Zie, het Lam Gods... (Joh. 1 : 29b)

In het Evangelie van Johannes wordt de gang van dit door de Doper aangewezen Godslam beschreven. Jezus gaat driemaal ter gelegenheid van een Paasfeest op naar Jeruzalem. Hij gaat als het Lam ter slachting naar Golgotha tenslotte. Zo was Hij aangewezen en aangeprezen door de profeet Jesaja, die van de lijdende Knecht des Heeren gesproken had: Als een lam werd Hij ter slachting geleid' (Jes. 53 : 7). Van Hem sprak ook het bloed van het lam, dat aan de deurposten van de Israëlitische woningen gestreken was geweest vlak voor de uittocht uit Egypte. Elke keer, als Israël het-Paasfeest vierde, dacht het daaraan terug: en machtige verlossing uit de greep van Farao en Egypte.

Zie, het Lam Gods...! Zo wijst de Doper ons Jezus aan als het Lam, in Wie het Woord Gods en de geschiedenis van Israël vlees en bloed is geworden, Agnus Dei...! Onschuldig en geduldig. Er mankeert niets aan. Je kunt er achter wegkruipen als achter een plaatsvervangend offer, waar God voor eeuwig genoegen mee neemt. Het heeft het kruis op de schouder.

Maar wat kan men eigenlijk van een lam verwachten? Het beeld herinnert ons aan een prille lente, waarin de pasgeboren lammeren in de weilanden de komst van een nieuw leven aankondigen. Het lammetje heeft iets van een teer en argeloos kind. En daar kan men toch immers niet zoveel van verwachten? Het zij zo, maar van het tere en onschuldige Kind van God, dat geboren werd in Bethlehems-stal en dat Zich als het Lam liet slachten, mag men verwachten, dat het de zonde der wereld dragen kan. Dat is nogal wat. Dat is een voor u en mij ondraaglijke last. Hebt u ooit de zwaarte van één zonde op uw ziel voelen wegen? Hebt u ooit de toorn van God daarover in uw geweten voelen steken? Hebt u ooit die éne zonde uit eigen kracht aan de kant kunnen zetten? Laat staan de zonde der wereld. Daarmee is niet bedoeld: de zonde van alle wereldlingen. Daarmee is elke zonde getypeerd als wereldzonde, ook die éne van zojuist. Het is uw en mijn zondig bestaan als opstand en vijandschap tegen God. Ieder Adamskind, dat door Gods Geest ontdekt werd aan zijn boze bestaan, loopt met deze zonde der wereld op zijn nek. En hij komt er nooit meer onderuit, tenzij die door een ander van hem overgenomen wordt. Het Lam Gods wil het overnemen. Dat is de onuitsprekelijke troost van de prediking. Jezus heeft de onschuld en het geduld van een lam aan Zich. En zo kan Hij het plaatsvervangende offer zijn. Jezus heeft ook de geweldige kracht van een leeuw aan Zich. En daarom is de victorie aan Hem. Als u 't zelf niet meer dragen kunt, kunt u 't aan Hem kwijt. En als Hij het van u overneemt, wordt u van een ondraaglijke last verlost. 'Zie, het Lam Gods...!'

Zo stond Hij onder de schare, toen de Doper Hem aanwees bij de Jordaan. 'Hij stond midden onder hen, die zij niet kenden.' 't Is niet genoeg, dat Hij midden onder ons staat in de prediking 's zondags, 't Is niet genoeg, dat wij het Advents-evangelie horen. Want ook zo kan Hij nog voor u de grote Onbekende zijn, naar wie u nooit met heel uw hart verlangd hebt. Wij kunnen onder een vertrouwde Evangelieverkondiging gemoedelijk inslapen. Dan ziet er niets in ons uit naar Jezus. En dan zijn we ook weldra op Hem uitgekeken. En dan wordt het ook de hoogste tijd om te gaan bedenken, dat Hij Lam en Leeuw is tegelijk. Als wij Hem niet hartelijk lief hebben gekregen als het Lam, is Hij zeer te vrezen als de Leeuw.

In Londen was er jaren geleden een jonge vrouw, die prachtig zingen kon. Tijdens een uitvoering kwam er in de pauze een predikant naar haar toe. César Malan, die haar zei: 'Terwijl ik vanavond naar u luisterde, bedacht ik, hoeveel goed het zou doen voor de zaak van Christus, als u uw talenten in Zijn dienst zou stellen. In Jezus' ogen bent u immers niet beter dan een dronkaard in de goot en een slechte vrouw in een verdachte buurt. Alleen het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon kan reinigen van alle zonde.' De zangeres gaf de predikant een scherp antwoord terug. Maar in, de nacht, die volgde dacht zij diep na over de woorden, die tot haar gezegd waren. Ze achtervolgden haar. Ze deden haar knielen voor God tenslotte. Toen greep ze (Charlotte Elliott is haar naam) papier en potlood en onder tranen schreef zij het sedertdien beroemd geworden vers:

Zoals ik ben, 'k kom onbereid, Uw bloed alleen is 't, waar 'k op pleit, Gij biedt mij Uw gerechtigheid, O, Lam van God, ik kom!

Zoals ik ben kom ik, onrein. Met zonden, rood als karmozijn, Mijn lichaam mat, mijn ziel vol pijn, O, Lam van God, ik kom.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen