Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Twee weken geleden signaleerden we in deze rubriek de mensonterende groepstraining, uitgaande van de Bhagwan-secte, die de IKON op het TVscherm bracht. In het Friesch Dagblad werd een duidelijk redactioneel commentaar daarop gegeven. Een gedeelte ervan nemen we hier over, waarbij we een streep zetten onder de passage over 'Koot en Bie', lieden van de VPRO, die ook in de publiciteit niet voor een kleintje vervaard zijn ais het gaat om mensonwaardige toestanden.

‘In de Geloof Hoop en Liefde-show liet de IKON destijds een hele serie mensen uitpraten over wat hen bewoog. Dat was een goede vorm van luisteren. Alleen, er werd nergens geprobeerd ten aanzien van de zaken die deze mensen naar voren brachten een gesprek aan te gaan, laat staan er een christelijk getuigenis tegenover te zetten. De afgelopen weken is de IKON nog een stap verder gegaan.
Met als regisseuze de bekeerling Ma Arihant, die vroeger Wilhelmina Hoedeman heette, zijn drie groepstherapie-zittingen van de Indiase secte van Bhagwan op het scherm gebracht. Ging het bij de Geloof Hoop en Liefde-show nog in de vorm van een gesprek, hier werden met Indiase technieken de mensen verleid zich fors bloot te geven waardoor het geheel regelmatig een stuk geestelijk exhibitionisme, geestelijke uitklederij, werd.
En wat nog erger was, de drie uitzendingen waren gewoon propagandafilm voor de Bhagwan-secte. Een gesprek, laat staan een getuigenis over hoe christenen met een en ander dienen om te gaan was er niet bij. (...)
Uit kerkelijke kring is nog niet veel protest gekomen.
Als bewijs dat de recensenten gelijk hebben in die zin dat de kerken geen boodschap meer hebben? Of hebben de kerken de IKON al opgegeven? '

De laatste zin kan dunkt me best bevestigend beantwoord worden.

***

In het hervormd kerkblad voor Kampen e.o. stond het volgende lezenswaardige 'getuigenis van Kohlbrugge aangaande zichzelf'. Zoiets mag ook wel eens mee in een rubriek als deze.

‘Kracht heb ik niet om mij zelf te bekeren. Kracht vond ik niet om Gods gebod te bewaren, hoezeer ik er ook toe genegen was en mijn best deed. Kracht vond ik niet om mij tot God te wenden, geen kracht om één enkele zucht te slaken. Kracht vond ik niet om één enkele zonde, een belachelijk kleine zonde, zwak als een spinneweb, als een verteerde draad te verbreken. Kracht vond ik niet om mij te verzetten tegen de wereld en haar smaad - en juist toen ik zo krachteloos was, heb ik ondervonden, dat de Heere de Sterkte Zijns Volks is... Sterk ben ik nooit geweest dan in 's Heeren kracht. Blij ben ik nooit geweest dan in de blijdschap des Heeren. Dit heb ik ervaren van mijn jeugd af aan: ik ben door alle radeloosheid heengekomen, maar niet mensen, doch de Heere alleen. Hij heeft gehoord. Hij heeft geholpen, toen ik aan de rand van de afgrond lag!

Ik kan vóór u staan o mens, als een levens getuige van hetgeen de Heere doet aan hen, doe op Hem wachten - als Zijn levende getuige, hoe goed hij er aan toe is, die in het Woord - Niet ik, doch het levend getuigenis uit mijn mond, Christus, zal in u, die duisternis zijt, schijnen, zodat gij Hem zien zult. Ik oefen het predikambt niet uit als een vak, om daarvan te leven of er eer, winst en genoegen van te hebben, doch ik dien u als één, die ook dood was in zonde en ongerechtigheid, die echter nooit of te nimmer beschaamd werd gemaakt, wanneer hij zich op het Woord verliet.

Ik ben geen toneelspeler, doch getuig waarachtige woorden, namelijk dat het einde aller dingen nabij is, en dat men zich met maskers en lompen niet kan bedekken voor de toorn van het Lam. Blijft bij de waarheid, die ik u heb meegedeeld, waarop ik leef en sterf, en waarvan ik weet, dat het datgene is, wat door alle eeuwen heen de beste leraars der kerk, ook onze dierbare Hervormers op grond van Gods Woord hebben geleerd. Ik sterf hierop en herroep van alles, wat ik heb geschreven en gij in handen hebt, geen titel en jota. Ik weet, dat het Gods woord is in zuiver goud en zilver; want ik heb het niet uit de mouw geschud, doch vanuit het diepste lijden heb ik het u meegedeeld, ik, die mij iedere dag, ja elk uur, ieder ogenblik volkomen afhankelijk gevoel van vrije genade en ontfermingen Gods, ja dagelijks voor Zijn genadetroon kruip als een worm in het stof.

Ik heb mijzelf verloren. Ik kom niet meer in aanmerking. Dat wil zeggen: Ik ben niet meer mijn eigendom. Ik dacht vroeger, dat ik mij zelf zalig moest maken, dat heb ik nu echter anders geleerd. Ik dacht vroeger, dat ik mij zelf zalig kon maken, ik heb het nu echter anders ervaren. Ik dacht vroeger als er bij mij niet het willen en hopen is, dan is er niets.

Ik heb het echter anders ondervonden. Ik heb het nu opgegeven en geef het op, en God moge mij genadig zijn, dat ik niet wederom opneem hetgeen toch slechts de dood brengt. En als ik het wederom opneem, dan moge Hij mij genadig zijn om mijn werk nog onder de vingers te verbranden, zodat er niets van overblijft. Van al mijn werk en mijn doen, van al mijn regeren en mijn arbeid om mij zelf zalig te maken wat is de vrucht daarvan geweest? Een vrucht waarover ik mij schaam. De vrucht was de dood, en wel zulk een dood, zoals ik die nog goed gevoel in mijn leden. Maar nu weet ik uit ervaring: ik ben niet mijn eigendom, ik ben niet meer van mijzelf. Wat de zaligheid, wat de goede werken, wat de heiliging, rechtvaardiging en volharding aanbelangt, dat alles hangt niet meer van mij zelf af. Zonder mijn toedoen ben ik geboren, zonder mijn toedoen word ik zalig.

God heeft op Zijn wijze Zijn Woord en mij bewaarheid - dat is genoeg!'

***

In Kerknieuws van Scheps stond een uitgebreid Interview mét prof. dr. H. N. Ridderbos, hoogleraar van de Gereformeerde Kerken aan de Theologische Hogeschool te Kampen. In verband met Samen-op-Weg liet hij zich uit over de vrijzinnigheid in de Hervormde Kerk.

Een bericht in Trouw meldde dat het hoofdbestuur van de Vereniging van vrijzinnige hervormden besloten heeft geregelde contacten op te nemen met de zo geheten basisbeweging en als zodanig een ontmoeting zal hebben met de kritische gemeente IJmond. In dat verband liet ds. W. H. Stenfert Kroese, secretaris van deze vereniging, zich uit over vrijzinnigheid binnen de Gereformeerde Kerken. Hieronder volgen beide citaten:

(Uit Kerknieuws):

‘Juicht u het samen op weg gaan van de Ned. Herv. Kerk en de Geref. Kerken toe? De vrijzinnigheid in de Ned. Herv. Kerk is legitiem. En gereformeerden vinden het ook nog wel eens moeilijk om met de Gereformeerde Bond samen te gaan.'

‘In veel opzichten kunnen we samengaan en dan moeten we dat ook doen. Voor de Gereformeerde Bond heb ik veel respect. Ook hebben wij geen ander geloof dan zij. Maar ik zie inderdaad wel moeilijkheden, als we met de Gereformeerde Bond samen moeten gaan. En met vrijzinnigen kunnen we dat niet. Zolang de vrijzinnigheid in de hervormde kerk legitiem is, kunnen we niet landelijk met deze kerk optrekken. Dan moeten we het plaatselijk doen en niet verder gaan. Laten we samen maar doen wat we kunnen en proberen zoveel mogelijk één te zijn. Dat is een goede zaak.'

(Ds. Stenfert Kroese):

‘Wij voelen ons buitenspel gezet We zien hoe allerwege opvattingen en inzichten baanbreken, die vroeger typisch vrijzinnig geacht werden, vooral bij gereformeerden en rooms-katholieken. Maar zelden of nooit wordt dat erkend, en zelden of nooit is dat aanleiding voor anderen om toenadering tot ons te zoeken. Hoe gangbaar vrijzinnigheid ook geworden mag zijn , 'vrijzinnig' is nog altijd een lelijk woord en vrijzinnigen worden gemeden.'

Het zou misschien goed zijn als prof. Ridderbos en ds. Stenfert Kroese eens met elkaar gingen praten over vrijzinnigheid in beide kerken. In de Hervormde Kerk is de vrijzinnigheid meer in een isolement gekomen, verzucht ds. Stenfert Kroese en in de Gereformeerde Kerken is deze op gang gekomen, signaleert hij. Prof. Ridderbos schijnt echter de vrijzinnigheid nog alleen in de Hervormde Kerk te ontwaren. Van belang is kennelijk de vraag wat vandaag vrijzinnigheid is.

V. d. G.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 maart 1980

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 maart 1980

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's