d.w.z.: hen gebonden) en over hen getriomfeerd. Alles wat satan nog kan doen tegen Christus en Zijn kerk kan hij alleen miaar doen als de gebondene, die aan de ketting ligt. Hij kan nooit verder gaan dan de ketting, waaraan hij werd geklonken, lang is. Iemand schrijft ergens: de Hemelvaartsdag is het jaar 1 van het DR, en de dag van Jezus' wederkomst de laatste dag.

Aan het einde van dit DR, dus vlak voor de wederkomst van Christus, 'moet hij (de satan) een kleine tijd ontbonden worden' (vers 3, zie. onder).

Gezicht in de hemel

Nu ontvangt Johannes (in de verzen 4 t/m 6) een blik in de hemel. Hier gaat het niet om een 1000-jarig vredesrijk op aarde, en dat de gelovigen met Christus 1000 jaar op aarde zullen heersen. Johannes spreekt van 'zielen dergenen, die onthoofd waren'. D.w.z.: Johannes mag de gestorven gelovigen in de hemel zien zitten op tronen. De gezaligde zielen leven met Christus de 1000 jaren, d.w.z. tot aan Zijn wederkomst toe.

Johannes zegt: dit is de eerste opstanding. Daarmee wordt bedoeld, dat alle in Christus ontslapenen reeds bij Christus zijn, naar de ziel. Zij zijn 'opgestaan' in de 'eerste opstanding'. Vandaar, dat Johannes in vers 5 kan schrijven: de overigen der doden (dat zijn de ongelovigen) werden niet weer levend, totdat de 1000 jaren geëindigd waren. De ongelovigen, die in ongeloof stierven, worden niet levend gemaakt, maar zullen bij de wederkomst van Christus opgewekt worden ten oordeel.

Is het geen rijke troost voor de vervolgde en strijdende Kerk op aarde, dat na de dood hun een leven wacht bij hun Heere, totdat de 1000 jaren (de tijd tot aan de wederkomst) voorbij zijn? Dan wordt hun eerste opstanding gevolgd dor hun tweede en definitieve opstanding.

Satan ontbonden

Aan het einde der tijden wacht de kerk een donkere tijd. Satan zal ontbonden worden. De antichristelijke machten zullen in alle hevigheid losbreken, onder aanvoering van de antichrist gesymboliseerd door de Gog en Magog). Maar God zal sterker blijken te zijn. Hij zal de Zijnen te hulp komen en de duivel (definitief werpen in de poel van vuur en sulfer. Dan vindt het laatste oordeel plaats (vers 11-15): allen, groot en klein, zullen worden geoordeeld naar hun werken.

Als wé Openb. 20 zo lezen is het een troostrijk visioen voor allen die van Christus zijn. Het predikt ons namelijk: hoe sterk de macht van de satan ook moge zijn, Christus is sterker. Dat is gebleken met Pasen en Hemelvaart. De Kerk des Heeren mag het weten: de satan is gebonden, geworpen in de afgrond. Hij kan alleen maar tandenknarsend toezien hoe Christus in deze wereld Overwinnaar is. Maar: al is hij in de afgrond, hij lééft en doet zijn verwoestend werk. En aan het einde der tijden zal hij worden losgelaten. Dan zullen er donkere tijden aanbreken, zo donker, dat Jezus daarvan zegt: 'Zo die dagen niet verkort werden, geen vlees zou behouden worden; maar om der uitverkorenen wil zullen die dagen verkort worden' (Matth. 24, 22).

Maar boven alles uit: Christus regeert. Hij is Degene, Die alles stuwt naar het grote einddoel, de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. En Johannes mag het weten: al degenen, die in het geloof zijn gestorven, ook de martelaren, zijn levend. Ze zitten op tronen, en delen reeds in beginsel in Christus' heerlijkheid.

Maranatha

Het is onmogelijk in het bestek van enkele artikelen alles te zeggen. De lezer heeft wat gedachten meegekregen hoe men ten aanzien

van deze zaken denkt. Wie de lectuur over het DR leest, wordt enerzijds getroffen door het feit, dat de meeste aanhangers van het DR zeer Schriftgetrouwe gelovigen willen zijn, die de Schrift voor de volle 100 procent aanvaarden. Binnen de aanvaarding van de Schrift als het Woord van God zullen verschillen kunnen blijven. Dat neemt niet weg, dat we elkaar op (af)dwalingen of eenzijdigheden hebben te wijzen.

Er zijn er, die in de leer van het DR een absolute dwaalleer zien (K. Dijk in zijn boek 'Het Rijk der duizend jaren'). Anderen achten het een 'geoorloofde ketterij' (Dr. W. Balke in Leiding, dec. 1977). Het ligt er maar aan waar men het accent op legt, óp geoorloofd of op ketterij. Daarnaast zijn er binnen het chiliasme en de leringen over het DR talrijke grote en kleine verschillen.

We hebben ons in ons denken over 'de laatste dingen' niet in onheilige nieuwsgierigheid te richten op hoe het allemaal zijn zal. Het zou onze aandacht aftrekken van d"é Heere van het DR, Christus. We steken de hand in eigen boezem als we zeggen moeten: de kerk heeft misschien dikwijls het uitzien naar de wederkomst van Christus verwaarloosd. Het Marnatha (is kom Heere Jezus) heeft niet altijd in de kerk geleefd en die plaats gehad, die het behoorde te hebben.

Maar: het Maranatha richt zich niet op het 'hoe alles zijn zal'. Maar alleen op Christus en de komst van Zijn Rijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen