Boekbespreking

P. D. Hofland; Pedagogisch denken; Historische en systematische pedagogiek. Kampen, 1981; 235 pag.; ƒ 37, 50.

Dit boek is te beschouwen als handboek voor de historische pedagogiek. De schrijver, leraar pedagogiek aan een Pedagogische Akademie, laat de belangrijkste opvoedkundigen uit de geschiedenis spreken. Aan het pedagogisch denken ligt een levens-en wereldbeschouwing ten grondslag. Bij de beoordeling van een stroming in de pedagogiek is het daarom van belang door te stoten naar de levensbeschouwelijke wortels van dit denken. Dat gebeurt in dit boek; sterker, de opbouw van deze historische pedagogiek is zodanig dat de levensbeschouwelijke uitgangspositie het ordeningsprincipe vormt. Hier dus geen chronologische ordening van de denkers naar levens-en wereldbeschouwing. Het werk wint hierdoor aan waarde voor studie-doeleinden. Wanneer het er om gaat de geesten te beproeven op het terrein van de opvoedkunde kan men in dit boek een goede handleiding vinden. De volgende indeling ordent de stof: Humanistische Pedagogiek die de redelijk-zedelijke mens centraal stelt. Persoonlijkheidsvorming die de persoonswording benadrukt, de Situatie-Pedagogiek waarin vanuit de pedagogische situatie wordt gedacht. Gedragsvorming concentreert zich op de beïnvloeding van het gedrag. Emancipatorische Pedagogiek die streeft naar emancipatie van het kind, Navolgingspedagogiek die haar uitgangpunt zoekt in wat de Bijbel als openbaring zegt over mens en wereld. Van elke richting worden verschillende vertegenwoordigers besproken. De schrijver zelf stelt zich nadrukkelijk op het standpunt van de Normatieve Pedagogiek waarvan de belangrijkste vertegenwoordigers zijn: H. Bavinck en J. Waterink. Aan de christelijke pedagogiek in de ruimste betekenis van het woord wordt alle aandacht besteed, en dat is de tweede verdienste van dit boek. We komen christelijke denkers tegen bij het Personalisme (Kohnstamm met zijn Bijbels Personalisme), de Navolgingspedagogiek (van Leeuwen, - Boerwinkel. Gilhuis) en de Normatieve Pedagogiek. Van belang is dat de meest recente gegevens zijn verwerkt. Er is discussie mogelijk over sommige details: Het is voor mij b.v. de vraag of Gilhuis in te delen valt in de categorie: Navolgingspedagogiek. Elke ordening moet noodgedwongen generaliseren en daaraan ontkomt dit boek ook niet helemaal. De voordelen van een dergelijke benadering zijn echter duidelijk: in het doolhof van pedagogsich denken wordt orde gebracht vanuit een levensbeschouwelijke benadering. Daardoor is dit een waardevol werk geworden. Het houdt de trekken van een handboek: compact, stellend van karakter, samenvattend. Men zoekt tevergeefs naar een volledige beschrijving van één of meer denkers, c.q. stromingen. Maar voor een plaatsbepaling en een principiële doordenking is dit een uitgelezen werk. Verplichte literatuur voor allen die met pedagogiek te maken hebben, zoals docenten en studenten van Pedagogische Akademies.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen