Brief Confessionele Vereniging

Ook het hoofdbestuur van de Confessionele Vereniging schreef een brief aan de synode over de synodale brief inzake de kernwapens. We laten de tekst van deze brief hier ook geheel volgen.

In uw brief aan de gemeenten bepleit u een intensieve dialoog, opdat zij die uw keuze tot de hunne maken en zij die uw keuze afwijzen tegenover elkaar rekenschap afleggen van hun diepste motieven. Omdat u deze dialoog bepleit op alle niveaus van onze kerk, geven wij als Hoofdbestuur van de Confessionele Vereniging, die diep in de Hervormde Kerk is geworteld, hierbij rekenschap van de afwijzing van uw keuze.

U hebt er terecht op gewezen, dat wij door de toename van het kernwapenpotentieel het risico lopen Gods schepping voor onbepaalde tijd onbewoonbaar te maken. Op dit punt willen wij uw waarschuwing ernstig ter harte nemen. Wij willen met u serieus zoeken naar wegen om dit te voorkomen. Ons antwoord wil hierin een bijdrage leveren.

Even serieus willen wij het gevaar onder ogen zien van een wereldoverheersing voor onbepaalde tijd door een atheïstische totalitaire ideologie. Het eerste kan de aarde physiek onbewoonbaar maken, het tweede zal het ons en onze kinderen onmogelijk maken er voor te ijveren dat Gods schepping ingericht wordt naar Zijn geboden.

Daarom stelt uw brief ons teleur, omdat de samenhang tussen deze twee punten erin ontbreekt, de aangewezen weg niet tot het doel kan leiden en er geen ruimte is gelaten voor denken in andere richtingen. Wij baseren deze conclusie op de volgende gronden:

1. Het dialoog-karakter

De synode heeft bij meerderheid van stemmen bepaald wat ons standpunt moet zijn. U bepleit weliswaar een intensieve dialoog, maar zegt tegelijkertijd: 'Wij roepen op tot steun aan dit voorstel' (de denuclearisering van Nederland). Maar dan is er van een open gesprek geen sprake meer. Want de dialoog moet dan dienen om steun te krijgen voor dit voorstel. Veel militairen, die namens ons geroepen zijn de vrede te dienen, zullen zich door het oproep-karakter van uw brief door hun kerk in de steek gelaten voelen. Ook van de vele afwijkende reacties die aan de synode gestuurd zijn n.a.v. het zg. blauwe boekje, is in deze brief nauwelijks iets terug te vinden. Van onze kant willen wij het dialoog-karakter echter wel serieus nemen.

2. Denuclearisering van Nederland

Uw hele pleidooi mondt tenslotte uit in het voorstel de kernwapenen uit Nederland te verwijderen. Wij achten dit een verwarringstichtende suggestie, omdat Nederland geen kernwapenen bezit. Als wij staan op het verwijderen van de kernwapendepots (die niet onder Nederlands beheer staan) van ons grondgebied, verhuizen ze naar gene zijde van de grens. Daarmee is Nederland niet gedenucleariseerd. Zolang we onder de NAVO-kernparaplu zitten zijn we nucleair, ook al bevinden de depots zich elders. Hetzelfde geldt voor de zg. atoom-taken. Onze regering zou uw voorstel niet over kunnen nemen en tegelijk in ernst lid van de NAVO kunnen blijven. Dit feit had niet verzwegen mogen worden.

3. Een doelmatige weg

Het gaat om een doelmatige weg tot terugdringing van het kernwapengevaar voor de hele wereld. Het gaat er niet om dat wij als Nederlanders of Nederlandse Hervormden moeten zien onze handen schoon te houden. Wie de slagzin 'Verbeter de wereld, begin bij jezelf' op het wereldwijze politieke vlak vertaalt met 'de kernwapens de wereld uit, te beginnen uit Nederland', maakt zich schuldig aan een gevaarlijke simplificatie van een uitermate gecompliceerd wereldwijd ideologisch, politiek en militair vraagstuk. Dit vraagstuk kan alleen door de bondgenoten gezamenlijk doelmatig worden aangevat, mét inachtneming van alle aspecten. Het wekt verbazing dat in uw brief, die een concreet politiek voorstel bevat, met geen woord over de NAVO gerept wordt, een concrete politieke werkelijkheid waar men in dit verband niet om heen kan. Zit achter dit verzwijgen alleen maar verlegenheid verscholen, of ook een politieke stellingname?

4. Valse verwachtingen

Gezien de agressieve expansiedrift van een idealogisch gemotiveerde Sovjet-Unie is er geen enkele aanleiding te menen dat een geïsoleerde politiekmilitaire stap van een der NAVO-partners de Sovjet-Unie zal bewegen zich op hetzelfde pad te begeven. Een verzwakt Nederland in een verzwakte NAVO maakt de oorlogskansen eerder groter, omdat de verleiding een militair avontuur te beginnen erdoor versterkt wordt. Naarmate andere NA­VO-partners Nederland op deze weg zouden volgen, zal dit verleidingselement toenemen. Het zal het isolationisme van de V.S. bevorderen en landen als Frankrijk bevestigen in hun politiek een eigen nucleaire macht op te bouwen. Zulke ontwikkelingen zullen de spanningen eerder vergroten dan verkleinen, terwijl Nederland zich als gesprekspartner uit de markt geprijsd heeft, inbegrepen de matigende invloed die wij zouden kunnen hebben op de grote mogendheden, van wie een reëele denuclearisering afhangt.

5. Woord van de Heer en politiek

Wie, na ernstige overweging, tot de conclusie gekomen is dat de afwending van het gevaar van een kernwapenoorlog beter gediend is met bondgenootschappelijkeberaad dan met eenzijdige Nederlandse stappen, mag niet het luisteren naar het Woord van de Heer ontzegd worden. In dit verband wijzen wij op de taak van de overheid, die het recht en de plicht heeft de onderdanen te beschermen, niet alleen tegen buitenlandse overheersing, maar ook tegen een aanslag op onze vrijheid om God te dienen naar Zijn Woord. Wij gaan er van uit dat ook onze regering alles wat in haar vermogen ligt wil doen om het gevaar van een kernwapenoorlog terug te dringen met inachtneming van de politieke realiteiten. Het is o.i. niet aangetoond dat de door de synode aanbevolen politieke stap een betere is dan de zorgvuldige weg die de regering tot nu toe heeft willen bewandelen.

6. Leven met onze Heer

De op zich zelf juiste uitdrukking 'Wij kunnen leven met onze Heer, ondanks welk politiek systeem ook', verdoezelt het feit dat het hier om een ideologische overheersing gaat en niet om een politiek systeem. Bovendien veronderstelt de uitdrukking in dit verband vrees en niet verantwoordelijkheidsbesef bij diegenen die een andere weg tot het doel willen gaan dan de synode. De uitdrukking is ook niet relevant, omdat het er in dit stadium niet om gaat of wij met de Heer onder het onderdrukkende systeem van het communisme kunnen leven, maar of wij met de Heer van dit systeem gevrijwaard kunnen blijven en of wij met de Heer de wereld van dit en van andere onderdrukkende systemen kunnen bevrijden. Dat kan alleen als wij hier en nu met de Heer willen leven. Is het niet al te gemakkelijk vanuit onze veilige welbewapende Westerse wereld zulke uitdrukkingen te bezigen, omdat wij geen risico lopen voor onze overtuiging te worden vervolgd, verbannen of in een psychiatrische inrichting te worden gestopt?

7. Russische kernwapens

Overigens blijkt uit deze zinsnede dat u er ernstig rekening mee houdt dat wij door de door u bepleite stappen onder het communisme terecht kunnen komen. Ook al zouden wij het volhouden om met de Heer onder dat systeem te leven, we zullen dan wel Russische kernwapens op ons grondgebied moeten dulden, die even huiveringwekkend zijn als de Amerikaanse. Van denuclearisering kan dan zelfs geen sprake meer zijn. En daar is het de synode immers om begonnen.

8. Ongeduld

Uw brief ademt een sfeer van ongeduld. Het is niet in te zien dat het wederzijdse afschrikkingssysteem, dat tot nu toe onze wereld voor een nucleaire oorlog behoed heeft, plotseling zijn relevantie verloren heeft. Natuurlijk moeten wij door overleg in de internationale organen trachten onze veiligheid op een andere leest geschied te krijgen. Maar wie op de Heer vertrouwt hoeft geen onrijpe en ontijdige politieke stappen aan te bevelen, maar kan in geloof het goede moment afwachten voor verdergaande gezamenlijke stappen.

Kan het zijn dat de constante druk van communistische zijde en van andere linksgeoriënteerde groeperingen om Nederland tot onmiddelijke eenzijdige stappen te bewegen mede uw keuze en het tijdstip beïnvloed heeft?

9. Fundamentele veranderingen

Een betekenisvolle militaire de-escalatie van de kernwapenmogendheden kan alleen verwacht worden als de fundamentele ideologische tegenstellingen in de wereld aan betekenis gaan inboeten. Dat wil zeggen: als er fundamentele veranderingen komen in de denkwijze en de leefwijze, zowel van de communistische wereld als van de westerse wereld. De belangrijke faktor is: hoe op de basis van Gods koningsheerschappij over de volken te werken aan een nieuwe maatschappelijke orde, die Noord en Zuid, Oost en West omvat; hoe die persoonlijke en maatschappelijke veranderingen te stimuleren die een werkbaar alternatief vormen voor het communistische dwangsysteem en voor het zelfzuchtige materialisme, dat onze eigen samenleving beheerst. Uit de recente ontwikkelingen in Polen blijkt bv. dat ook de communistische wereld niet gevrijwaard kan blijven van ontwikkelingen in de richting van meer vrijheid voor de burgers een bewijs ook van de vitaliteit van geestejijke krachten. Of onze westerse samenleving zich zal ontwikkelen in de richting van meer rechtvaardigheid en zorg voor achtergebleven mensen en volken, hangt mede van ons af en van de geestelijke vitaliteit van onze kerken.

Op dit punt zou Nederland inderdaad een koploper en een voorvechter kunnen worden in de internationale kerkelijke en politieke organen. Vorderingen op dit gebied zullen een grotere bijdrage zijn tot de afwending van het gevaar van een kernwapenoorlog dan eenzijdige Nederlandse militaire stappen.

10. De taak van de kerk

Het is juist in deze fundamentele zaken dat de kerk, die over de hele wereld verspreid is, haar meest wezenlijke bijdrage te leveren heeft. Zij is daar meer op haar eigen terrein dan op het gebied van politieke voorstellen waarvan een kerkelijk orgaan de konsekwenties niet kan overzien.

De nucleaire dreiging moge ons er toe aanzetten ernst te maken met deze bovenmenselijke opgaven, die alleen in Gods kracht en met Gods wijsheid te vervullen zijn.

Samenvattend willen wij zeggen, dat niets minder dan een bekering tot God en Zijn Woord nodig is, willen wij in deze tijd met zijn haast apocalyptische dreigingen een woord van hoop tot de wereld kunnen spreken.

Het ware ons liever geweest als de synode daar de allergrootste nadruk op had gelegd.

Graag willen wij met de synode verder denken over de uitwerking van deze gedachten.

Hiermee hebben wij getracht te voldoen aan uw verzoek rekenschap af te leggen van onze diepste motieven.

Met broederlijke groet en Gode bevolen. Namens het Hoofdbestuur der Confessionele Vereniging,

w.g. (J. P. van Roon) voorzitter),

w.g. (C. W. Corts), secretaris

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen