Boekbespreking

D. Bridge en D. Phypers: Het water dat scheiding maakt. Telos-boek 24, Internationaal Evangelisch Boekeentram, Arnhem 1981, 158 blz. ƒ 17, 90.

Dit boek is een vertaling van een oorspronkelijk in het Engels verschenen uitgave.

Het is een boek dat over de christelijke doop gaat. De titel brengt tot uitdrukking dat de doop 'scheiding' heeft gebracht. Twee afbeeldingen op de omslag verduidelijken dat^ men ziet een volwassendoop en de doop van een klein kind.

In deel 1 wordt behandeld de doop en de Schrift, in deel 2 de doop en de geschiedenis, in deel 3 de doop vandaag.

De opzet van de auteurs is een heel eigenaardige. Zij stellen steeds de twee meningen ten aanzien van de doop, nl. dat deze wel of niet aan kleine kinderen mag worden bediend, naast en tegenover elkaar. Zij gaan na, het beroep dat van weerskanten gedaan wordt op de Schrift. Zij gaan na, welke in het verleden de voor-en tegenstanders zijn geweest. In dit alles maken zij niet een duidelijk uitgesproken keuze. Al moet ik er wel aan toevoegen dat ik bij. hen een nauw verholen sympathie opmerkte voor de tegenstanders van de kinderdoop, die zij de verzamelnaam van 'baptisten' geven.

Pas aan het einde van hun boek komt tot uitdrukking wat zij eigenlijk met dit boek beogen, nl. een zekere consencus te bereiken tussen beide partijen. De kinderdoop mag volgens hen niet langer scheidingmakend werken onder de christenen. Hun advies is er samen van uit te gaan dat de wedergeboorte de grond is voor het lidmaatschap der kerk (146v).

Het boek is populair geschreven, misschien zelfs té populair. Ik had niet het gevoel - hoewel ik de auteurs niet ken - werkelijk door deskundigen geleid te worden. In elk geval, de beschrijving van de doopleer van.de reformatoren vond ik niet adequaat aan hetgeen ik zelf van die reformatoren over de doop gelezen heb.

En wat wel heel belangrijk is, wanneer de auteurs voorstellen om het kerk-zijn op te bouwen op de grond van de wedergeboorte, dan staan zij wel heel sterk in de traditie der 'baptisten', maar tegelijk haaks op heel de traditie der reformatorische kerken.

Het enige wat ik in dit boek waarderen kan, is de milde toon en het oprechte streven naar verzoening. Het betekent echter niet, dat wij ons zomaar op die weg door hen kunnen laten meenemen.

Dr. J. S. Postma en J. H. van Halsema: Bijbels dopen zo... of zo? Wever, Franeker, 1981, 84 blz. ƒ 12, 20.

Een boekje over het al of niet wettige van de kinderdoop. Dr. J. S. Postma, doopsgezind predikant, noemt een aantal argumenten contra de kinderdoop en ds. J. H. van Halsema, gereformeerd predikant, noemt een aantal argumenten pro.

Postma’s verhaal is naar mijn gevoelen wat onsarhenhangend. Zijn preciese bedoelingen zijn mij niet duidelijk. Zo lijkt het wel of hij geloof en wedergeboorte geheel van elkaar scheiden wil. Vreemd vind ik het ook - al is dat een kleinigheid - dat hij constant over de doop spreekt in vrouwelijke termen, dus 'zij' en 'haar', terwijl hij toch weten moet dat het woord 'doop' mannelijk is. In ieder geval, zijn argumentatie is niet diepgravend. Van Halsema's verhaal heeft meer mijn waardering. De argumentatie is beter. En zijn verdediging van de kinderdoop deel ik. En toch: déze argumentatie roept ook bezwaren op! Halsema gaat er van uit, dat allerlei teksten in de Evangeliën op een indirecte wijze spreken over de kinderdoop, als bv. de woorden waarin gesproken wordt over Jezus' zegenen van de kinderen en de woorden van Jezus in het gesprek met Nicodemus: wedergeboren worden uit water en geest. Halsema volgt daarin figuren als Cullmann. Voofonderstelling is dbn echter wel dat de praktijk van de oergemeente de weergave van de feitelijke woorden van Jezus gekleurd heeft, en dat roept de bedenking op of de evangelisten wel historisch betrouwbaar gesproken hebben. Met andere woorden: achter het verhaal van' Halsema zit een bepaalde Schriftbeschouwing die kritisch van aard is en die door mij niet gedeeld wordt. Zijn exegese doet mij willekeurig aan en heeft de schijn der inlegkunde tegen zich.

Tot slot, ik vraag mij af wat de zin is van dit boekje. Een poging elkaar te 'naderen' ontbreekt geheel. Elke lezer moet het tenslotte zelf maar uitzoeken wat hij kiest; en dat zullen zij wel doen ook. Ik vrees dat het noch voor-noch tegenstanders van de kinderdoop bevredigen zal.

K. Exalto

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen