Melkvoeding en vaste spijs (3)

Kinderen, en geen leraars

In de korte reeks artikelen haalde ik reeds Hebreeën 5 : 12 aan, als een tekst, waarin ook de tegenstelling tussen melk en vaste spijs voorkomt. Heeft Calvijn eens gezegd 'alleen God in de hemel weet wie de Hebreeënbrief heeft geschreven, ' diep gaat het ontdekkend woord in de genoemde tekst. De schrijver verklaart, dat de lezers eigenlijk, naar de tijd gerekend, leraars behoorden te zijn. Hoe lang was het al geleden, dat ze tot geloof en bekering waren gekomen? Zoveel vorderingen hadden ze moeten maken in de leer des heils, dat zij anderen hadden moeten onderwijzen. Maar er was verachtering gekomen. Vervlakking was ingetreden. Ze zijn nog maar toe aan kinderkost, melkvoeding. Volwassenen hebben vast voedsel nodig. Daarmee is niets verkeerds over de melkvoeding gezegd, maar daarmee worden wel de gelovigen bestraft om hun geestelijke traagheid en achterstand.

Een sterke uitdrukking

De schrijver ziet er niet tegen op te spreken van 'de eerste beginselen van de woorden Gods'. Eigenlijk staat er.'grondbeginselen'. Het gaat om het allereerste begin van de leer en de weg der zaligheid, hoe men van het heidendom kwam tot de dienst van en het geloof in de levende God. Calvijn spreekt van 'het abc'. Even verder merkt hij op 'dat er tweeërlei kindsheid is, te weten in de boosheid en in het verstand'. Zowel bij de melkvoeding als bij de vaste spijs gaat het om de gezonde leer. Maar de trant van voorstelling is verschillend alsook de inhoud.

Oud jong en jong oud

Wie na lange tijd van verkondiging nog melkspijzè behoeft is onervaren in het woord der gerechtigheid. Die tot ouderdom kwam, behoeft nog niet van melk te gruwen, maar hij zal zichzelf er niet om eren dat hij nog zulke kindse lusten en behoeften heeft. Zulken is oud in jaren, ook geestelijk, maar toch haast in de geboorte blijven steken. Er is geen verlangen naar diepere dingen van Gods Koninkrijk, naar hechter fundering in de waarheid en naar dieper verstaan van de dingen van Gods Koninkrijk. Er is onervarenheid, .onkunde, gebrek aan bevinding des geloofs. Het schiet niet door in het leven, er is zo snel zelfgenoegzaamheid. Maar de volmaakten hebben steviger kost nodig. Daarmee bedoelt de apostolische schrijver de volwassenen, ook natuurlijk in geestelijk opzicht, die geestelijke, onderscheidende kennis hebben. Het geloof kan niet blijven hangen tussen valsheid en waarheid. Calvijn wijst in dit verband krachtig en scherp de pauselijke mening af, waarbij de grote onwetendheid wordt geprezen, en het volk mag geen ding zeker verstaan en duidelijk weten. De Heere maakt waarlijk Zijn kinderen niet onmondig. En laten we maar nooit denken, dat God de domheid prijst en waardeert. Jong oud is een groot voorrecht, dus dat we in korte tijd inzicht ontvangen in de dingen Gods en niet der mensen. Natuurlijk is de Heere vrijmachtig. De een doet er langer dan de ander over om tot geestelijke klaarheid te mogen komen. En de mate waarin de kennis der ellende en de zalige wetenschap der verlossing wordt geoefend is ook verschillend. Maar staan we er naar, geestelijk, een volkomen man te worden?

Het stempel der prediking

U zult verstaan hoe belangrijk in dit opzicht de prediking ook is. Gaan werkelijk de Schriften open? Wordt de volle raad Gods verkondigd zonder achterhouding van het een of andere stuk uit de leer des geloofs? De prediking kan door de jaren heen zulk een stempel zetten. Ik hoor wijlen ds. Doornenbal in een destijds gehouden preek over Psalm 87 nog de vraag stellen 'hoe wordt het leven opgebakerd'. Er kunnen wangedrochten worden gekweekt, mensen met waterhoofden. Maar anderzijds is er bij de rechte prediking ook zorg voor het opkweken van het leven der genade in zijn heerlijke ontplooiing. We horen in deze tijd niet zoveel van doorbrekend werk van de Heilige Geest en uitbrekend leven, maar laten we maar beginnen bij onszelf, als we vragen naar de oorzaken. Nietterriin gaat Gods werk zeker door. En welk een voorrecht als er onder de bediening ook zielen in de ruimte worden gesteld. Een oppervlakkige prediking went gemakkelijk aan. Een wettische prediking verstart een gemeente. Zijn we toch altijd dienaren van het Woord. Zijn we maar veel een leergierige en heilbegerige gemeente door genade.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen