Op de sterkste schouders de zwaarste last

Dit is een van de teksten die menige huis-of slaapkamer siert. Een overbekend woord. Uw trouwtëkst misschien. Of de belijdenistekst die u meekreeg. Of zomaar een woord dat u vergezelt langs 's levens moeilijke weg. Eigenlijk mogen we de tekst niet losmaken van de omgeving waar hij staat. Bij inlijsting bedreigt de tekst dit gevaar. We lezen hier geen invallende gedachte van Petrus. Maar een woord dat in het kader van zijn brief een belangrijke plaats inneemt. 'Werpende uw bekommernis', staat er letterlijk. Of: 'terwijl gij uw bekommernis op Hem werpt'. Wie recht zijn of haar bekommernis op de Heere werpt, doet dat tegelijk met iets anders. Hiermee: vernedert u dan onder de krachtige hand Gods opdat Hij u verhoge te Zijner tijd, terwijl gij uw bekommernis op Hem werpt. Wie zich vernedert onder de krachtige hand Gods, werpt tegelijk Zijn bekommernis op God. En wie zijn bekommernis op God werpt, kan dat alleen maar juist doen door zich te vernederen onder de krachtige hand Gods. Het een is er niet zonder het andere.

Het kleed van de ootmoed siert de gelovigen. Hovaardigen wederstaat God. Aan hoogmoedigen gaat God voorbij. Daar stelt Hij Zich tegen te weer. Met hen houdt Hij zich niet op. Maar de nederigen, die geeft God genade. Vernedert u dan, daarom. Genade vindt u niet als u ornhoog klimt tot God. Vernedert u. We staan altijd te hoog. Het zit niet een voet te hoog. Wij staan vele meters te hoog. Dat is de wortelzonde. Daar is het allemaal mee begonnen. De neder-heid willen we niet, omdat we voor de hoog-heid hebben gekozen. Vernedert u daarom! Wil toch zijn die u geworden bent. Daar en zo zult u alleen genade vinden. Nederigen geeft God genade. U die zo hoog zit, kom uit die boom. Ik wil heden in uw huis blijven. Vernedert u orider de krachtige hand van God. Die krachtige hand is Zijn Woord (Kohlbrugge). Gods krachtige hand wordt werkzaam in ons leven door de daadkracht van Zijn Woord. Dat vernedert., Dat zet ons op de plaats. Krachtig is die hand. Want zachte handen helen de wond van de hoogmoed niet. Gods krachtige hand is nodig om ons vernedering te leren. Petrus schrijft dit aan de vreemdelingen die om Christus' Naam en zaak veel lijden. God houdt u klein. Wees daar maar dankbaar voor. Vernedert u maar. Zo bent u allen op de goede weg. God leidt een mens terug. We zijn zo ver afgeweken. Zo hoog geklommen. We hebben het zo goed getroffen met onszelf. Daarom dringt God een mens naar beneden en drukt hem op zijn plaats. Daar waar we thuis horen. Maar waar we ook een thuis krijgen. Opdat Hij u verhoge, staat er dan immers. Opdat. De vernedering is geen doel in zichzelf. God breekt niet om gebroken te laten. Hij vernedert om te verhogen. Wordt u misschien vernederd? Drukt Gods hand zwaar op u? Het is: opdat Hij u verhoge. Nee, niet wanneer u het hoog tijd vindt. Niet omdat u het welletjes vindt. Maar te Zijner tijd. Wanneer Hij het genoeg vindt. Hoe houd ik dat uit? Hoe houd ik dat leven vol? Wel, dat vernederen onder de krachtige hand van God, dat hopend en verwachtend uitzien naar de^uiteindelijke verhoging op Gods tijd, dat vindt plaats door steeds door al uw bekommernis op God te werpen. Christenen, onder veel druk, in veel lijden, vernedert u, Hij zal y verhogen, zo ge steeds door uw bekommernis op God werpt. Dat is het verband waarin onze tekst staat.

Bekommernis. Dat wil hier zeggen: angstige bezorgdheid, die je hele bestaan doortrekt. Toegespitst op de plaats van het woord in de brief van Petrus moeten we denken aan: lijden, benauwdheid die het hart zeer bezwaart.. O, die krachtige hand Gods. Wel, adviseert Petrus, vernedert u onder die hand. En dat doet u het best, dat gaat het makkelijkst door al uw bekommernis niet zelf te dragen, maar op God te werpen. Petrus zegt niet: .houdt je maar taai. Of: berust maar in je lot. Nee, alwat u drukt benauwt, werpt het alles op God in de weg van de vernedering. Door te bukken en te buigen onder Gods krachtige hand. Zo raak je je bekommernis pas echt kwijt.

Wie rechtop blijft staan in de stormwinden van het leven, die wordt ondersteboven geblazen. Die staat er alleen voor; Die redt het daarom niet. Het Woord wijst ons een uitnemender weg: bukken, ons vernederen, al onze bekommernis los te laten, van ons af te werpen op Hem. Wee de mens die rechtop blijft staan. Die houdt het nooit op de been. Daarom, wie gebukt gaat onder bekommernis, leze hier wat hem te doen staat: bukken, de laagste plaats opzoeken en dan je bekommernis Joslaten, wegwerpen, werpen op Hem.

Wie de tekst zo leest, begrijpt dat we hier maar geen algemeen geldende regel lezen, een of andere algemene christelijke geruststelling. Zo van: mensen het komt allemaal best goed met jullie. Werp je bekommernis maar op God, dan is alles wel oké. Een soort schouderklop die iedere'en bij het binnenkomen of verlaten van de kerk gratis uitgedeeld krijgt. Nee, God zorgt niet zomaar voor alle mensen. Dat, is althans helemaal geen vanzelfsprekende zaak, waar je je zomaar blindelings op verlaten kunt. Gods zorg gaat gepaard met mijn bukken onder Hem en het weipen van mijn bekommernis op Hem.

Werpen. Dat wil zeggen: doe er afstand van. Laat los wat u drukt. Geef het over wat u bezorgd doet zijn. Hier komt juist menigmaal onze hoogmoed openbaar. We willen het zelf doen. Gelukkig als het niet meer gaat. Vernedert u, daarbij werpende al uw bekommernis op Hem. Zich vernederen. Goed verstaan: dat is niet hetzelfde als in je lot berusten. Er staat: onder de krachtige hand van God. En die hand van God is in Christus een Vaderland. Die niet zomaar blindelings als een grillig despoot ons een draai om de oren geeft. Maar die slaat om ook weer op te richten. Die daarom zo vriendelijk nodigt: werp toch al uw bekommernis op Mij. Al uw bekommernis. Van wat aard, van welke soort ook. Al uw bekommernis op Hem. De sterkste schouders dragen hier de zwaarste lasten. Werpen, niet met gebalde vuist. Maar met gevouwen handen. Werpen. Daar mogen we geen afschuifsysteem van maken. In de zin van: daar moet God dan maar voor zorgen, daar kan ik me niet druk om maken. Nee, werpen dat geboren wordt uit het bukken voor de Heere. Al uw bekommernis op Hem. Omdat al onze bekommernis op Christus is aangelopen. Hij heeft Zich vernederd onder de krachtige hand Gods. Zo eindeloos diep. Tot onder het recht van God. Zie Hem buigen in Gethsemané. Een worm, geen man. Vernedering. Zie Hem gaan de via dolorosa. Het kruis op Zijn rug. Barrevoets, bespot, beschimpt. Vernedering. Zie Hem hangen. Geen kleed bedekt Hem. Zijn bloed drupt op

de om der zonde wil vervloekte aarde. Zo draagt Hij al de bekommernissen die u ma^r kunnen treffen. Ja veel meer. Die van u en mij zijn er niets bij. Hij draagt al de gevolgen der zonde. Ja, de zonde in haar verdoemende kracht. Hij buigt het hoofd onder Gods krachtige hand. En dan volgt Zijn verhoging op Vaders tijd. Ziet u: Zijn schijnbaar zwakke schouders dragen de zwaarste last. Maar zo zijn ze geworden: de sterkste schouders die al de lasten, de bekommernissen die u gebukt doen gaan, kunnen en willen dragen. Nodigend staat Hij voor u en zegt u: vernedert u dan en werpt al uw bekommernissen op Mij. Christus heeft de waarheid van dit Woord verdiend. Hijbrachthet ook zelf inpraktijk. Toen al de bekommernissen op Hem afkwamen, heeft Hij Zich nooit zorgen gemaakt, is nooit in paniek geraakt. Maar wierp alwat Hem benauwde op (Ie Vader. Niet mijn wil, de Uwe geschiede, Vader. Ook voor Hem gold dat het werpen van je bekommernis altijd gepaard gaat met het zich vernederen onder God. Daarom is het zo nodig dat deze Christus in ons een gestalte verkrijgt. Anders doet u het nooit wat hier staat. Misschien komt God u wel tegen. Is Zijn weg met u een onbegrijpelijke. Dit is Zijn wil: dat u zich vernedert onder Zijn hand omdat Christus het u voordoet en u leren wil. Wat een zalige weg: buigen voor de Heere en bukken onder de Heere. Terwijl u zich met alles wat u bezwaart leert werpen op de sterke schouders van het Lam Gods. Die bukt en buigt, voor hem zal gezorgd worden. Want. Het werpen van je bekommernis op Hem is niet zinloos. Ook geen probeersel. Zo van: baat het niet, het schaadt ook niet. Het baat altijd. Want Hij zorgt voor u. Eigenlijk staat er: Uw bekommernis op Hem, want Hij bekommert zich om u, Kohlbrugge zegt: werp uw zorgen op uw God, dan hebt ge uw zorgen verweg en God de Heere nabij. Wat is nodig voor u en mij? Geloof aan deze belofte Gods. Anders is dit er niet in ons leven. Zorgt voor u. Dat kost gebedsstrijd, geloofsworsteling. Dat is niet zomaar waar. Dat wordt beproefd. Al het onze gaat er aan. Zo wordt het waar: Hij zorgt voor u. Hoe meer de plant door muren ligt ingesloten, des te hoger groeit hij naar boven. Hij zorgt voor u. Laat dat Woord eens staan. Blijf er eens met uw ongelovige vingers af.

Zet er niet heimelijk een vraagteken achter. Laat u troosten door dit heilrijk woord. Hij zorgt voor u. Wat een wonder: hij voor u! Hebt u het daar naar gemaakt? Nee, maar Christus heeft het ernaar gemaakt. Lees het eens, u die aarzelt. Hij is bekommerd over u. Hij is in zorg om mij, die van nature geen seconde zorg heb om God. Eén^ ding is u nodig: levend geloof door de Geest gewekt in uw hart. Dan leert u te leven uit dit Woord: Hij zorgt. Ik heb mijn bekommernissen maar mee te geven aan hét Lam Gods. Kijk eens terug in uw leven. Is het dan niet waar: Hij zorgt voor mij? Zo zal Hij blijven zorgen. De Alpha zal ook de O-mega zijn. Daartussen wordt he.t ervaren: Hij zorgt voor mij. Orri Jezus' wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen