De liefde tussen Bruid en Bruidegom

Als er tijden in ons leven zijn, dat wij de genade en liefde Gods in Jezus Christus in veel mindere mate ervaren dan voorheen, dan moeten wij ernstig bidden dat de dag weer komt, dat de schaduwen vlieden. En zolang de schaduwen niet gevloden zijn, mogen wij niet twijfelen aan Zijn liefde en trouw.

Het eenmaal gegeven ja-woord van de Bruidegom aan zijn Bruid blijft onverminderd van kracht. De beloften Gods, die de Heilige Geest in het hart heeft gedrukt, liggen vast verankerd in Jezus Christus. En op het smeekgebed van de Bruid: 'Keer weder, mijn Liefste', zal de Bruidegom wederkeren gelijk een ree of welp der herten, op de bergen van Bether. Hij zal komen over de bergen en zal weer tot zijn geliefde Bruid spreken van hart tot hart. De schaduwen zullen vlieden bij zijn verschijning. Als de Zon der gerechtigheid zal Hij zijn Bruid liefelijk bestralen, zodat haar hart weer vrolijk zal worden. Zij zal zich weer verheugen in Zijn liefde.

De Bruidegom kan er echt niet tegen als Zijn beminde Bruid er zo treurig en verslagen uitziet. Dan wordt Zijn hart ook met droefheid vervuld. Met innerlijke ontferming is Hij over haar bewogen en troost haar met Zijn Woord. De Bruid krijgt voor de zoveelste keer een duidelijke bevestiging van Zijn onveranderlijke liefde en trouw. Al is de Bruid vele malen ontrouw. Hij blijft getrouw. Zijn trouw en liefde wankelt niet in der eeuwigheid.

Ook in dagen van geestelijke verlating mag de Bruid met een gerust hart zeggen: 'Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn'. Het woordje 'mijn' mag ze niet weglaten in haar spreken over Christus als de Bruidegom. Wie eenmaal het eigendom des Heeren is geworden, blijft Zijn eigendom. Wat de Heere verworven heeft, blijft Zijn bezit.

De Bruidegom, Jezus Christus, wil Zijn Bruidsgemeente liefderijk verzorgen, opdat het haar aan niets ontbreekt. En daar de Bruid deze tedere zorg dikwijls heeft mogen ondervinden, kunnen wij zo goed begrijpen dat zij zegt: 'Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn'. Heel veel liefde heeft de Bruid van haar Bruidegom mogen ontvangen. Daarom is haar dankbaarheid groot. En zij heeft haar ganse hart aan haar Liefde gegeven. Zij wil Hem geheel en al toebehoren.

Er is een hechte gemeenschapsband tussen hen beiden gekomen. Er bestaat een wederzijdse liefdesbetrekking. Voorop blijft staan de liefde van de Bruidegom. Want voordat de Bruid haar hart aan de Bruidegom heeft gegeven, heeft de Bruidegom dat eerst aan haar gedaan. Hij heeft Zich liefelijk aan haar geopenbaard; En dan komt vanzelf de toeëigening: 'Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn'. De toeëigening is niet moeilijk meer, dat gaat vanzelf.

De Bruid mag zich erin verblijden, dat Christus de hare is en Christus verblijdt zich erin, dat de Bruid de Zijne is. Zij verheugen zich in elkaar. Het meest verheugt de Bruidegom zich in Zijn Bruid. Hij heeft Zijn Bruid lief met een onuitsprekelijke verheuging. Die grote liefde heeft Hij duidelijk bewezen in Zijn kruisdood. Daarin, in die offerande, ligt het vaste en zekere bewijs dat Christus de Bruid uitnemend lief heeft. Hij heeft ze duur gekocht met de prijs van Zijn bloed. Zijn bloed vloeide om haar te reinigen van alle zonde.

Wat een liefde. Die liefde tussen Christus en Zijn Bruidsgemeente is sterker dan de dood. Vele wateren zullen deze liefde niet kunnen uitblussen; ja, de rivieren zouden ze niet overstromen, al gaf iemand al het goed van zijn huis voor deze liefde, men zou hem ten enenmale verachten.

Zo overweldigend groot is deze liefde. Niets en niemand kan de Bruidsgemeente van Christus doen scheiden. Deze liefdesband kan niet verbroken worden. Deze band blijft bestaan dwars door de dood heen. De dood brengt geen scheiding, maar juist volkomen vereniging.

Hier op aarde brengt de dood scheiding tussen geliefden, die jaren met elkaar verbonden mochten zijn in de band van het huwelijk.

De weduwen en weduwnaren weten wat dat is. Zij weten het bij ondervinding. Zij gevoelen de eenzaamheid, het gemis. En toch, er is troost bij de Heere Jezus Christus. Zoekt Zijn gemeenschap.

Kent u deze troost? Mag u met de Bruid uit het Hooglied zeggen: 'Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn'? Het kan zijn dat u de vrijmoedigheid mist om het uit te spreken. Maar de Geest des Heeren wil in uw hart deze vrijmoedigheid werken. Hij opent uw ogen voor de Bruidegom, opdat u Hem mag zien in al Zijn schoonheid en dierbaarheid. Is Christus u al dierbaar geworden in Zijn verzoenend lijden en ster­ven? In Zijn kruisverdienste komt uw zondaarshart volkomen tot rust. Aan de voet van het kruis leert u stamelen: 'Mijn Liefste is mijn, en ik ben Zijn'. Welgetroost gaat u door het leven en zalig sterft u.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen